Wojna domowa na Ukrainie 4.10.2016r.- 587 dzień od nowego rozejmu.

 

„Decyzja o powołaniu Akademii Sztuki Wojennej była jedną z pierwszych decyzji, jakie podjąłem po objęciu stanowiska. Taka będzie armia, jacy będą polscy oficerowie. Taki będzie system obrony, jacy będą studenci kończący w Alma Mater Militaris – jaką musi być Akademia Sztuki Wojennej” – powiedział minister Antoni Macierewicz na wczorajszej uroczystej inauguracji roku akademickiego w nowo utworzonej Akademii Sztuki Wojennej.

Przypomnę, że 1 października 2016 r. rozpoczęła funkcjonowanie Akademia Sztuki Wojennej, powołana Ustawą z dnia 20 maja 2016 r. o utworzeniu Akademii Sztuki Wojennej (Dz. U. z dn. 24 czerwca 2016 r., poz. 906).

Według założeń uczelnia ta ma odgrywać istotną rolę w systemie przygotowania i doskonalenia zawodowego kadr dowódczych, sztabowych i logistycznych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, wszystkich poziomów dowodzenia: taktycznego, operacyjnego i strategicznego, zgodnie z wyzwaniami wynikającymi z potrzeb, wymagań i oczekiwań Wojska Polskiego.

Akademia Sztuki Wojennej, czerpiąc z wieloletniej tradycji uczelni wojskowych, w szczególności z dziedzictwa Wyższej Szkoły Wojennej (1919-1939), ma również realizować swoją misję edukacyjną, naukową, ekspercką i społeczną, opierając się na najwyższych wartościach etycznych i obywatelskich: dążeniu do prawdy, szacunku dla wiedzy, patriotyzmie, rzetelności, otwartości na nowe idee oraz poszanowaniu człowieka.

Można powiedzieć, że przez uczelnią jak i jej absolwentami postawiono bardzo szczytne i odpowiedzialne zadania.

Ciekawe tylko, czy na wysokości zadania staną także  władze polityczne sprawujące nadzór cywilny nad armią?

Jak już wiadomo, urząd szefa MON, sprawowany przez Antoniego Macierewicza wykorzystywany jest do zupełnie prywatnych celów, w tym obsadzeniu bardzo dobrze płatnych stanowisk zarządach poszczególnych spółek w polskim holdingu zbrojeniowym PGZ, czy też na etatach w MON.

Czy stwierdzenie wczoraj, przez Antoniego Macierewicza, że „takie będzie wojsko i takie będzie państwo polskie, jakie wartości będą prezentowali polscy żołnierze i polska kadra oficerska”, nie odnosi się również do nadzoru cywilnego nad armią i do elity politycznej która rządzi tym krajem?

Czy można wymagać od wojska wysokiego morale, jeśli z góry takiego przykładu wojsko nie ma?

A z tym morale, jak wiemy,  bywa różnie: już były różne afery korupcyjne na najwyższych stanowiskach dowódczych, ale także wśród polityków cywilnego nadzoru nad armią.

Czy wzt. Antoni Macierewicz jest osobą bez skazy, żeby mógł wypowiadać tak wzniosłe słowa o wartościach, bezpieczeństwie Polski i patriotyzmie?

A więc jak się ma do głoszonych przez niego wzniosłych, przepojonych patosem słów, realna rzeczywistość?

Jak już zasygnalizowałem wyżej: po pierwsze wykorzystuje on sprawowany przez siebie urząd do realizowania spraw całkowicie prywatnych rozdzielając stanowiska, w podległym sobie MON jak i spółkach holdingu zbrojeniowego PGZ, dla różnych znajomych i współpracowników, których jedyną cechą jest brak odpowiedniego przygotowania do zajmowanych stanowisk i fachowości (wspominam o tym szerzej w tym tekście .https://wordpress.com/stats/day/adnovumteam.wordpress.com).

Czy tak ma wyglądać ten demonstrowany, wszem i wobec, patriotyzm?

Inną sprawą jest ściąganie na teren Polski obcych sił zbrojnych, czy też lobbowanie w interesie amerykańskiego przemysłu zbrojeniowego?

Czy tak również postępuje polski patriota?

O sprawie ściągnięcia na teren naszego kraju obcych wojsk, a tym samym dopuszczenie do tego, że Polska może stać się po raz kolejny poligonem zmagających się ze sobą mocarstw, jest obecnie dużo wiadomo, i nic więcej tu nie trzeba dodawać.

Inną sprawą, głęboko dotychczas ukrywaną, jest lobbing w interesie przemysłu zbrojeniowego światowego hegemona, prowadzony przez obecny układ polityczny, z Antonim Macierewiczem na czele. Co jest możliwe w związku z jego cywilnym nadzorem nad całością sił zbrojnych oraz kontrolą nad holdingiem polskich firm zbrojeniowych- PGZ.

A więc, jako że mało jest informacji w temacie lobbingu na rzecz amerykańskiego przemysłu zbrojeniowego uprawianego przez obecnie rządzącą partię, bo jak wiadomo sam Antoni Macierewicz, bez poparcia tej formacji, nie mógłby nic samodzielnie osiągnąć, czyli jego działania w tym zakresie, zgodne z linią polityczną PiS i jego prezesa

Dlaczego temat ten jest tak mało znany?

Otóż zapewne dlatego, że główne media znajdują się pod kontrolą ekipy rządzącej, jak i z tego powodu, że temat ten jest na tyle niebezpieczny, iż unikany jest on przez nie jak ogień.

A więc, po innym kandydacie z ramienia PiS, na stanowisko szefa MON Jarosławie Gowinie można mówić o braku pojęcia w sprawach obronnych, o tyle w przypadku pełniącego tą zaszczytną funkcję Antonim Macierewiczu można mówić o dyletantyzmie, głupocie i ogólnym braku zaufania wojska do jego osoby. Warto przypomnieć parę faktów, które powodują, iż ta osoba nie wzbudza wśród wojska zaufania. Antoni Macierewicz zostając podsekretarzem stanu MON zakwestionował dochodzenie żandarmerii w sprawie Nangar Khel, który stwierdzał niecelowe ostrzelanie wioski przez polskich żołnierzy. Całe śledztwo w tej sprawie ruszyło dopiero po jego tajnym (acz nieudolnym jak się potem okazało) raporcie („Rzeczpospolita” 16 lipca 2008, „Macierewicz pogrążył żołnierzy?”).

Jak wiadomo w ostateczności uniewinniono oskarżonych wcześniej żołnierzy, ale wyrządzono im krzywdę moralną i nie usłyszeli od MON słów „przepraszam”.

Dodam w kwestii obopólnego zaufania żołnierzy do Macierewicza, i odwrotnie, to warto jeszcze przypomnieć, że w okresie gdy Antoni Macierewicz pełnił stanowisko podsekretarza w  MON, zrezygnował on wtedy z ochrony żandarmerii na rzecz ochrony przez BOR, uzasadniając to brakiem zaufania do wojska. Nie powinno być wielkim zaskoczeniem dla PiS iż wobec takich oświadczeń Pana Macierewicza, wojsko nie ma zaufania do Pana Macierewicza i  jego szerokim gestem rozdawanych nominacji i podwyżek uposażenia żołnierzy, PiS zacznie szybko tracić ten elektorat.

Tak wygląda kwestia zaufania żołnierzy do obecnego szefa MON, a jak wzt. ma się problem zasygnalizowanego wyżej lobbingu?

A więc w tej sprawie, przede wszystkim nie transparentne są działania lobbystyczne Pana Macierewicza wobec toczonych wcześniej przetargów wojskowych. I tak z  kilku źródeł wiadomo, iż działacz PiS Maciej Wnuk (kolega Pana Macierewicza) próbował wpływać na wyniki testów KTO „Rosomak”, zaś niektórzy oficerowie uczestniczący w testach woleli pożegnać się ze służbą, niż podpisać dokumenty, które były nie zgodne z prawdą („Wyborcza” 02.09.2008, „Trybuna” 23.03.2007). Także w trakcie prób na skutek zwykłej głupoty zniszczono radiostację wewnętrzną RRC-9500 „Radmoru” wartą ponad 100 tys. zł (nie wymontowano jej na czas prób). Co ważniejsze  w raporcie Macierewicza o likwidacji WSI, „Rosomaka” opisano jako kliniczny przypadek wojskowego przekrętu. Bo według opinii Macierewicza był on niepotrzebny i miał niemożliwe do usunięcia wady konstrukcyjne. Co jak wiemy mijało się z prawdą. Powstaje uzasadnione pytanie, na czyją rzecz wówczas Pan Antoni Macierewicz lobbował, chcąc de facto skompromitować program zakupu „Rosmaka” przez WP?

Niestety podobne zachowania Pana Macierewicza, w stosunku do kolejnego przetargu, tym razem na śmigłowce transportowe, możemy obserwować i dziś. Ogłaszanie publiczne, że jakikolwiek przetarg zostanie anulowany i to jeszcze przed zapoznaniem się z jego szczegółowymi warunkami, jest nie tylko przedszkolnym błędem w taktyce negocjacyjnej, ale rodzi poważne podejrzenie o ukryty lobbing na rzecz innych producentów. Jeśli zbada się działalność Pana Macierewicza na przestrzeni ostatnich lat to zwraca uwagę fakt, iż nigdy on nie krytykował amerykańskich kontrahentów i dostawców sprzętu wojskowego. Mało tego, w zasadzie zawsze wspierał i lobbował za amerykańskimi przedsięwzięciami w Polsce (np. zakup samolotów F-16, pomoc wojskowa w Iraku czy też sprawa tarczy antyrakietowej). Będzie też mocno zastanawiające jeśli docelowo za sprawą Macierewicza do WP zostanie zamiast EC-725, dostarczony S-70i. Trudno będzie się wtedy oprzeć wrażeniu, iż nie stosował on ukrytego lobbingu na rzecz innych producentów.

 

Widząc to wszystko, jakiego więc może Antoni Macierewicz domagać się od żołnierzy patriotyzmu i poszanowania dla Ojczyzny?

Bo „taka będzie armia” jacy są politycy sprawujący nad nią cywilny nadzór.

http://www.nowastrategia.org.pl/boze-igrzysko-czyli-mon-w-rekach-politykow-cz-ii-macierewicz-ukrytym-lobbysta/

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W dniu wczorajszym sytuacja wzdłuż linii styku nie uległa zmianie i nadal dochodziło tam do różnych incydentów zbrojnych.

I tak przy użyciu moździerzy kaliber 120 i 82 mm oraz opancerzonych wozów bojowych, granatników i ręcznej broni maszynowej ukraińscy żołnierze przeprowadzili w godzinach późnonocnych, od 23:00 do 23:45, krótki, ale za to bardzo intensywny ostrzał w kierunku pozycji obronnych sił powstańczych znajdujących się w rejonie następujących miejscowości: Jasinowata w jej zachodniej części przemysłowej, wieś Trudowskij na zachodnich obrzeżach Doniecka, w rejonie punktu „Łastoczkino” koło Awdiejewki i w rejonie Marinki również leżącej na zachodnich obrzeżach Doniecka.

Do walk i wymiany ognia doszło w rejonie Marinki, zachodnich i północno-zachodnich obrzeży Doniecka oraz w rejonie Marinki i Pietrowskoje na południowych obrzeżach Doniecka.

Natomiast na odcinku frontu ługańskiego było spokojnie i ukraińscy żołnierze przestrzegali warunków nowego zawieszenia broni.

W dniu wczorajszym podczas nadzorowania wycofania sprzętu i wojska przez obserwatorów misji OBWE, zostali oni ostrzelani przez ukraińskich żołnierzy:

 

I jeszcze komunikat za ostatnią dobę sporządzony przez biuro prasowe ukraińskiego dowództwa wojskowego prowadzącego tzw. operację antyterrorystyczną w Donbasie:

 

Na koniec tego wątku krótkie relacje filmowe dokumentujące skutki ukraińskiego ostrzału artyleryjskiego w nocy z 2 na 3 października miejscowości Jasinowata:

Oraz ostrzału Jasinowatej w nocy z 3 na 4 października:

***

 

 

Na koniec kilka aktualnych filmów:

***

 

Pozdrawiam.