Wojna domowa na Ukrainie 31.12.2015r.- 315 dzień od nowego rozejmu.

Podczas rozmowy telefonicznej z przywódcami państw tzw. kwartetu normandzkiego, ukraiński prezydent Petro Poroszenko domagał się odwołania zaplanowanych w Ługańsku i Doniecku wyborów do władz lokalnych.

„W tej kwestii ukraiński prezydent podkreślił, że przeprowadzenie takich wyborów jest nieważne z punktu widzenia ukraińskiego prawa, gdyż powinny się one odbyć z udziałem strony ukraińskiej, pod nadzorem ukraińskich mediów, Centralnej Komisji Wyborczej, przy udziale międzynarodowych obserwatorów i według zasad i standardów OBWE ODIHR”– napisano na ten temat w oświadczeniu biura ukraińskiego prezydenta.

Takie postawienie sprawy przez ukraińskiego przywódcę dowodzi jego oderwania od realnej rzeczywistości i jednocześnie zakwestionowania podpisanych w dniu 12 lutego tego roku porozumienia pokojowego w Mińsku.

To oderwanie od rzeczywistości polega na tym, że nadal sądzi on, że powstańcy ugną się przed dyktatem Kijowa, a przecież ich zwycięstwem zakończony bunt był właśnie sprzeciwem wobec takiego traktowania tego regionu i ludzi tam zamieszkujących przez władzę centralną.

Więc jak sądzi ukraiński prezydent, że teraz gdy zwycięstwo jest po stronie powstańców przystaną oni na arbitralnie narzucane im warunki przez władze w Kijowie?

Czy wreszcie taka postawa Petra Poroszenki nie jest zaprzeczeniem rozwiązywania sporów na drodze demokratycznego dialogu?

Poza tym władze ukraińskie nic nie zrobiły w kierunku tegoż dialogu z władzami zbuntowanych republik, chociaż same się do tego zobowiązały podpisując porozumienie w Mińsku.

Jak wiadomo zmiany konstytucji, które nie były konsultowane z przedstawicielami powstańczych władz, nie były z nimi konsultowane, a pierwsze ich czytanie z wielkimi oporami zostało przegłosowane w Wierchownej Radzie, zaś kolejne które miało zatwierdzić ostatecznie zmiany w konstytucji miało mieć miejsce 20 grudnia i do tej pory się nie odbyło. Wynika to z tej prostej przyczyny, że najprawdopodobniej nie uzyska ono odpowiedniej większości głosów.

No więc jak w tej sytuacji można mówić o poważnym traktowaniu swoich zobowiązań przez kijowskie władze i jednocześnie w jaki sposób odczytują to ci, których siły zbrojne nasłane przez te same władze przez ponad rok zabijały tysiącami?

Od samego początku po majdaniarskiej rewolcie podejście obecnej ekipy, która przejęła władzę w Kijowie, do problemu Donbasu i ludności tam żyjącej było delikatnie to określając niewłaściwe (zresztą problem ten dotyczył całej rosyjskojęzycznej ludności Ukrainy), gdyż obarczyła ona wszystkimi nieszczęściami jakie spadły na Ukrainę w ciągu jej krótkiego okresu wolności właśnie tą mniejszość.

I tak wbrew deklarowanym przez Kijów przyjęciu standardów demokratycznego państwa prawa, rozpoczęto natychmiast brutalne czystki w administracjach wszelkiego szczebla, centralnych instytucjach oraz na szczeblu lokalnym. Jednocześnie pozbawiono język rosyjski statusu równorzędnego z ukraińskim języka urzędowego. Zaś czarę goryczy przelała sprawa do dziś nie wyjaśnionej i nie osądzonej przez właściwe organa władzy państwowej podlegającej Kijowowi brutalnej zbrodni ludobójstwa w Domu Związków Zawodowych w Odessie, wobec czego złożyły nawet oficjalny protest instytucje międzynarodowe.

To zdarzenie unaoczniło ludności Donbasu co i ją może czekać, gdy nie zachowają bierność wobec takiego rozwoju sytuacji. To było prawdziwe zarzewie buntu- strach o los swoich dzieci, swoją przyszłość, życie i dalszą możliwość funkcjonowania jako pełnoprawni współobywatele zamieszkujący na terenie jednego państwa.

Agresja ukraińskich sił zbrojnych dokonana na mieszkańców Donbasu, a szczególnie batalionów ochotniczych, których członków rekrutowano z szeregów skrajnie nacjonalistycznych środowisk politycznych spadkobierców zbrodniczej ideologi Stefana Bandery oraz często ze środowisk przestępczych, tylko utwierdziła ludzi w Donbasie, że ich bunt ma głęboki sens i jest jedyną możliwością zachowania przez nich swoich praw, odmienności kulturowej, języka a nawet życia.

Dlatego też jedyną możliwością pozostania Donbasu w składzie terytorialnym Ukrainy jest jego bardzo szeroko pojęta autonomia, z czym oczywiście ukraińskie środowiska nacjonalistyczne się nigdy nie pogodzą.

I to jest ten szkopuł, polegający na tym, że rozdźwięk pomiędzy tym co oczekuje Kijów, a tym co jest już praktycznie realną sytuacją w Donbasie jest nie do pogodzenia, szczególnie na warunkach narzuconych arbitralnie przez władze centralne.

Tego właśnie nie rozumie Petro Poroszenko, co dowodzi jego oderwania od rzeczywistości i tym bardziej uniemożliwia podjęcie jakiś konstruktywnych rozmów i osiągniecie w ich wyniku porozumienia.

Jedynym atutem, jaki posiada w swoich rękach kijowska junta jest siła i przemoc, ale powstańcy już udowodnili, że potrafią na to skutecznie odpowiedzieć, więc łudzenie się, iż tymi metodami można jeszcze cokolwiek osiągnąć jest tylko nieuprawnionym złudzeniem.

Daje to też odpowiedź jak dalej rozwijać się będzie sytuacja na południowo-wschodniej Ukrainie, która w tej sytuacji będzie ciągle tlącym się ogniskiem konfliktu, bez możliwości jego rozwiązania na drodze pokojowej.

W świetle tego tylko jakaś diametralna zmiana władz w Kijowie może uratować jedność terytorialną Ukrainy i przywrócić tam trwały pokój, ale oczywiście muszą to zrozumieć przede wszystkim sami Ukraińcy, chyba że nie zależy im na kształcie tego państwa jaki ono miało przed rewolucją na kijowskim Placu Niepodległości. Czego również nie można wykluczyć.

Jak na razie przywódcy państw kwartetu normandzkiego porozumieli się w sprawie przedłużenia obowiązywania umowy Mińsk-2 na przyszły rok, nie podając konkretnego terminu jej wygaśnięcia.

https://twitter.com/poroshenko?lang=ru

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

Pomimo zadeklarowanego ostatnio przez kijowskie władze bezwzględnego przestrzegania zawieszenia broni w okresie świątecznym i nowego roku, w dniu wczorajszym nadal ukraińscy żołnierze prowadzili operacje militarne przeciwko powstańcom.

I tak już wczesną nocą w dniu wczorajszym ukraińskie wojsko przy użyciu opancerzonego wozu bojowego oddało z kierunku miejscowości Staromichajłowki dziesięć serii z ciężkiego karabinu maszynowego w stronę linii obronnych sił powstańczych.

Ostrzał ten nie spowodował na szczęście żadnych strat materialnych i ofiar wśród cywilów i powstańców.

To był jedyny poważniejszy incydent odnotowany przez stronę powstańczą.

Natomiast wg. komunikatu przekazanego przez służby prasowe ukraińskiego dowództwa wojskowego biorącego udział w tzw. operacji ATO; „rosyjscy terroryści” 31 razy naruszyć mieli warunki zawieszenia broni.

Do incydentów miało dojść w pobliżu Doniecka, a tam głównie w rejonie lotniska i miejscowości Piaski i Opytnoje oraz na zachód od Doniecka w okolicy Marinki.

Również w pobliżu Gorłówki nie było spokojnie, gdzie doszło do ostrzału w okolicy Zajcewa i Nowogorodska.

Walki miały się toczyć na północnym styku linii granicznej pomiędzy obwodem ługańskim i donieckim.

Ostrzał prowadzony miał być przy użyciu moździerzy kaliber 82 mm, ręcznych wyrzutni pocisków przeciwpancernych, ręcznych karabinów maszynowych i karabinów snajperskich:

Władze DRL nie wykluczają, że ze strony ukraińskiej może w okresie obchodzenia świąt  nowego roku dojść do jakiś prowokacji, dlatego też na ten okres wzmocniono siły Milicji Ludowej ŁRL na terenie Ługańska i miejscowości przyfrontowych.

***

Funkcjonariusze ukraińskiej Służby Bezpieczeństwa i Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przy udziale prokuratorów zatrzymali w chwili przyjmowania łapówki po. dyrektora Departamentu Rozwoju Infrastruktury  Obwodowej  Administracji Państwowej w Odessie Tatianę Marczenko. Tatiana Marczenko w chwili zatrzymania miała przy sobie pieniądze o łącznej wartości 1,45 mln hrywien. Tak więc okazuje się, że w podległej gubernatorowi Odessy Michaiłowi Saakaszwilemu, który ciągle ostatnio publicznie oskarża władze w Kijowie o brak wyraźnych efektów w walce z korupcję, również nie jest o wiele lepiej. Lepiej by było, aby Saakaszwili zajął się podległymi mu instytucjami a nie się sprawami, które go nie leżą w jego kompetencjiach :

Strona ukraińska bez ostrzeżenia ponownie przerwała dostawy energii elektrycznej na Krym.

Obecnie na Krym nie ma żadnych dostaw ukraińskiej energii elektrycznej, ale nie spowoduje to już jakiś poważniejszych problemów w funkcjonowaniu infrastruktury i życia mieszkańców, gdyż dostarczana tam energia z Ukrainy zaspakajała obecnie tylko 10% potrzeb.  Tak więc obszary leżące na Krymie, które były zaopatrywane tylko prądem z Ukrainy, w ciągu dwóch godzin zostały przyłączone do niezależnej sieci energetycznej tego półwyspu.

Na koniec kilka zdjęć:

Kilka przednoworocznych zdjęć z wolnego Donbasu.

 

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

***

Życząc udanej zabawy sylwestrowej oraz wszystkiego najlepszego w nadchodzącym 2016 roku, oby był on zdecydowanie lepszy niż obecny, a więc pełen szczęścia i samej radości- kończę dzisiejszą relację:

 

Pozdrawiam.