Wojna domowa na Ukrainie 27.04.2017r.- 791 dzień od nowego rozejmu.

Okolice donieckiego lotniska.

 

Według informacji płynących ze strony PGNiG, coraz więcej gazu z Polski eksportujemy na Ukrainę.

 

 

Jak na razie są to sukcesy głoszone na wyrost, bo tak naprawę to „rozpychanie się” polskiego dostawcy gazu na Ukrainie ma raczej wymiar symboliczny. No, ale jak wiadomo rządzi dzisiaj w kraju ekipa polityczna, dla której symbole są znacznie ważniejsze niż realna rzeczywistość, i w tym sensie jest to „sukces”.

„ERU Trading we współpracy z PGNiG dostarczy w 2017 roku 218 mln m3 gazu Z Polski do ukraińskiego operatora sieci przesyłowych i magazynów Ukrtransgaz (…) To pierwszy kontrakt w historii Ukrtransgaz, który zrealizują podmioty związane nie tylko z ukraińską państwową spółką Naftogaz. Surowiec, który PGNIG dostarczy do ukraińskiej ERU Trading zostanie przeznaczony na potrzeby własne Ukrtransgaz” – poinformowano we wczorajszym komunikacie prasowym wydanym przez zarząd PGNiG-u.

I te 218 mln m3 gazu z Polski ma być tym właśnie niebywałym sukcesem. Innym sukcesem jest to, że wg. przedstawiciela PGNiG-u mamy jeszcze na tym wszystkim zarobić i do tego płatności ze strony Ukraińskiej zostały za dostarczony tam gaz w całości pokryte. Oczywiście nie podano za ile ten gaz jest sprzedawany i w jakiej wysokości były należności za dostarczony Ukrainie gaz.

Wiadomo tylko tyle, z ust Piotra Woźniaka- prezesa  PGNiG, że:

„Przez ostatnie pół roku sprzedaliśmy 370 mln m3 gazu na Ukrainę. Przy czym sposób sprzedaży był podręcznikowy. Nie było żadnych problemów. Również z terminowością płatności. To bardzo dobrze rokuje. Zamówienia, które mamy w tej chwili na pojedyncze transakcje są przedłużone na ten rok. Kontynuujemy sprzedaż z takim samym dobrym skutkiem. Marże nie są tak wysokie jakbyśmy chcieli, ale są akceptowalne. Jesteśmy bardzo zadowoleni”.

Fakt jest taki, że w oparciu o tą huraoptymistyczną wiadomość usiłuje się obecnie wytłumaczyć sens topienia kolejnych miliardów publicznych pieniędzy w rozbudowę terminala LNG w Świnoujściu z 5 do 7,5 mld m3 mocy regazyfikacyjnych rocznie, a także finalizowania procedury open season (rezerwacji przepustowości) na potrzeby planowanego gazociągu Baltic Pipe, który z towarzyszącą infrastrukturą pozwolić ma Polsce na import gazu z Norwegii. Obie inicjatywy składają się na tzw. Korytarz Północny (zwany również Bramą Północną jako, że nie ma jeszcze oficjalnej nazwy dla tego przedsięwzięcia), który pozwoli na import 17,5-20 mld nierosyjskiego błękitnego paliwa do 2022 r. 

Jest to wg. koncepcji obecnej ekipy rządowej bardzo ważne, bo właśnie w 2022 roku ma wygasnąć kontrakt na dostawy rosyjskiego gazu rurociągiem jamalskim. Otóż polska strategia energetyczna zakłada nie tylko dywersyfikację dostaw, ale również eksport nadwyżek surowca na rynki ościenne. W planach tych wiedzie prym rynek ukraiński. A jakie są to te ambitne plany?

Chodzi o to, że dotychczasowy wolumen sprzedaży, ustalony na drugie półrocze 2016 roku wynosił aż….370 mln m3, z czego Ukraińcy zapłacili tylko za 218 m3 i ta ilość została tam dostarczona. W tym roku zaplanowano zwiększenie wolumenu sprzedaży gazu Ukrainie na poziomie 740 mln m3, ale jak na razie nie udało się tam sprzedać choćby 1 m3.

Dodam, że maksymalna obecna przepustowość  polsko-ukraińskiego połączenia gazowego wynosi 1,5 mld m3 surowca rocznie, co w porównaniu z ilościami gazu jaki kraj ten zużywa około 40 mld m3 gazu, a więc nawet jeśli Polska wykorzysta całe moce przesyłowe na Ukrainę, to będzie to- zakładając optymistycznie, że strona ukraińska nadal będzie chciała na korzystnych dla naszego kraju warunkach współpracować, tylko 1/26 ich potrzeb.

Czy więc Polska może realistycznie do tego podchodząc liczyć na odbiór gazu z naszego kraju przez Ukrainę?

Jak sądzę, z przyczyn ekonomicznych jak i politycznych, niestety nie. Najważniejszymi przyczynami ekonomicznymi jest to, że przy tej skali współpracy wielkość wyłożonych nakładów nigdy się nie zwróci. Zaś jeśli chodzi o kwestie polityczne, to Polska, nawet przy swoim maksymalnym wysiłku finansowym nie jest w stanie zapewnić Ukrainie takiej ilości dostaw gazu aby one mogły całkowicie wyeliminować jego potrzebę zakupu w Rosji, czy też z innych źródeł. Dlatego też realnie Polska w tej kwestii nie jest i nie może być strategicznym partnerem Ukrainy, zaś nasz problem nie polegać będzie w przyszłości na tym abyśmy my mogli handlować nadwyżkami gazu, tylko na tym aby tego gazu dla nas starczyło. Problem ten wynika z tego, że w przyszłości głównym eksporterem gazu do Polski (i do wielu państw UE) pozostanie Federacja Rosyjska. Wynika to głównie z uwarunkowań geograficznych, istniejącej infrastruktury przesyłowej oraz z jednej strony posiadania przez to państwo największych na świecie udokumentowanych zasobów paliwa gazowego, z drugiej zaś rosnącej zależności UE od importu gazu (2005 r.– 41%, 2015 r.– 60%, 2025 r.– 71%) oraz konkurencyjnych kosztów zakupu gazu w porównaniu z innymi źródłami, a więc w odniesieniu do Polski: z Norwegii, Kataru czy też Stanów Zjednoczonych.

Obecnie zużycie gazu w Polsce wynosi ponad 16 mld m3, i z roku na rok ma dynamicznie- w związku z potrzebami wewnętrznymi- dynamicznie rosnąć. Pytaniem jest wzt. w jaki sposób mamy doprowadzić do takiej dywersyfikacji dostaw gazu do naszego kraju, aby nie tylko uniezależnić się od dostaw gazu rosyjskiego, ale jednocześnie stać się potentatem w handlu gazem w naszej części Europy?

I to pomimo tego, że w ramach eksperymentu został zakupiony gaz skroplony LNG w USA, którego pierwsza dostawa z firmy Cheniere Energy wypłynie statkiem z terminala skraplającego Sabine Pass w Luizjanie i w pierwszej połowie czerwca ma dotrzeć do terminalu LNG w Świnoujściu. To ma być pierwsza dostawa skroplonego gazu od amerykańskiej firmy do Europy Środkowej i Wschodniej, a dla PGNiG druga dostawa typu spot po dostawie z Norwegii w czerwcu 2016 r.

Według opinii prezesa PGNiG-u Piotra Woźniaka:

„Ta transakcja to duży sukces otwartego w lutym 2017 r. Biura PGNiG w Londynie”

Sukces- tylko dla kogo?

Jaki to będzie „sukces” i w jaki sposób przełoży się na płacone przez nas rachunki za gaz, dowiemy się niebawem jak przyślą nam nowe taryfikatory na następny rok.

 

http://www.pgnig.pl/documents/10184/1442975/Prezentacja+Inwestorska+PGNiG+-+Marzec+2016/1bf990d2-fcd9-4e26-adb9-557e052b2b49,

https://www.polsl.pl/Wydzialy/RG/Wydawnictwa/Documents/kwartal/5_3_2.pdf.

 

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

Nadal strona ukraińska nie ma zamiaru przestrzegać zawartego przed Świętami Wielkanocnymi porozumienia o bezwzględnym zawieszeniu broni. Nie dość tego w ciągu ostatnich dwóch dób wyraźnie widoczny jest wzrost eskalacji wrogich działań przeciwko donieckim wolnym republikom.

I tak, w rejonie frontu donieckiego już od godziny 16:30 do 17:00, ukraińscy żołnierze przy użyciu moździerzy kaliber 120 i 82 mm oraz opancerzonych wozów bojowych przeprowadzili intensywny ostrzał wsi Sachanka i jej okolic. Łącznie na ten teren ukraińscy żołnierze wystrzelili ponad 30 pocisków moździerzowych.

Łącznie w ciągu minionej doby ukraińscy żołnierze 42 razy naruszyli warunki zawieszenia broni, prowadząc ostrzał przy użyciu ciężkiej artylerii, moździerzy, czołgów, opancerzonych wozów bojowych oraz wyrzutni pocisków przeciwpancernych, a także granatników i karabinów maszynowych, 13 miejscowości, i ich okolic, na terenie DRL.

Natomiast dziś rano, około godziny 08:15 czau lokalnego, ukraińscy żołnierze przy użyciu karabinów maszynowych ostrzelali konwój samochodów wiozących pracowników do stacji uzdatniania wody dla Doniecka. W wyniku czego został uszkodzony bardzo bardzo poważnie jeden z samochodów, i na szczęście nikomu z osób cywilnych nic się nie stało, poza tym, że pocisk dosłownie milimetry przeleciał od ramienia jednego z jadących pracowników, rozcinając mu rękach kurtki.

Nadal coraz bardziej zaostrza się sytuacja wzdłuż linii styku na ługańskim odcinku frontu, gdzie następuje w ciągu ostatnich dwóch dni wyraźna eskalacja konfliktu ze strony ukraińskich wojsk ATO.

I tak, od około godziny 16:20 przez mniej więcej godzinę, ukraińscy żołnierze przy użyciu moździerzy kaliber 120 mm i 82 mm, wyrzutni pocisków przeciwpancernych oraz automatycznych wyrzutni granatów AGS, a także  broni maszynowej, przeprowadzili ostrzał zachodnich obrzeży miejscowości Pierwomajsk i wsi Kalinowo.  Następnie od godziny 19:05 ukraińscy żołnierze przy użyciu moździerzy kaliber 120 i 82 mm oraz granatników przeprowadzili ostrzał okolic wsi Ałmaznoje i po godzinie 20:25 przy użyciu moździerzy kaliber 120 mm oraz opancerzonych wozów bojowych, a także różnego typu granatników i broni maszynowej ostrzeliwali stanowiska obronne sił Milicji Ludowej ŁRL w rejonie wsi Łogwinowa.

Poza tym , w godzinach rannych ukraińscy żołnierze przy użyciu moździerzy kaliber 82 mm ostrzelali teren przejścia granicznego znajdującego się w okolicy mostu łączącego drogę z Ługańska do Stanicy Ługańskiej. Jeden z pocisków spadł kilka metrów od wiaty, w której oczekują ludzie na odprawę graniczną. Na szczęście nikomu nic poważnego się nie stało (zdjęcia w części zdjęciowej dzisiejszej relacji).

 

Poniżej raport dobowy udostępniony przez biuro prasowe sztabu ukraińskiego dowództwa wojskowego prowadzącego w Donbasie operację pacyfikacyjną wobec tamtejszej ludności rosyjskojęzycznej pod nazwą: operacja antyterrorystyczna (ATO):

Прес-центр штабу АТО

13 godz.

„Зведення прес-центру штабу АТО на 18.00 26 квітня 2017 року.
Російсько-окупаційні війська продовжують цинічно порушувати режим «Тиші». З початку доби ворог 18 разів обстріляв позиції Сил АТО.
На Приморському напрямку, з мінометів калібру 120-мм противник вів вогонь по позиціях поруч Широкиного. З протитанкових гранатометів та великокаліберних кулеметів обстрілював опорні пункти в районі Водяного, а з гранатометів різних систем гатив по захисниках Новотроїцького. Поблизу Мар`їнки діяли ворожі снайпери.
На Донецькому напрямку, мінометами калібру 82-мм ворог накривав оборонців Авдіївки та Верхньоторецького, а зі стрілецької зброї обстрілював захисників Новгородського. Також під Новгородським активізувався ворожий снайпер.
На Луганському напрямку, з мінометів калібру 120 мм, протитанкових гранатометів та кулеметів великого калібру російсько-терористичні підрозділи гатили по опорних пунктах поблизу Новоолександрівки. З мінометів 82 мм калібру, гранатометів та великокалуберних кулеметів бив по позиціях в районі Троїцького. Позиції поруч населеного пункту Попасна ворог накривав мінометами калібру 120-мм. З гранатометів різних систем та кулеметів великих калібрів гатив по оборонцях Новозванівки.
Один військовослужбовець Збройних Сил України отримав поранення”.

Zobacz tłumaczenie

 

1 godz.

„Зведення прес-центру штабу АТО за минулу добу станом на 06.00 27 квітня 2017 року.
Ситуація у районі проведення АТО загострюється.
За минулу добу підрозділи російсько-окупаційних військ 47 разів відкривали вогонь по позиціях Збройних Сил України.
На Приморському напрямку, з мінометів калібру 120-мм, озброєння БМП та БТР, гранатометів та стрілецької зброї противник бив по позиціях поруч Широкиного. З 82-міліметрових мінометів, озброєння БМП, гранатометів різних систем та великокаліберних кулеметів ворог вів вогонь по опорних пунктах поблизу населеного пункту Водяне. Міномети калібру 82-мм противник застосував по позиціях наших військ поруч Березового. Захисників Мар`їнки ворог обстрілював з озброєння БМП, гранатометів різних систем, кулеметів великих калібрів та стрілецької зброї, а оборонців Красногорівки, Новотроїцького та Павлополя – з гранатометів та стрілецької зброї. Позиції поруч населеного пункту Гнутове противник обстрілював з кулеметів великого калібру, а опорні пункти поблизу Чермалика – зі стрілецької зброї. У районі Мар`їнки діяли ворожі снайпери.
На Донецькому напрямку, по позиціях поблизу Троїцького противник гатив з мінометів калібру 120-мм та 82-мм, гранатометів та стрілецької зброї. Міномети калібру 82-мм, кулемети великого калібру та стрілецьку зброю ворог застосовував по опорних пунктах поруч Верхньоторецького. По оборонцях Авдіївки противник вів вогонь з 82-міліметрових мінометів, гранатометів різних систем та великокаліберних кулеметів, а захисників населеного пункту Піски обстрілював з гранатометів та кулеметів великого калібру. З гранатометів різних систем та стрілецької зброї ворог бив по позиціях поруч Майорська та Новгородського. Також під Новгородським діяли ворожі снайпери.
На Луганському напрямку, з мінометів калібру 120-мм, протитанкових гранатометів та кулеметів великого калібру підрозділи російсько-окупаційних військ гатили по опорних пунктах поблизу Новоолександрівки. Вогнем мінометів калібру 120-мм ворог накривав позиції поруч населеного пункту Попасна, а з 82-міліметрових мінометів, гранатометів та великокаліберних кулеметів бив по опорних пунктах у районі Троїцького. Оборонців Новозванівки противник обстріляв з гранатометів різних систем та кулеметів великих калібрів, а захисників Станиці Луганської – з гранатометів та стрілецької зброї.
В окремих випадках, коли виникала безпосередня загроза життю і здоров’ю військовослужбовців, командири приймали рішення на адекватне відкриття вогню у відповідь.
За минулу добу один український воїн загинув, ще шестеро військовослужбовців Збройних Сил України отримали поранення.
За даними розвідки штабу АТО, внаслідок адекватної відповіді противнику вогнем, вподовж 25 та 26 квітня знищено 3х російських найманців, ще 7 бойовиків незаконних збройних формувань поранено”.

Zobacz tłumaczenie

 

Na koniec tego wątku jeszcze krótka relacja filmowa z Zajcewa:

I dwa filmy z przejścia granicznego „Ługańsk-1” na drodze w pobliżu mostu łączącego drogę z Ługańska do Stanicy Ługańskiej:

 

***

 

Na koniec kilka zdjęć:

Donieckie lotnisko- kwiecień 2017 roku.

 

Na cmentarzu komunalnym w Hruszowicach zdemontowano wczoraj nielegalnie tam postawiony pod koniec lat 90-tych pomnik ku czci band UPA.

(http://www.podkarpackahistoria.pl/2016/04/atlas-ktory-mial-promowac-turystyke-rowerowa-promuje-bohaterow-upa/)

 

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

 

***

Kolejne mordobicie z udziałem polskiego Ukraińca Tomasza Maciejczuka:

 

***

 

Pozdrawiam.

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie jego fragmentów lub całości, tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.