Wojna domowa na Ukrainie 27.09.2015r.- 220 dzień od nowego rozejmu.

Wczorajszy solenizant- obchodzący swoje 50 urodziny- ukraiński prezydent Petro Poroszenko nie ustępuje nadal twierdząc, że nie widzi alternatywy dla członkostwa Ukrainy w sojuszu NATO.

W wywiadzie udzielonym ukraińskiej telewizji, Petro Poroszenko powiedział, że NATO jest najbardziej skuteczną organizacją zapewniającą bezpieczeństwo państwom w nim zrzeszonym i w związku z tym Ukraina powinna nadal dążyć do przystąpienia do tego sojuszu.

Podkreślił jednocześnie z całą mocą, że w Kijowie z obecnej koalicji rządowej, nikt nie wyklucza wejścia do NATO.

Jednocześnie wyjaśnił on kwestię wg. niego rzekomej odmowy przyjęcia przez NATO w swoje szeregi Ukrainy i Gruzji:

„Chciałbym uspokoić, że Ukrainie rzekomo stawia się przeszkody przed wstąpieniem do NATO. Jest wręcz przeciwnie, i trzeba to wyraźnie stwierdzić, że podczas szczytu NATO w Bukareszcie w 2008 roku, nic nie zostało przekreślone, żadna decyzja nie została anulowana, wobec Ukrainy i Gruzji. Tam jasno zostało powiedziane, ze dla Ukrainy i Gruzji, drzwi do NATO są otwarte”– powiedział Petro Poroszenko.

Prawie dokładnie miesiąc temu, bo 24 sierpnia we Lwowie na spotkaniu ze słuchaczami Akademii Wojsk Lądowych im. Petra Sahajdacznego, zgoła odmiennego zadania był ukraiński premier Arsenij Jaceniuk, który nie dość, że uważa odmowa przyjęcia Ukrainy w poczet sojuszu NATO, jest błędna, to jeszcze wyraził żal, mówiąc, iż:

„W rezultacie odmowy włączenia Ukrainy i Gruzji w 2008 roku do grupy państw aspirujących do członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim doszło do agresji w Gruzji, a potem na Krymie i w Donbasie (…) Bronimy dziś granic Europy. Walczymy nie tylko o własne bezpieczeństwo; walczymy o spokój państw członkowskich UE. Walczymy o wartości wolnego świata, przeciwko rosyjskiej agresji. Jest to wspólna walka Ukrainy i całego cywilizowanego i wolnego świata”

No może dosyć już tej walki jaką prowadzi Ukraina pod przywództwem Jaceniuka; przypomnę teraz o co chodziło we wspomnianej decyzji podjętej podczas szczytu NATO w Bukareszcie w 2008 roku.

Oraz delegacje państw członkowskich sojuszu zadecydowały o tym, że nie ma możliwości szybkiego przyjęcia Ukrainy i Gruzji do NATO. Zadecydowało wtedy to, że uznano Ukrainę i Gruzję jako niedojrzałe i niegotowe, by dołączyć je do sojuszu NATO.

Jak powiedział wtedy, po spotkaniu w Brukseli ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich NATO, przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Bundestagu, Ruprecht Polenza (CDU):

„Obydwa te kraje przejawiają jeszcze poważne deficyty pod względem demokratycznych standardów obowiązujących w sojuszu”

A ten właśnie „poważny deficyt”  jest głównym elementem zachowania procedur tzw. MAP (Programu Przygotowania do Członkostwa), co oczywiście wyklucza możliwość przyjęcia tych krajów w skład struktur NATO. Aby ominąć ten problem, Stany Zjednoczone zaproponowały wtedy aby tą procedurę w tym przypadku anulować, zastępując MAP pracą specjalnie na tą okazję powołanej Komisji NATO-Gruzja i NATO-Ukraina, które miały opracowywać co rok katalog zadań i reform dla kandydujących do przystąpienia do sojuszu państw.

Oczywiście chodziło tu tylko o to, aby pomimo nie spełniania warunków MAP, przyjąć oba te kraje do NATO. Niestety pod wpływem ostrych sprzeciwów Niemiec i Francji inicjatywa amerykańska została skutecznie zablokowana i ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich NATO, zadecydowali, że pomysł amerykański nie może zastąpić programu MAP.

Nie dość tego, podczas wspomnianego spotkania ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich w Brukseli w 2008 roku, zadecydowano o nawiązaniu ściślejszej współpracy z Rosją, zamrożonej wcześniej po wydarzeniach w Osetii.

Sojusz chce „warunkowego i stopniowego zaangażowania w stosunki z Rosją”- powiedział po spotkaniu w Brukseli w 2008 roku ówczesny sekretarz generalny NATO, Jaap de Hoop Scheffer.

Oczywiście dziś, po siedmiu latach od tego spotkania, już kto inny jest sekretarzem generalnym NATO, zmieniła się również w tym czasie sytuacja geopolityczna, w tym doszło do rewolty na Ukrainie, ale jednocześnie podjęte wtedy decyzje nadal obowiązują. I co by nie twierdził ukraiński prezydent- nic ich zmienić nie może.

Tak więc bliższe prawdy są słowa ukraińskiego premiera (oczywiście oddzielając od nich twierdzenie o wojnie jaką w imię cywilizacji zachodniej i UE prowadzi Ukraina), który jasno powiedział, że „nie chcą nas w NATO”.

Na koniec tego wstępu chciałbym poruszyć jeszcze jeden wątek dotyczący naszych rodaków przebywających obecnie w strefie prowadzonych walk na południowo-wschodniej Ukrainie.

Otóż w Mariupolu, znajdującego się pod kontrolą ukraińskiej administracji i rządowych sił zbrojnych, już od wielu miesięcy grupa przebywających tam Polaków bezskutecznie apeluje do władz w Warszawie o ewakuację ich z tego miasta.

O wyjazd ubiega się tylko grupa licząca około 80 osób, które posiadają Karty Polaka i działają w lokalnym Polsko-Ukraińskim Stowarzyszeniu Kulturalnym.

Ci ludzie w poczuciu zagrożenie własnego życia, nie oczekują żadnej jałmużny, oni chcą po prostu mieć możliwość wyjazdu do swego ojczystego kraju, gdzie sami zadbają o swój los:

„My wiele nie chcemy, Przydałaby się jakaś pomoc na początek, jakieś tanie mieszkanie, praca. Jak się urządzimy, zadbamy o siebie sami. Nie będziemy na utrzymaniu państwa”– powiedział Włodzimierz Andrusewicz.

Pomimo tych apeli zagrożonych wojenną pożogą naszych rodaków, rząd w Warszawie pozostaje na nie głuchy.

Nie dość tego, żaden polityk z partii politycznych mających swoich posłów w parlamencie, również nie chce zająć się tą sprawą.

Widocznie los tysięcy arabskich uciekinierów z Bliskiego Wschodu bardziej leży im na sercu niż los niewielkiej grupy Polaków, mieszkających na wschodzie Ukrainy, którzy nie chcą żadnej pomocy, bo sami po przyjeździe do Polski dadzą sobie radę.

Przypomnę, że rządowy projekt ustawy o Karcie Polaka wpłynął do Sejmu 6 lipca 2007 roku, a glosowało za jej przyjęciem podczas 47 posiedzenia Sejmu 428 posłów, przeciw zaś niej było tylko 3. Prezydent Lech Kaczyński podpisał ustawę 22 września podczas III Zjazdu Polonii i Polaków z Zagranicy.

Powołano również wtedy 6-osobową Radę ds. Polaków na Wschodzie, której wynagrodzenie przewodniczącego (pierwszym przewodniczący Rady został wybrany z jej członów powołanych przez premiera Tuska mgr. prawa Artur Kozłowski) wynosiło na początku jej powstania 3500 zł miesięcznie + 120 zł za każdorazowy udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym.

Ciekawe co ta Rada robi obecnie, ile zarabiają członkowie jej składu oraz jakie są koszty roczne utrzymania jej siedziby, koszt korzystania z samochodów służbowych, delegacji itd?

Jak widać z tej bardzo szczytniej idei, podobnie jak z innymi tego typu inicjatywami, korzysta wąskie grono cwanych biurokratów, zaś ci dla których ona została powołana pozostawieni zostali sami sobie.

Wniosek z tego jest tylko jeden: nie wybierajcie od władzy cwaniaków i karierowiczów, tylko ludzi uczciwych i nie mówcie przy tym, że w Polsce nie ma już ludzi uczciwych i wzt. nie ma na kogo głosować.

Otóż ludzi uczciwych w tym kraju jest większość i tylko dzięki nim jeszcze to wszystko jakoś idzie do przodu, zaś złodzieje i cwaniaki pozostawiają po sobie tylko „ch****, d**** i kamieni kupę”– jak to nie tak dawno zauważył przy wódeczce podczas rozmowy z prezesem Narodowego Banku Polskiego Markiem Belką  prawnuk naszego sławnego pisarza, prominentny polityk z kręgów PO, Bartłomiej Sienkiewicz.

Jeśli więc sprawia Wam przyjemność aby żyć na „ch***, d*** i kamieni kupie” to głosujcie na tych, co dotychczas. Jeśli zaś chcecie coś zmienić dla dobra własnego i swojej Ojczyzny, to znajdźcie i zagłosujcie na ludzi uczciwych, którzy nie chcą władzy dla siebie tylko w tym celu aby Wam służyć.

http://wpolityce.pl/polityka/200833-pelny-obraz-afery-przeanalizowalismy-stenogramy-rozmow-opublikowane-przez-wprost-o-czym-rozmawiali-prezes-z-ministrem-przy-wodeczce

***

Kończąc ten przydługi wstęp przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W Donbasie nadal utrzymuje się spokój. Jak należy sądzić, przedwczorajszy incydent z ostrzałem celów cywilnych w okolicy Gorłówki, był tylko jednostkowym przypadkiem, który nie zmieni dalszego stanu rzeczy.

Natomiast w dniu wczorajszym o godzinie 13:37 miał miejsce jeden incydent, który polegał na tym, że przy ulicy Stratonawtow w dzielnicy Kujbyszewskiej w Doniecku została ranna- w wyniku eksplozji nieznanego urządzenia wybuchowego- Irina Gromelskaja. Z nie zagrażającym życiu obrażeniami poszkodowaną zawieziono do szpitala.

***

Wczoraj wieczorem w Kijowie na ulicy Anny Achmatowej nieznany sprawca ostrzelał z pistoletu asystenta Igora Mosijczuka, Stanisława Kolomiesa.

Incydent polegał na tym, koło idącego Stanisława Kolomiesa zatrzymał się samochód osobowy marki BMW x5, z którego oddano w jego kierunku siedem strzałów z pistoletu kaliber 9 mm. Sprawca nie zatrzymywany przez nikogo odjechał w nieznanym kierunku, zaś policja na miejsce zdarzenia przybyła dopiero 25 minut od chwili powiadomienia. Taką informację zamieścił na swoim profilu na Facebooku Stanisław Kolmies:

Dzisiaj w Odessie około godziny piątej rano dokonano zamachu bombowego na budynek obwodowej siedziby Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Na szczęście nikomu się nic nie stało, ucierpiała tylko główna fasada budynku, w tym okna:

Na koniec kilka zdjęć:

Dokumentacja fotograficzna miejsca zamachu podczas zawodów czołgowych 24 września w Thorezie. Ładunek wybuchowy o mocy przeliczeniowej około 200 gramów trotylu umieszczony był w przedziale bojowym mobilnego systemu obrony przeciwrakietowej „Strieła 10”.

Słowiańsk- demontaż cennej spiżowej rzeźby z fasady Centrum Twórczości Dzieci i Młodzieży. Czyżby prezent na 50 urodziny Petro Poroszenki?

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

Pozdrawiam.