Wojna domowa na Ukrainie 4.09.2015r.- 227 dzień od nowego rozejmu.

„Rozwiązanie tego konfliktu możliwe jest wyłącznie za pomocą dialogu i bezpośredniego kontaktu z obywatelami”- powiedział wczoraj rzecznik prasowy kancelarii prezydenta Rosji, Dmitrij Pieskow  w wywiadzie dla rosyjskiego programu telewizyjnego „Вести в субботу”

„I w tym przypadku, w celu rozwiązania konfliktu na Ukrainie, ani Paryż, ani Berlin, ani Moskwa nie pomoże”– podsumował swoją opinię Dmitrij Pieskow.

Dmitrij Pieskow uważa, że wszelkie opóźnienia we wprowadzaniu w życie ostatniego porozumienia podpisanego w Mińsku na początku tego roku dowodzą tylko braku zainteresowania strony ukraińskiej kompleksowego rozwiązania przyjętych na siebie zobowiązań.

Pieskow odniósł się również do problemu sygnalizowanego przez stronę ukraińską, że wszystkie punkty umowy mińskiej powinny być wdrożone do końca tego roku, po czym umowa ta wygasa. Otóż wg. Pieskowa nie ma żadnego powodu aby tą umowę nie można było doprowadzić do końca jeszcze w tym roku, ale musi ona zostać zrealizowana punkt po punkcie jak jest to zapisane w jej treści. Tylko jak tego dokonać, gdy Kijów unika podjęcia bezpośrednich rozmów z drugą stroną- co jest jednym z podstawowych warunków umowy podpisanej w Mińsku- uniemożliwiając w ten sposób jej wdrażanie?

Jeśli więc ukraińskie władze twierdzą, że umowa mińska ma być wprowadzona do końca tego roku, to jak one sobie ten proces wyobrażają, jeśli do tej pory ich przedstawiciele nie podjęli w kwestiach zasadniczych żadnych konkretnych rozmów na szczeblu kontaktów dwustronnych?

Jakie to są te kwestie zasadnicze?

Otóż choćby pierwsza- ze względu na swą aktualność; problem wyborów samorządowych, które mają się lada moment odbyć w Donbasie (18 października w DRL i 1 listopada w ŁRL). Czy terminy tych wyborów kolidują w jakiś sposób z czasem ważności umowy mińskiej?

Nie, ale nie zostały one uzgodnione z władzami ukraińskimi, i wzt. one już dziś uznały je za nielegalne. Problem tu oczywiście wynika z tego, że ukraińskie władze- wiedząc wcześniej, że takie wybory są zapowiadane i planowane- nic nie zrobiły w tej kwestii aby w jakikolwiek sposób porozumieć się z przedstawicielami zbuntowanych republik, żeby znaleźć tu jakieś kompromisowe rozwiązanie. Bo przecież symboliczne zmiany w konstytucji ukraińskiej, które w sposób enigmatyczny mają zagwarantować „specjalny status terytorialny” dla tych terenów, nie jest żadnym rozwiązaniem, bo niczego nie gwarantuje i nie rozwiązuje. Tym bardziej, że już ze strony ukraińskiej ekstremy politycznej pojawiają się głosy o zdradzie Ukrainy po pierwszym głosowaniu nad zmianami zaproponowanymi do konstytucji.

Tak więc uwidacznia się tu zasadnicza rozbieżność interesów polegająca na tym, że z jednej strony ludność zbuntowanych obwodów mówi, iż tak dalej jak po zamachu stanu w Kijowie być nie może, a z drugiej strony ukraińska ekstrema polityczna, twierdzi że jakiekolwiek pójście na ustępstwa spowoduje de facto rozpad kraju.

Jak więc przy tak skrajnie różnych postawach, można znaleźć jakiś wspólny mianownik?

A przecież jest to dopiero pierwszy krok na drodze rozwiązań politycznych.

Kolejną  kwestią jest sprawa objęcia amnestią wszystkich aktywnie uczestniczących w buncie osób. Czy choć jakaś jedna propozycja padła na temat rozwiązania tego problemu ze strony Kijowa? Otóż władze centralne udają, że tego problemu nie ma nadal uważając, iż buntownicy muszą zostać postawieni przed wymiarem ukraińskiej sprawiedliwości. A jak ta ukraińska „sprawiedliwość” wygląda nie trzeba długo szukać, wystarczy przypomnieć sobie co się stało w maju ubiegłego roku w Domu Związków Zawodowych w Odessie. I czy któryś ze zbrodniarzy jak dotąd został za swe czyny kryminalne ukarany?

Oczywiście, że nie. I dlatego też władze zbuntowanych republik nie mogą się dogadać z kimś, kto je najpierw rozbroi a następnie wsadzi do więzień lub na miejscu bez sądu rozstrzela.

Gwarantem niepodległości i suwerenności politycznej oraz bezpieczeństwa są republikańskie siły zbrojne. I tu pojawia się kolejny problem: co z nimi zrobić, gdy porozumienie mińskie w całości zostałoby zrealizowane?

Czy siły zbrojne zbuntowanych republik, stanowiące obecnie znaczącą siłę militarną, a także siły porządkowe milicji ludowej, administracja lokalna, sądownictwo, prokuratura, szkolnictwo itd. mają automatycznie zostać wcielone w struktury państwa ukraińskiego?

Przecież wg. władz w Kijowie wszystkie one są dotychczas uznawane za nielegalne i bez braku gwarancji amnestii, dla osób  aktywnie uczestniczących w strukturach administracji i siła zbrojnych oraz milicyjnych jednostkach porządku publicznego spowoduje natychmiastowe ich aresztowanie i postawienie przed sądem.

Czy władza centralna wzt. wyobraża sobie, że ci ludzie, którzy zbuntowali się ponad rok wcześniej przeciwko właśnie tego typu podejściu do tego regionu ze strony Kijowa, obecnie mając zdecydowaną przewagę militarną i polityczną, same się poddadzą jej woli?

Oczywiście, że myślenie takimi kategoriami jest mrzonką dowodzącą tylko jak oderwane od rzeczywistości są kijowskie plany wg. których chcieliby tam zaprowadzić porządki na swoją modłę.

Czy w związku z tym porozumienie jest nierealne?

Oczywiście, że jest realne w jakimś dłuższym odcinku czasu, ale przede wszystkim dobra wola w jego urzeczywistnienu leży wyłącznie po stronie Kijowa, tylko że tam opór wewnętrzny rozbudzonego skrajnego nacjonalizmu ukraińskiego będzie wszelkie tego typu próby skutecznie blokował.

Dlatego, też rząd w Kijowie nie ma innego wyjścia, jak tylko odejście od koncepcji nacjonalizmu, co będzie związane z oczyszczeniem sceny politycznej z tego typu nastrojami, a następnie przystąpienie na zasadach partnerskich do dialogu z częścią swego zbuntowanego społeczeństwa, gwarantując mu należne prawa.

W innym przypadku nieuchronny jest dalszy rozpad Ukrainy, aż do możliwego całkowitego unicestwienia tego tworu państwowego.

Takie będą konsekwencje barku możliwości znalezienia wspólnego mianownika dla wszystkich społeczności żyjących obecnie w granicach Ukrainy.

Na zakończenie dodam, że podczas programu „Вести в субботу” Dmitrij Pieskow poinformował również, że rosyjski prezydent zgodnie z tym, co obiecał podczas spotkania „kwartetu normandzkiego” w Paryżu; postara się wykorzystując swoje wpływy we władzach DRL i ŁRL, aby przekonać je do mocniejszego zaangażowania we wdrażaniu porozumień mińskich.

http://www.vesti.ru/videos/show/vid/658420/cid/1620/

***

Na tym kończąc ten wstęp przechodzę obecnie do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

Wczoraj w Donbasie na ogół było spokojnie, a szczególnie spokój utrzymuje się już od czterech dni na odcinku frontu ługańskiego, dlatego też dowództwo tamtejszych sił zbrojnych przystąpiło już od godzin rannych do wycofania czołgów i artylerii o kalibrze poniżej 100 mm na odległość 15 km od linii frontu.

Generał major Siergiej Kozłowskij wydał rozkaz w dniu wczorajszym wycofania czołgów i artylerii z rejonu linii frontu ługańskiego. Broń jest wycofywana pod nadzorem obserwatorów misji OBWE na odległość 15 km od linii rozgraniczenia:

Jak poinformował oficjalnie rzecznik prasowy ukraińskiego dowództwa wojskowego biorącego udział w tzw. operacji antyterrorystycznej, Rusłan Tkaczuk; wycofanie broni o kalibrze mniejszym niż 100 mm rozpocznie się jutro. W pierwszej kolejności mają zostać wycofane czołgi, a następnie pozostała broń:

Oczywiście sytuacja strategiczna na odcinku frontu ługańskiego jest o wiele bardziej korzystna niż w rejonie Doniecka i na froncie południowym pomiędzy Donieckiem a Mariupolem. Różnica polega na tym, że w rejonie frontu ługańskiego linię styku na znacznej jego długości wyznacza rzeka Sewierskij Donieck, której sforsowanie przez ukraińskie wojsko nie jest prostym i czasochłonnym manewrem dającym możliwość ściągnięcia tam przez powstańców sprzętu przy próbie forsowania rzeki. Poza tym linia frontu jest w dość znacznej odległości od Ługańska, a jedynym punktem newralgicznym jest rejon miejscowości Pierwomajsk, gdzie ukraińskie wojsko ma na jego obrzeżach swoje punkty oporu.

Natomiast sytuacja wygląda zgoła odmiennie w rejonie Doniecka gdzie linia styku przebiega tuż na przedmieściach głównych miast, i wzt. w przypadku niespodziewanego ataku na rozbrojone z ciężkiej broni stanowiska obrony sił powstańczych, łatwo byłoby przełamać tam ich linie i następnie wejść w gęsto zabudowaną strefę miejską. Dlatego też władze DRL podjęły decyzję, że wycofanie broni o kalibrze poniżej 100 mm rozpoczną dopiero po zakończeniu w rejonie tym wyborów w dniu 18 października- czyli za dwa tygodnie.

Wczoraj w okolicy Doniecka na ogół było spokojnie poza tym, że w rejonie Piask, Spartakusa i Marinki ukraińskie wojsko przeprowadziło sporadyczny ostrzał z broni ręcznej w kierunku linii obronnych sił powstańczych.

W samym zaś Doniecku, około godziny 22:00 doszło do jakiegoś silnego wybuch, który słyszany był w dużej części miasta. Siła wybuchu była tak duża, że w zasięgu jego fali uderzeniowej włączyły się alarmy w samochodach. Nie wiadomo gdzie nastąpiła eksplozja i co było jej przyczyną:

Jak podała- jeszcze nieoficjalnie- strona ukraińska; w rejonie miejscowości Makijewki, na północny-wschód od Doniecka miał miejsce jakiś incydent przy udziale lotnictwa wojskowego. Możliwe, że była tam próba przeprowadzenia przez ukraińskie lotnictwo wojskowe jakiejś operacji militarnej?

Na Krym przyjedzie dwóch brytyjskich weteranów wojennych; Seymour Taylor i Ernest Davis, którzy chcą  uczcić tam poległych w czasie II WŚ żołnierzy rosyjskich z sojuszniczej Armii Czeronej. W czasie wojny obaj ci brytyjscy marynarze byli uczestnikami  konwojów arktycznych, w ramach operacji „Arctic Star”, dostarczających pomoc dla ZSRR. Brytyjskie MSZ wezwał oczywiście obu weteranów aby powstrzymali się przed wyjazdem na Krym.

***

Jak przedwczoraj oświadczył zastępca szefa ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej, Siergiej Gromenko; ukraiński parlament od 21 listopada zajmie się zmianą nazw miejscowości na Krymie. Łącznie „dekomunizacja” nazw obejmie 70 miast i wsi.

Jak widać gdy Krym już został utracony, to chociaż zmienią tam nazwy niektórych miast i wsi na swoją modłę.

Ciekawe czy przewidziano zmianę nazwy  miejscowości na Banderowo lub też UPA-inów?

Wczoraj w Czerkasach w obwodzie dniepropietrowskim, na terenie tamtejszej jednostki wojskowej doszło do eksplozji czołgu.  Według relacji świadków, z nieznanych dotychczas przyczyn, około godziny 17:00 zapalił się czołg. W wyniku rozprzestrzeniającego się pożaru ogień dotarł do zasobnika z amunicją powodując jej eksplozję. Eksplozja ta spowodowała również kolejny wybuch samochodu załadowanego amunicją. Pociski i odłamki spadały w promieniu od 200 do 300 metrów powodując obrażenia i rany u dwunastu osób, w tym cztery znajdują się obecnie w szpitalu w stanie bardzo ciężkim. Ofiar śmiertelnych nie było:

Na koniec kilka zdjęć:

Donieck Pomnik Wyzwolicieli Donbasu- przysięga pierwszych 125 kadetów Wyższej Szkoły Dowodzenia.

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

Pozdrawiam.