Wojna domowa na Ukrainie 2.10.2018r.- 1213 dzień od nowego rozejmu.

Polskę zalewa coraz większa fala studentów z Ukrainy.

Według badań przeprowadzonych przez Instytut Spraw Publicznych (ISP), w roku akademickim 2012/2013 na polskich uczelniach studiowało tylko 9 747 studentów z Ukrainy, zaś już w roku następnym liczba ta wzrosła już do 15 123 osób. Natomiast według danych za rok akademicki 2016/2017, w Polsce studiowało aż 35 584 studentów z Ukrainy.

Jak widać, w przeciągu 4 lat liczba studentów ukraińskich w Polsce niemalże wzrosła o 400%. Czy w podobnym tempie rośnie liczba polskich studentów na polskich uczelniach? Przecież to my- podatnicy utrzymujemy z własnych pieniędzy uczelnie. Czy nasze ciężko zapracowane pieniądze mają iść na zapewnienie wyższego wykształcenia dla Ukraińców?

No, ale powracając do badania przeprowadzonego przez ISP w temacie ukraińskich studentów w Polsce, okazuje się, że największym zmartwieniem polskich władz jest to aby stworzyć młodzieży ukraińskiej takie warunki pobytu i nauki w Polsce, aby ona jeszcze chętniej korzystała z nauki na polskich uczelniach wyższych. Problem ten wynika z tego- jak podał ISP, że Polska jak dotąd nie wypracowała skierowanej do tej grupy jednolitej strategii. „Wprowadzane są wprawdzie różne procedury dotyczące podejmowania pracy czy uzyskania wiz, teoretycznie ułatwiające Ukraińcom start w Polsce, jednak praktyka niejednokrotnie pozostawia wiele do życzenia, a działania poszczególnych instytucji nie są spójne”– zwraca uwagę na ten problem raport ISP.

Sami ukraińscy studenci zapytani przez ISP o to: co mogłoby skłonić więcej osób z Ukrainy do przyjazdu na studia do Polski? Wskazują przede wszystkim na ofertę stypendialną (74% badanych), pomoc w uzyskaniu zatrudnienia (58%) oraz zapewnienie porad prawnych (34%). Ponadto większość biorących udział w badaniu studentów ukraińskich, bo aż 58% utrzymują rodzice, ale mimo to 27% z nich pokrywa koszty nauki z programów stypendialnych fundowanych przez polskiego podatnika. Według przywoływanych przez ISP oficjalnych statystyk, w 2018 r. stypendia otrzymywało ok. 1,9 tys. ukraińskich studentów. Natomiast zgodnie z praktyczną wiedzą okazuje się, że z różnego rodzaju pomocy materialnej korzysta aż niemal 30% studiujących Ukraińców w Polsce (http://www.perspektywy.pl/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=1781:polskie-stypendia-dla-studentow-z-ukrainy&Itemid=119). Jednocześnie polscy studenci w Polsce, oczywiście pochodzący ze skrajnie ubogich rodzin ( o dochodzie od 0 zł do 200,49 złotego na osobę) mogą otrzymać maksymalnie 700 złotych stypendium socjalnego (http://cos.uni.lodz.pl/stypendia/socjalne/stawki). Pytanie jest tylko takie, ile osób spełnia takie kryteria w Polsce? Chyba jest to jakiś margines statystyczny w żaden sposób nie odpowiadający liczbie studiujących w Polsce Ukraińców, którzy uzyskali pomoc materialną fundowaną z kieszeni polskich podatników. Problem jest tu tylko, z jakiej racji polski podatnik ma fundować wykształcenie dla Ukraińców, a nie dla własnych dzieci? Poza tym, czy istnieje na świecie jakiś równie szczodry kraj, który zafundowałby na koszt własnych podatników studia dla Polaków? Niestety, ale nie ma i Polacy, jeśli chcieliby się kształcić na zagranicznych uczelniach, muszą ponieść z tego tytułu dokładnie takie same koszty jak studenci tubylcy.

W związku z taką hojnością elit władzy w Polsce dla młodzieży z Ukrainy, studenci z tego kraju, którzy wzięli udział w badaniu ISP, nie planują raczej powrotu do swej ojczyzny, bo zadeklarowało powrót na Ukrainę zaledwie 8% respondentów. Ale aż 29% pytanych osób po studiach planuje przeprowadzić się do innego państwa Unii Europejskiej. Czyli, że polski podatnik ma sfinansować nie tylko wykształcenie Ukraińców w Polsce, ale jednocześnie sfinansować jego karierę zawodową na Zachodzie. Czy to nie jest chore? Poza tym 28% ukraińskich studentów chce pozostać w Polsce. Tylko po co? Czy po to aby odbierać etaty polskim absolwentom szkół wyższych? A przecież jednocześnie wiadomo jak ciężko jest znaleźć pracę polskim studentom w swoim kraju, co zmusza ich do emigracji zarobkowej na Zachód i wykonywanie tam pracy grubo poniżej swych kwalifikacji zawodowych.
Oczywiście te 28% studentów ukraińskich, którzy zdecydowali już o pozostaniu w naszym kraju po ukończeniu studiów, może okazać się tylko niewielką ich częścią, bo ci którzy jeszcze nie wiedzą, czy wyjadą z Polski po studiach stanowią 26% badanych przez ISP.

Osoby, które planują pozostać w Polsce, najczęściej jako powody tej decyzji podają: wyższe pensje (24%), lepsze warunki życia (22%) oraz lepsze możliwości pracy w zawodzie (17%). Czyli chcą korzystać z tego co Polacy osiągnęli swą ciężką pracą i często wielkimi wyrzeczeniami, okradani przy tym przez państwo wszelkimi możliwymi metodami.

Już teraz chyba wiadomo, dlaczego- tak prezes PiS jak i szef partii „Kukiz”, krzyczeli na kijowskim Majdanie:

„Слава Україні! Героям слава!”

http://www.isp.org.pl/publikacje,25,972.html,

http://www.studyinpoland.pl/ua/,

http://www.go-poland.pl/uk.

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W ciągu minionej doby ukraińscy żołnierze, na donieckim odcinku frontu, 21 razy ostrzeliwali terytorium DRL, z czego 11 razy w rejonie Doniecka, 8 razy w rejonie południowego odcinka frontu i tylko 2 razy w rejonie Gorłówki. Natomiast w okolicach Dokuczajwska i łuku światłodarskiego było spokojnie.

Ostrzały w rejonie Doniecka trwały od godziny 00:20 do 22:25, i w ich czasie spadło na terytorium DRL 6 min 120 mm, 17 min 82 mm, 4 granaty SPG-9, 10 granatów RPG-7 i 20 granatów AGS-17 oraz 20 pocisków wystrzelonych przez opancerzony wóz bojowy BMP-2, w użyciu była także broń maszynowa, w tym ciężka. Ostrzał prowadzono z kierunku: Awdiejewki, Piasków, Kamienki, Marinki i Krasnogorowki (Pobieda), w stronę: Spartakusa, Krutej Bałki, Jasinowatej, Aleksandrowki i Kremieńca.

Na południowym odcinku frontu pierwszy z ostrzałów rozpoczął się o godzinie 10:15, a ostatni miał miejsce o 18:40. W użyciu były: moździerze kaliber 120 mm (26 min) oraz broń maszynowa, w tym ciężka. Ostrzały prowadzone były z kierunku: Talakowki, Szirokina, Lebiedyńskoje, Wodianoje i Gnutowa, w stronę: Komiternowa, Sachanki, Leninskoje i Nowej Tawrii. W wyniku tych ostrzałów został uszkodzony dom jednorodzinny znajdujący się w Komiternowie przy ulicy Kirowa nr. 86.

W rejonie północnych obrzeży Gorłówki do ostrzałów doszło o godzinie 15:10 (z kierunku Żowanki w stronę Zajcewa- 1 granat RPG-7 i broń maszynowa) i o godzinie 20:15 (z kierunku wsi Szumy w stronę osiedla Gołmowskiego, 2 granaty SPG-9 i ciężka broń maszynowa).

Łącznie w ciągu minionej doby na terytorium DRL spadło 118 pocisków, wobec 301 z dnia poprzedniego. Jak z tego wynika, nastąpił drastyczny spadek natężenie ostrzału, chociaż ich nominalna ilość zmieniła się nieznacznie.

Ponadto, na ługańskim odcinku frontu minionej doby, ukraińscy żołnierze 5 razy naruszyli warunki rozejmu, prowadząc ostrzał przy użyciu moździerzy kaliber 120 (1 mina) i 82 mm (2 miny) oraz opancerzonego wozu bojowego BMP-2 (15 wystrzałów) i granatników (62 granaty AGS-17, 5 granatów SPG-9 i 5 granatów RP-25), a także broni maszynowej, w tym ciężkiej. Ostrzały prowadzone były w kierunku: Donieckiego, Kalinowa, Żiełoboku, Sokolników i Kalinowki.

Poniżej jeszcze raport za ostatnią dobę, sporządzony przez centrum prasowe ukraińskiego sztabu generalnego prowadzącego operację pacyfikacyjną przez połączone siły (Операція об’єднаних сил / Joint forces operation- OOS/JFO) ukraińskich formacji zbrojnych w Donbasie, na temat sytuacji na linii frontu:

Операція об’єднаних сил / Joint forces operation.

1 min.

„Ранкове зведення на 07:00 02 жовтня 2018 року.

Упродовж минулої доби, 1 жовтня, ситуація в районі проведення операції залишалася цілком контрольованою Об’єднаними силами.

Окупанти 21 раз відкривали вогонь по позиціях наших військ,в тому числі – 4 рази із застосуванням озброєння, забороненого Мінськими домовленостями.

Так, протягом минулої доби ворог здійснював обстріли наших позицій в районах населених пунктів Кримське, Золоте, Новозванівка, Луганське, Зайцеве, Піски, Красногорівка, Новомихайлівка, Новотроїцьке, Старогнатівка, Гнутове, Водяне, Лебединське та Широкине.

Російські окупаційні війська вели прицільний вогонь із гранатометів, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї. Позиції Об’єднаних сил в районі населеного пункту Водяне противник обстріляв з мінометів 120-го та 82-го калібрів, а по опорних пунктах біля Луганського двічі відкривав вогонь з мінометів калібру 82 мм. Також по захисниках Луганського окупанти застосовували озброєння бойових машин піхоти.

Втрат серед особового складу Об’єднаних сил немає.

За даними розвідки, чотирьох бойовиків російсько-окупаційних військ минулої доби знищено та шість поранено.

Також вчора надвечір російські окупанти цинічно, порушуючи будь-які правила ведення війни та норми загальнолюдської моралі, здійснили вогневий наліт на населений пункт Водяне. Ворог обстрілював житловий сектор цього села на Приазов’ї з артилерії калібру 122 мм, а також мінометів 82-го та 120-го калібру, витративши загалом 31 артилерійський снаряд та 16 мін. Обстріл вівся не по позиціях Збройних Сил України, а по житловому сектору населеного пункту. Наслідки злочину російсько-окупаційних військ наразі уточнюються представниками української сторони СЦКК спільно з СММ ОБСЄ.

Від початку поточної доби противник тричі обстріляв позиції Об’єднаних сил. На Маріупольському напрямку – з великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї поблизу населених пунктів Водяне та Лебединське, а по опорних пунктах наших військ в районі Кримського – також із гранатометів. Важке озброєння не застосовувалося. Втрат серед особового складу Об’єднаних сил немає.

Докладніше про події в районі проведення операції буде поінформовано під час щоденного брифінгу представника Об’єднаних сил.”

Zobacz tłumaczenie

Komiternowo

***

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

***

Pozdrawiam.

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.