Wojna domowa na Ukrainie 18.09.2018r.- 1199 dzień od nowego rozejmu.

„Ukraina, która nie przedłuży zawartego w 1997 roku traktatu o przyjaźni z Rosją, będzie odwoływała kolejne umowy dwustronne z tym krajem”– oświadczył wczoraj (17 września) w Kijowie szef MSZ Ukrainy, Pawło Klimkin.

Kolejnymi umowami, która chce wypowiedzieć FR ukraiński rząd, to m.in. umowa o wspólnym użytkowaniu Morza Azowskiego i Cieśniny Kerczeńskiej z 2003 roku. Pretekstem do zerwania tej umowy jest to, że rosyjskie siły morskie poważnie utrudniają na tym akwenie żeglugę statków, płynących do ukraińskich portów w Berdiansku i Mariupolu.

„Baza prawna naszych relacji z Rosją będzie stopniowo przerabiana i jest to faktem. W każdej umowie z Rosją jest punkt o zakończeniu czasu jej obowiązywania, a my mamy plan, w jaki sposób będziemy to robić”– powiedział Klimkin.

Dalej zaś oświadczył, że:

„To samo będzie z umową dotyczącą Morza Azowskiego, która przestanie obowiązywać w przyszłości. Kiedy to zrobimy, to już inna kwestia”.

Wojowniczy nastrój jaki zademonstrował wczoraj w Kijowie Pawlo Klimkin, wynika z faktu, że tego samego dnia, tylko kilka godzin wcześniej, prezydent Ukrainy Petro Poroszenko podpisał dekret w sprawie wygaśnięcia zawartego w 1997 roku traktatu o przyjaźni, współpracy i partnerstwie z FR. Traktat nie będzie prolongowany pod pretekstem konfliktu ze wspieranymi przez Moskwę separatystami w Donbasie oraz dokonanej przez Rosję aneksji jakoby ukraińskiego Krymu.

Podpisany przez Poroszenkę dokument został wcześniej zatwierdzony przez Radę Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony. Zgodnie z nim ukraińskie MSZ poinformuje o tych decyzjach władze Rosji i instytucje międzynarodowe, w tym ONZ, a następnie dekret został zatwierdzony przez Radę Najwyższą Ukrainy.

Jak uzasadnił swoją decyzję Poroszenko:

„Ukraina nie zrywa zawartego w 1997 r. traktatu o przyjaźni z Federacją Rosyjską, a jedynie go nie przedłuża”– oświadczył 3 września br. prezydent Ukrainy Petro Poroszenko. Zapowiedział, że dokumenty w tej sprawie zostaną przekazane Moskwie do 30 września.

Zastrzegł przy tym, „że nie zrywamy traktatu, ponieważ jest to długa i skomplikowana procedura; kończy się po prostu czas obowiązywania traktatu i nie zostanie on przedłużony”– powiedział Poroszenko na początku września podczas spotkania z szefami frakcji parlamentarnych.

Tydzień przed tą wypowiedzią, Poroszenko polecił resortowi spraw zagranicznych przygotowanie dokumentów, koniecznych do wstrzymania obowiązywania traktatu:

„Jesteśmy dziś wystarczająco przygotowani do kolejnego kroku: wstrzymania działania traktatu o przyjaźni, współpracy i partnerstwie między Ukrainą a Federacją Rosyjską, który z winy Moskwy już dawno stał się anachroniczny”.

Traktat o przyjaźni między Ukrainą a Federacją Rosyjską został podpisany w 1997 roku, a wszedł w życie 1 kwietnia 1999 roku. Zawarty został na 10 lat. Jego działanie przedłużało się automatycznie na kolejne 10-letnie okresy, jeżeli żadna ze stron nie wyrażała woli wyjścia z układu co najmniej na sześć miesięcy przed upływem kolejnego okresu.

Traktat zawiera zasadę partnerstwa strategicznego, uznanie nienaruszalności istniejących granic, poszanowanie integralności terytorialnej i wzajemne zobowiązanie do niewykorzystywania swojego terytorium kosztem bezpieczeństwa drugiej strony.

Po decyzji o tym, że traktat z 1997 roku o przyjaźni, współpracy i partnerstwie z Federacją Rosyjską, nie zostanie przedłużony, ziemia nie zadrżała. Nie dość tego światowe media nie odnotowały tego czynu, graniczącego wręcz z heroizmem i dowodzącego niesamowitej odwagi- ekipy rządzącej na Ukrainie.

Pytanie tylko jest takie, czy Rosja również chciała nadal utrzymywać, fikcyjne już, przyjacielskie stosunki z Ukrainą?

Już sam skrajnie wrogi stosunek junty kijowskiej do wszystkiego co rosyjskie, a nawet w stosunku do mniejszości rosyjskiej zamieszkującej wschód Ukrainy, dowodził tego, że o żadnej przyjaźni ze strony obecnie rządzących w tym kraju sił politycznych, być nie może.

Poza tym, ciekawy jest problem, w jaki sposób rządzący Ukrainą, te przyjacielskie stosunki z Rosją sobie wyobrażają?

Może chodziło im, i nadal chodzi, wyłącznie o to aby w ramach tej „przyjaźni” Rosja po prostu utrzymywała przy życiu Ukrainę?

Właśnie ta ukraińska interpretacja „przyjaźni” jest tak bardzo niekorzystna, a nawet niebezpieczna, dla tych których Ukraińcy obdarzą swoją „przyjaźnią”. W tym oczywiście Polska (i Polacy, co zawsze trzeba uwzględniać pamiętając o ukraińskich zbrodniach popełnionych na naszych Rodakach na Kresach Wschodnich II RP), której swoją „przyjaźń” usiłują od jakiegoś czasu narzucić Ukraińcy.

Z której oczywiście w każdej chwili mogą oni ozdrowieć, uznając nas nagle za swoich śmiertelnych wrogów.

Dlatego też, taka gra jaką prowadzą postsolidarnościowe ekipy polityczne w Polsce jest śmiertelnie niebezpieczna, nie tylko dla interesów strategicznych Polski, ale również dla Polaków, których ponownie wystawia się w roli ofiar ukraińskiego sadyzmu i nienawiści do naszej nacji.

Dowodem na to jak instrumentalnie, pewna część mieszkańców Ukrainy (może wcale nie będąca większością, ale tej większości narzucająca w sposób agresywny swą wolę), traktuje sprawę „przyjaźni” z Polską, jest stosunek władz tego kraju do ciemnych kart stosunków historycznych ukraińsko-polskich. A więc zakłamywanie przez nie historii, brak szacunku do polskich ofiar dokonanych przez Ukraińców zbrodni ludobójstwa. Co wyraża się np. w postaci braku zgody na upamiętnienie miejsc zbrodni, czy też prawa do godnego pochówku szczątków ofiar. Nie dość tego, prowadzona jest na Ukrainie oficjalna gloryfikacja twórców zbrodniczej ideologii nazizmu ukraińskiego, wraz z czynnymi uczestnikami i organizatorami dokonanej na ludności polskiej zbrodni ludobójstwa. W tym duchu też uczy się młodzież szkolną, co już dziś daje nam odpowiedź jak wypaczone spojrzenie będzie miała ona na historię swojego kraju i stosunków ukraińsko-polskich.

Jak to powiedział kardynał, Armand Jean de Richelieu:

„Cave me, Domine, ab amico, ab inimico vero me ipse cavebo”.

(tłumaczenie z łaciny: Boże, strzeż mnie od przyjaciół, z wrogami poradzę sobie sam.)

I dlatego też lepiej jest mieć Ukrainę jako jawnie wrogą niż w fałszywej z jej strony przyjaźni.

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W dniu wczorajszym zbrojny napór ukraińskich bojców na terytorium DRL lekko zelżał. W efekcie tylko 22-razy dokonali oni ostrzału celów znajdujących się po drugiej stronie frontu.

I tak, pierwszy ostrzał miał miejsce w godzinach, od 07:00 do 07:30, i prowadzony był przy użyciu moździerza kaliber 82 mm (8 min) i opancerzonego wozu bojowego BMP-1 (5 pocisków). Łącznie dokonano na tym odcinku frontu 8 ostrzałów, z których ostatni zakończył się o godzinie 23:10. Ostrzały te prowadzone były z kierunku: Wodianoje, Leninskoje, Szirokina, Gnutowa i Talakowki, w stronę: Sachanki, Leninskoje, Zajczenki i Komiternowa. Ostrzały prowadzono przy użyciu: moździerzy 120 (4 miny) i 82 mm (8 min) oraz granatników AGS-17 (39 granatów) i SPG-9 (3 granaty), a także opancerzonego wozu bojowego BMP-1 (5 wystrzałów) i broni maszynowej, w tym ciężkiej.

Następnie rozpoczął się ostrzał w rejonie Gorłówki (pierwszy z tej serii miał miejsce w godzinach, od 08:10 do 08:40), który prowadzony był przy użyciu granatnika AGS-17 (10 granatów). Ostatni ostrzał do jakiego doszło w tym punkcie frontu miał miejsce o godzinie 23:40. i był to ostatni też ostrzał minionej doby na donieckim odcinku frontu.

Łącznie przeprowadzono w rejonie Gorłówki 5 ostrzałów, które prowadzono przy użyciu granatników (AGS-17 25 granatów, SPG-9 1 granat i RPG-7 1 granat) oraz broni maszynowej, w tym ciężkiej. Ostrzały prowadzono z kierunku: Żowanki, Dzierżyńska, a tam z terenu kopalni Niżna oraz z północnych obrzeży Zajcewa, w stronę, terenu kopalni im. Gagarina i południowej części Zajcewa.

Kolejny ostrzał rozpoczął się w rejonie donieckim (od 11:10 do 11:30), który prowadzony był z kierunku Krasnogorowki w stronę Michajłoki. Ostrzał ten prowadzono przy użyciu broni maszynowej, w tym ciężkiej. Łącznie w tym punkcie frontu ukraińscy bojcy 5 razy dokonali ostrzału terytorium DRL, który to ostrzał prowadzony był przy użyciu granatników AGS-17 (24 granaty) i SPG-9 (2 granaty), a także broni maszynowej, w tym ciężkiej. Ostrzały prowadzono z kierunku Krasnogorowki, Kamienki i Awdiejewki, w stronę Staromichajłowki, Wasilewki, Minelanoje i Jakowlewki. Ostatni z ostrzałów miał tam miejsce o godzinie 23:45, i był to ostatni też ostrzał minionej doby na donieckim odcinku frontu.

Poza tym doszło jeszcze do jednego incydentu w rejonie łuku światłodarskiego, gdzie w godzinach, od 18:35 do 19:00, ukraińscy żołnierze, przy użyciu granatnika RPG-7 (1 granat) oraz broni maszynowej, w tym ciężkiej, przeprowadzili ostrzał z kierunku Nowoługańskoje w stronę Dolomitnoje.

O tym, że spada intensywność ostrzału dowodzi, poza spadającą ich ilością, także liczba pocisków, które spadły na terytorium DRL, i wynosząca łącznie 121 sztuk, wobec około 370 z dnia poprzedniego.

Nieoczekiwanie natomiast, skokowo wzrosła aktywność minionej doby na ługańskim odcinku frontu, gdzie ukraińscy żołnierze aż 4 razy naruszyli warunki rozejmu. Ostrzeliwali oni tam, przy użyciu moździerzy kaliber 82 mm (2 miny)oraz opancerzonych wozów bojowych BMP-1 (11 pocisków), a także granatników: AGS-17 (49 granatów) i RPG-7 (7 granatów) i broni maszynowej, w tym ciężkiej, rejon Michajłowki i Donieckiego.

Poniżej raport za ostatnią dobę, sporządzony przez centrum prasowe ukraińskiego sztabu generalnego prowadzącego operację pacyfikacyjną przez połączone siły (Операція об’єднаних сил / Joint forces operation- OOS/JFO)ukraińskich formacji zbrojnych w Donbasie, na temat sytuacji na linii frontu:

Операція об’єднаних сил / Joint forces operation

1 min.

„Ранкове зведення на 07:00 18 вересня 2018 року.

Упродовж минулої доби, 17 вересня, ситуація в районі проведення операції мала ознаки до зниження вогневої активності противника та залишалася цілком контрольованою Об’єднаними силами.

Окупанти 21 раз відкривали вогонь по позиціях наших військ. При цьому противник 2 рази застосував озброєння, заборонене Мінськими домовленостями.

Так, протягом минулої доби ворог здійснював обстріли наших позицій в районах населених пунктів Кримське, Луганське, Світлодарськ, Старогнатівка, Чермалик, Павлопіль, Гнутове, Водяне, Лебединське та Широкине.

Російські окупаційні війська вели прицільний вогонь із гранатометів, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї. Крім того, з мінометів калібру 82 мм ворог обстрілював позиції Об’єднаних сил поблизу населеного пункту Лебединське. Опорні пункти наших військ біля Павлополя противник також обстріляв із міномету 120-го калібру.

Втрат серед військовослужбовців Об’єднаних сил немає.

За даними розвідки, одного бойовика російсько-окупаційних військ минулої доби знищено та ще одного поранено.

Від початку поточної доби противник 3 рази обстріляв позиції Об’єднаних сил. Усі обстріли зафіксовано на Маріупольському напрямку, де ворог обстріляв наші опорні пункти в районі населених пунктів Лебединське та Водяне з великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї. Втрат серед особового складу Об’єднаних сил немає.

Докладніше про події в районі проведення операції буде поінформовано під час щоденного брифінгу представника Об’єднаних сил.”
Zobacz tłumaczenie

Na zakończenie tego wątku jeszcze krótka relacja filmowa z Zołotoje-5 (ŁRL):

***

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

***

Pozdrawiam.

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.