Wojna domowa na Ukrainie 5.07.2017r.- 891 dzień od nowego rozejmu.

 

„O tym, że prezydent Ukrainy pozbawił mnie obywatelstwa, dowiedziałem się w Stanach Zjednoczonych. Wtedy zdecydowałem, że natychmiast wylecę do Warszawy”– powiedział wczoraj w wywiadzie dla radia RMF FM były prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili.

 

 

Prawie dwa tygodnie temu ukraiński prezydent Petro Poroszenko pozbawił paszportu byłego gubernatora regionu odeskiego i lidera ukraińskiej partii „Ruch Nowych Sił”. Poroszenko uzasadnił swoją decyzję tym, że Micheil Saakaszwili ubiegając się o ukraińskie obywatelstwo podał nieprawdziwe informacje.

Tak się dziwnie składa, że Saakaszwili podczas ostatniej wizyty w Warszawie rozmawiał z politykami PiS m.in. o „możliwości współpracy jego partii z Prawem i Sprawiedliwością”.

Tym samym elementy ukraińskiej polityki wewnętrznej przeniesione zostały na polski grunt, zaś pionkiem w tej grze ma być były prezydent Gruzji i gubernator ukraińskiej Odessy.

Dowodzi to tego, że Micheil Saakaszwili w wywiadzie, podkreślił, iż nie rezygnuje z planów „reformowania” Ukrainy. Dlatego też nadal zamierza być aktywny jako polityk, ale nie ujawnia, jak chce tego dokonać bez ukraińskiego obywatelstwa.

Były prezydent Gruzji zapytany o wizytę w Warszawie odpowiedział, że:

„Jestem w Polsce, żeby rozmawiać o możliwości współpracy mojej partii z Prawem i Sprawiedliwością”.

Czego dowodem na poparcie jego słów jest to, że zaraz po przylocie do Polski spotkał się z polskimi parlamentarzystami:

„W tym spotkaniu brał udział wicemarszałek Sejmu, kilku posłów PiS np. Małgorzata Gosiewska oraz ukraińscy politycy, którzy przylecieli na to spotkanie prosto z Kijowa. Dla absolutnej większości Ukraińców Polska jest wzorem. Jak zastanawiamy się, jak Ukraina miałaby wyglądać w przyszłości, to przykładem jest Polska. Dla nas jesteście supermocarstwem w Europie. Ukraina też chce być silna” – ujawnił Saakaszwili.

Były prezydent Gruzji przyznaje, że nie ma zaplanowanego spotkania z Jarosławem Kaczyńskim, ale obaj politycy mają ze sobą bardzo dobry kontakt.

Pewnie telepatyczny?

Micheil Saakaszwili zdementował doniesienia ukraińskich mediów, jakoby nie mógł opuścić Stanów Zjednoczonych.

Według niego, pozbawienie go ukraińskiego obywatelstwa, to element politycznej walki prowadzonej przeciwko niemu przez prezydenta Petro Poroszenkę:

„Jestem liderem partii, mimo że Poroszenko pozbawił mnie obywatelstwa. To nie jest decyzja, którą społeczeństwo ukraińskie zaakceptuje, dlatego wrócę na Ukrainę. Jestem w Polsce, choć Poroszenko nie chciał, żebym opuścił USA, gdzie dowiedziałem się o pozbawieniu obywatelstwa. Wtedy natychmiast przyleciałem do Warszawy. Będę się spotykał także w innych miastach europejskich – opowiada. Warszawa jest ważna dla Ukrainy”.
W ten sposób liderzy PiS stali się stroną bezpośredniej wewnętrznej walki politycznej skierowanej przeciwko Poroszence i jego ekipie.

Ciekawe w tym kontekście jest to, na kogo stawiają oni po ewentualnym kolejnym przewrocie na szczytach władzy? Pewnie liczą na nacjonalistę, który jednocześnie będzie miał propolskie nastawienie? Niestety są to złudne nadzieje, bo dwie te cechy są ze sobą sprzeczne. Ewentualnie zaś może znaleźć się kandydat propolski, ale będzie on też również prorosyjski. Czyli taki Janukowycz 2.

Natomiast te modelowe stosunki ukraińsko-polskie przedstawione przez Saakaszwilego powinny wyglądać w następujący sposób:

„Ukraina też chce być silna w Europie, więc Polska to dla nas modelowy przykład. Wszystkie inne kwestie pomiędzy nami muszą być rozwiązane w otwarty sposób (…) …jesteśmy otwarci na dyskusję. Owszem, jest wiele trudnych chwil w naszej historii, ale także heroicznych momentów po obu stronach. Wszystko powinno zostać uczciwie przedyskutowane. Jestem pewien, że nie ma takiej kwestii, na temat której nie moglibyśmy rozmawiać. Moim najbliższym przyjacielem tutaj był prezydent Lech Kaczyński i on, mając świadomość tych trudów, zawsze powtarzał ‚skupmy się na przyszłości’. I to jest najważniejsze, ale nie powinniśmy uciekać od historii”.

I tak właśnie w ogólnym zarysie mają wyglądać w przyszłości stosunki pomiędzy naszymi krajami wypracowane przez mocodawców Micheila Saakaszwilego i prezesa PiS.

Na ile są one realne?

Otóż, przy braku daleko posuniętego kompromisu ze strony polskiej, a szczególnie w odniesieniu do gloryfikacji zbrodniarzy banderowskich i ogólnie pojętych zagadnień z historii obu narodów, a szczególnie okresu II WŚ i powojennego, nie ma szans na żadną zgodę ze strony Ukrainy na jakiekolwiek pojednanie. A więc to my mamy odstąpić od swojej pamięci historycznej, godząc się na fałszowanie jej, a Ukraińcy mają się na to łaskawie zgodzić. Co oczywiście nie znaczy, że nadal jakiekolwiek zacieśnienie wzajemnych relacji będzie miało miejsce. Natomiast pewne jest, że kolejny raz Polska przegra swoje słusznie jej przysługujące prawa do potępienia zbrodni i jej wykonawców. Ukraina oczywiście w takiej sytuacji będąc oczyszczona z grzechu pierworodnego będzie miała wolne ręce do prowadzenia swojej brudnej gry na arenie międzynarodowej. Chodzi o to, że przy mocno rozbudzonych ambicjach tego kraju, Polska de facto ze swoimi nader skromnymi możliwościami, nie jest godnym partnerem. Którym w tej sytuacji mogą być Niemcy.

 

W odniesieniu do przyjazdu Saakaszwilego do Polski jest jeszcze jeden interesujący i bardzo znamienny fakt. Otóż podczas udziału we wczorajszym w programie „TV Republika”, Saakaszwili odniósł się do katastrofy smoleńskiej mówiąc, że:

„Nie ma takich wypadków, nie wierzę w tego typu przypadki. To było celowe działanie Putina. Jestem pewien, że był bardzo zadowolony z tego co się wydarzyło – powiedział były prezydent Gruzji Michaił Saakaszwili, który uważa, że katastrofa smoleńska była zemstą Władimira Putina na Lechu Kaczyńskim za jego zachowanie w konflikcie rosyjsko-gruzińskim w 2008 roku”.

Jego zdaniem ma to wynikać z tego, że dla Rosji „Kaczyński był nie tylko zagrożeniem, był symbolem”, a „dla Putina ukaranie swoich wrogów jest rzeczą absolutnie podstawową”. Prezydent RP odegrał według Micheila Saakaszwilego kluczową rolę w budowie bloku państw Europy Środkowej, w którym Polska odgrywała rolę mocarstwa.

„Kiedy poznałem Kaczyńskiego, kiedy usłyszałem co mówi i zobaczyłem, jak się zachowuje, uświadomiłem sobie, że mam do czynienia z bohaterem”– przypomniał Saakaszwili, będąc prezydentem Gruzji, swoje kontakty z prezydentem Lechem Kaczyńskim.

W tym miejscu przypomniał on udział polskiego prezydenta w wiecu w Tbilisi w sierpniu 2008 roku, który miał miejsce po wybuchu wojny rosyjsko-gruzińskiej, a także o wspólnej z nim podróży w listopadzie tego samego roku na granicę z kontrolowana przez Rosjan Osetią Południową. Wtedy to, jak przypomniał, powitały ich wówczas strzały stojących na tej granicy rosyjskich żołnierzy.

„Kaczyński nie bał się wrogów i z otwartą przyłbicą czekał na swój los, na swoją śmierć” – ocenił tamte wydarzenia Saakaszwili.

Odnosząc się do katastrofy smoleńskiej powiedział, że „nie ma takich wypadków, nie wierzę w tego typu przypadki. To było celowe działanie Putina”. Zdaniem byłego prezydenta Gruzji, „można to potraktować jako akt wojny, celowe doprowadzenie do katastrofy, obojętnie, czy samolot został zestrzelony czy w inny sposób doprowadzono do wypadku, rezultat jest taki sam”.

Jak widzimy zaczyna się przy okazji przyjazdu do Polski byłego gruzińskiego prezydenta ponownie ostre polityczne granie katastrofą smoleńską.

Natomiast na ile warte są słowa Saakaszwilego niech dowodzi to co już zostało bezsprzecznie udowodnione, czyli wojna 2008 roku z Osetią Południową:

„7 sierpnia

Prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili wystąpił z orędziem, w którym ogłasza jednostronne zawieszenie broni. Oświadczył, że zwrócił się do Rosji z propozycją gwarancji autonomii osetyjskiej przez Rosję w ramach Gruzji. W tym samym czasie siły zbrojne Gruzji koncentrują się wokół Osetii Południowej, często zaczynając ostrzał wsi osetyjskich i miasta Cchinwali w ramach operacji pod kryptonimem „Czyste Pole”. W odpowiedzi siły osetyjskie ostrzeliwują pozycje gruzińskie. W popołudniowych starciach poległo 2 gruzińskich wojskowych. Późnym wieczorem władze Gruzji powiadomiły, że rozpoczynają operację w celu „przywrócenia konstytucyjnego porządku” w Osetii Południowej. Co zrobili zaledwie po dwóch godzinach po ogłoszeniu przez prezydenta Gruzji zawieszenia broni. Siły gruzińskie przejęły tego dnia kontrolę nad pięcioma wsiami w okolicy Cchinwali. Szef unijnej dyplomacji Javier Solana zaapelował w rozmowie z Saakaszwilim o powrót do pokojowych negocjacji z Osetią.

Jak później podał „Spiegel”, 7 sierpnia niedaleko granicy z Osetią Południową koło Gori, Gruzja zgromadziła 12 tysięcy żołnierzy i 75 czołgów.

Misja OBWE w Cchinwali w czwartek późnym wieczorem 7 sierpnia znalazła się pod ostrzałem artyleryjskim. Z danych Międzynarodowego Sztabu Wojskowego NATO wynika ponadto, że już rankiem 7 sierpnia Gruzini przerzucili na granicę z Osetią Południową 12 tysięcy żołnierzy. W Gori znajdowało się 75 czołgów i wozów opancerzonych, co stanowi jedną trzecią wyposażenia gruzińskiej armii. W nocy z 7 na 8 sierpnia rozpoczął się ostrzał Cchinwali. Gruzini użyli wyrzutni rakietowych, zrzucili bomby kasetowe, a także strzelali z armat kalibru 152 mm.

8 sierpnia

Od północy rozpoczął się atak rakietowy wojsk gruzińskich na separatystyczny obszar Osetii. Przed godziną 4.00 nad ranem padły pierwsze ofiary cywilne – w wyniku ostrzału zginęło 15 osób. Nad ranem premier Gruzji Lado Gurgenidze zapowiedział, że Gruzja będzie kontynuować operację wojskową w separatystycznej Osetii Południowej aż do ustanowienia „trwałego pokoju”. Siły gruzińskie przejęły kontrolę nad kolejnymi wsiami na pograniczu i wkroczyły do Cchiwali. O godzinie 9 rano w wyniku gruzińskiego ostrzału zginęli pierwsi żołnierze rosyjskiego batalionu sił pokojowych WNP stacjonującego w Osetii. Niedługo potem rosyjskie media podały, że na pomoc Osetii Południowej wyruszają ochotnicy z rosyjskiej Osetii Północnej oraz z Abchazji”.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_w_Osetii_Po%C5%82udniowej_2008#7_sierpnia.

 

 

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W ciągu minionej doby sytuacja wzdłuż linii styku na donieckim odcinku frontu nie uległa wyraźnej zmianie.

I tak, już w godzinach rannych ukraińscy żołnierze otworzył ogień na północnych obrzeżach i na przedmieściach Doniecka.
Następnie od godziny 10:40 ukraińscy żołnierze kontynuowali tam ostrzał w rejonie serwisu” Volvo-Center”, który też objął  północne obrzeża Doniecka  i wieś Żabiczewo. Na ostrzeliwane tereny spadło łącznie około 93 pocisków moździerzowych kaliber  82 mm i 120 mm.

Po południu zaś obserwatorzy misji OBWE  dokonali wizytacji w strefie ostrzelanej przez ukraińskich  żołnierzy donieckiego zakładu uzdatniania wody. Stwierdzono tam upadki pocisków w bezpośrednim sąsiedztwie budynku głównego stacji.

Tam też, około godziny 14:00, ukraińscy żołnierze otworzył ogień na obrzeżach stacji uzdatniania wody, w momencie gdy pracownicy misji OBWE zajmowali się instalacją kamer.

Wieczorem zaś, ukraińscy żołnierze rozpoczęli ostrzał zachodnich obrzeży Doniecka, a tam wsi Staromichjałowki. Następnie rozpoczęli też ostrzał z kierunku Marinki wsi  Trudowskoj. Rozpoczęły się też walki z wykorzystaniem moździerzy i automatycznych wyrzutni granatów na linii lotnisko-strefa przemysłowa Jasinowatej.

Na północnych obrzeżach Gorlowki, w pobliżu  Zajcewa toczyły się walki przy wykorzystaniu moździerzy.

Na kierunku Mariupola, ze strony ukraińskich pozycji ogniowych prowadzony był ostrzał wsi:  Sachanki, Kominternowa i  Leninska.

Łącznie w ciągu minionej doby na donieckim odcinku frontu ukraińscy żołnierze przy użyciu: ciężkiej artylerii kaliber 152 i 122 mm oraz moździerzy kaliber 120 i 82 mm, a także opancerzonych wozów bojowych oraz granatników i broni maszynowej 45 razy ostrzeliwali terytorium DRL w rejonie 13 miejscowość. Na ostrzeliwane tereny spadło około 5 pocisków ciężkiej artylerii, 56 moździerzy kaliber 120 mm i 49 moździerzy kaliber 82 mm. A ponadto około 13 moździerzy kalibru 120 i 82 mm w kierunku miejscowości znajdujących się na wschód od Mariupola, na południowym odcinku frontu.

Jak poinformował wczoraj przedstawiciel sił zbrojnych DRL Eduard Basurin:  w ciągu minionego tygodnia dwóch cywilów zostało rannych, dwóch powstańców zginęło, a czterech odniosło rany.

Poza tym, w ciągu minionej doby sytuacja na ługańskim odcinku frontu nie różniła się zasadniczo od tego co obserwuje się tam w ciągu kilku kolejnych dni.

I tak, ukraińscy żołnierze przy użyciu: moździerzy kaliber 120 i 82 mm, a także opancerzonych wozów bojowych, wyrzutni pocisków przeciwpancernych oraz różnego typu granatników i broni maszynowej, 9 razy ostrzeliwali terytorium ŁRL.  A tam pod ukraińskim ostrzałem znajdowały się następujące miejscowości lub ich okolice: Kalinowa, Pierwomajska, Łozowego, Krasnego Jara i Sokolników.

Łącznie na ostrzeliwane tereny spadło około 20 pocisków moździerzowych, a więc intensywność wczorajszego ostrzału zmniejszyła się.

 

Poniżej jeszcze raport dobowy przygotowany przez centrum prasowe sztabu ukraińskiego dowództwa wojskowego prowadzącego przeciwko ludności rosyjskojęzycznej w Donbasie tzw. operację antyterrorystyczną (ATO):

Прес-центр штабу АТО

12 godz. 

„Зведення прес-центру штабу АТО станом на 18.00 4 серпня 2017 року
Сьогоднішній день, на жаль, не приніс миру на землю Донбасу. Денна інтенсивність обстрілів позицій сил АТО з боку російсько-окупаційних угруповань і далі залишається без принципових змін.
Так, вночі і вдень, бойовики з гранатометів і стрілецької зброї чотири рази вели вогонь по Новоолександрівці, що на Луганському напрямку.
На Донецькому напрямку, близько 6 ранку, внаслідок обстрілу нашого опорного пункту з гранатометів, один український військовий отримав поранення. Крім того, опівдні, ворог застосував міномети калібру 120 міліметрів по наших укріпленнях на підступах до селища Піски.
На Приморському напрямку під обстріл ворога двічі потрапили підрозділи сил АТО у Чермалику.
Варто додати, що нещодавно деякі інтернет-ресурси поширили інформацію про обладнання українськими військовими укріплень у селищі Сопино. Роботи проводились з метою підсилення захисту населеного пункту від бойовиків. Проте, розуміючи небажання селян знаходитись у безпосередній близькості до лінії оборони, керівництво АТО прийняло рішення про призупинення робіт. Це рішення ще раз показує, що українська армія не лише захищає мирне населення, а й прислухається до думки громади і намагається усіма способами убезпечити цивільних”.

Zobacz tłumaczenie

 

28 min

„Зведення прес-центру штабу АТО за 4.08.2017 року.
Минула доба у зоні АТО завершилась посиленням вогневої активності російсько-окупаційних військ. Після 18 години противник збільшив кількість обстрілів наших позицій на Луганському і Донецькому напрямках.
Так Авдіївська промзона і далі залишається одним з основних епіцентрів протистояння. Там майже всю ніч, з різних напрямків, ворог вів вогонь по українських укріпленнях з мінометів, гранатометів і стрілецького озброєння. Наші бійці теж жорстко відповідали бойовикам. Також цієї ночі під ворожим вогнем опинились позиції української армії у селищах Зайцеве, Кам’янка та Луганське. А близько 23 години, на підступах до Невельського, внаслідок обстрілу, один наш військовий отримав поранення.
На Луганському напрямку найгарячіше було в районі Новоолександрівки. Тут наприкінці доби бандити 5 разів відкривали вогонь по опорних пунктах сил АТО з різних видів зброї. Крім того, злочинці застосовували міномети калібру 82 міліметри неподалік Донця.
На Маріупольському напрямку під гранатометний вогонь противника потрапили наші позиції у Лебединському, Широкиному. А близько 23 години в результаті ворожого обстрілу отримав осколкове поранення ще один український боєць.
Загалом за минулу добу незаконні збройні формування 38 разів порушили перемир’я. Внаслідок бойових дій троє українських військових отримали поранення.
Варто додати, що за оперативною інформацією, у російсько-окупаційних підрозділах все частіше фіксуються випадки насильства. Так нещодавно бойовик так званого полку морської піхоти, після доведення наказу свого командира про позбавлення його грошової премії, підірвав гранату у розташуванні підрозділу. Злочинець загинув сам і поранив трьох бандитів”.

Zobacz tłumaczenie

 

 

***

Na koniec kilka zdjęć:

Szachtiarsk- prezentacja książki pt. „Wojna w Donbasie: Kronika narodowa”.

 

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

 

 

***

 

***

 

 

Pozdrawiam.

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.