Wojna domowa na Ukrainie 6.05.2019r.- 14 29 dzień od nowego rozejmu.

„Wypracowanie nowej strategii w sprawie przyszłości Ukrainy i Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) na świecie będzie przedmiotem spotkania Franciszka z hierarchami tego Kościoła, które odbędzie się w dniach 5-6 lipca br. w Rzymie”– poinformowało Watykańskie Biuro Prasowe (WBP) w komunikacie z 4 maja.

WBP poinformowało także, że Ojciec Święty zaprosił na te rozmowy zwierzchnika UKGK abpa Swiatosława Szewczuka, członków Stałego Synodu i metropolitów tego Kościoła oraz wysokich przedstawicieli Kurii Rzymskiej.

Oświadczenie Biura stwierdza, że papież podjął taką decyzję, biorą pod uwagę „delikatną i złożoną sytuację, w jakiej znajduje się Ukraina”, a zwołując takie spotkanie „pragnie on okazać znak swej bliskości z Ukraińskim Kościołem Greckokatolickim, pełniącym swą posługę duszpasterską zarówno w Ojczyźnie, jak i w różnych częściach świata”.

Ponadto spotkanie to „stanie się jeszcze jedną okazją do głębszej analizy życia i potrzeb Ukrainy w celu nakreślenia sposobów, w jakie Kościół katolicki, a zwłaszcza greckokatolicki, coraz skuteczniej może poświęcić się głoszeniu Ewangelii, wspieraniu cierpiących i przyczynianiu się do szerzenia pokoju. I aby wszystko to odbywało się, na ile to jest możliwe, w porozumieniu z Kościołem katolickim obrządku łacińskiego oraz z innymi Kościoła i wspólnotami chrześcijańskimi”– głosi komunikat WBP.

Odnosząc się do komunikatu ogłoszonego przez WBP, arcybiskup większy kijowsko-halicki- Swiatosław Szewczuk ocenił, że „jest to dobra nowina dla UKGK i dla całej Ukrainy, ponieważ taki sposób spotkań oznacza najwyższy szczebel uwagi okazywanej nam przez Rzymską Stolicę Apostolską”. Według abp Szewczuka, w przeszłości tego rodzaju spotkań w ogóle nie było. Wyjaśnił on, że takie nadzwyczajne wydarzenie wpisuje się w wewnętrzną praktykę Kurii Rzymskiej, „gdy chce ona zrozumieć, jak ma działać w obliczu takich czy innych wydarzeń, okoliczności czy sytuacji”.

Według abp Szewczuka, spotkanie takie jest rzeczywiście oznaką głębokiego zainteresowania Papieża sprawami Ukrainy i UKGK. „Jest to bardzo ważny sygnał wsparcia naszego Kościoła, jak również początek bardzo poważnej pracy, aby można było zapewnić należyty jego rozwój w jego strukturach i w jego działalności duszpasterskiej zarówno na Ukrainie, jak i poza jej granicami”– wyjaśnił abp Szewczuk.

Dodam, że to gwałtowne zainteresowanie się Watykanu losem UKGK jest spowodowane sytuacją do jakiej doszło na Ukrainie po tym gdy 15 grudnia ubiegłego roku w Kijowie na soborze zjednoczeniowym powstał autokefaliczny, lokalny Prawosławny Kościół Ukrainy (PKU). Wybrano też wtedy jego pierwszego jego zwierzchnika, 39-letniego dotychczasowego metropolit perejasławskiego i białocerkiewskiego z Patriarchatu Kijowskiego Epifaniusza (Dumenko). 6 stycznia ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I podpisał tomos o autokefalii Prawosławnego Kościoła Ukrainy.

Utworzenie nowego Kościoła wywołało gwałtowny sprzeciw patriarchatu moskiewskiego, który już wcześniej zerwał wspólnotę eucharystyczną z Konstantynopolem. Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego (UKPPM) zapowiedział, że będzie nakładał kary kościelne na tych swoich biskupów, którzy odważą się przejść do nowej struktury. Mimo to kilkadziesiąt parafii (UKPPM) zadeklarowało swoją przynależność do nowego Kościoła.

I właśnie poważne zagrożenie wchłonięcia UKGK przez PKU stanowi podstawowy motyw spotkania w Watykanie, do którego dojdzie w dniach 5 i 6 lipca br. Tak więc hierarchowie Kościoła Rzymskiego- wraz z przedstawicielami UKGK) chcą wypracować sobie taktykę postępowania, które zablokuje skutecznie możliwość przejęcia UKGK przez nowo powołaną przez Poroszenkę PKU.

Takie zagrożenie nie jest tylko hipotetyczne, ale jak najbardziej realne, gdyż powołanie na zlecenie polityczne PKU ma na celu zjednoczenie pod jej przywództwem wszystkich kościołów wyznania prawosławnego na Ukrainie i ukraińskich za granicą.

Natomiast wzięcie pod obronę przez Watykan UKGK wynika z tej prostej przyczyny, że Papież poczuwa się z tytułu umów zawartych jeszcze w czasie I RP, w w wyniku unii brzeskiej w 1596 roku, kiedy to powołano Ukraiński Kościół Greckokatolicki(UKG). Na jej mocy Cerkiew prawosławna na terytorium Rzeczypospolitej Obojga Narodów przyjęła zwierzchnictwo papieża, zachowując jednak własną strukturę administracyjną oraz wschodnią liturgię. Oficjalne przyjęcie Kościoła ruskiego do wspólnoty z Rzymem nastąpiło 23 grudnia 1595.

W efekcie powstał w łonie Kościoła Prawosławnego, Kościół unicki (Unici), tj. chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, która przyłączyła się do Kościoła Katolickiego na podstawie wzajemnej umowy wyznań i zachowując własny ryt liturgiczny, przyjmując jednocześnie prymat Papieża. Obok uznania prymatu Papieża warunkiem koniecznym zawartym przez unię było istnienie sukcesji apostolskiej we wspólnocie aspirującej do katolicyzmu oraz apostolskiego symbolu wiary.

W ten sposób w Rzeczpospolitej Obojga Narodów rozwiązano częściowo problem podporządkowania ludności prawosławnej żyjącej w jej granicach Rzymowi. Było to więc działanie motywowane wyłącznie celami politycznymi. Podobnie późniejsza reakcja władz Rosji poczynając od pierwszego rozbioru, która polegała na siłowym przyłączaniu wiernych Kościoła unickiego pod jurysdykcję. Wynikało to z tego, że obszar, na którym Kościół unicki rozwijał się najsilniej, znalazł się pod władzą prawosławnej Rosji, która w ramach zależnego od siebie Kościoła greko-unickiego realizowała program jego likwidacji, czemu służyły kolejne reformy upodabniające liturgię i świątynie unickie do prawosławia rosyjskiego. Odbywało się to pod hasłem powrotu do tradycji bizantyjskich i ruskich, toteż władzom carskim i cerkiewnym udało się nawet na drodze pokojowej pozyskać wielu działaczy unickich nie tylko w Rosji, ale i w Galicji Wschodniej.

Ostatecznie dzieje Kościoła unickiego pod władzą Rosji zakończyły: synod połocki w 1839 r. (zniesienie unii na Ziemiach Zabranych) i likwidacja diecezji chełmskiej (ostatniej unickiej administratury pod władzą rosyjską) w 1875 r.

Tak więc Watykan dbając o swoje strefy wpływów, a zagrożony ideologiczną ekspansją banderyzmu na obszarze religijnym, w postaci powołania sztucznego tworu pod nazwą Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, zmuszony jest obecnie do reakcji w odniesieniu do tej sytuacji. Reakcji, która zachowa przynajmniej stan obecny. Co nie znaczy, że docelowo przywódcy duchowi KK odpuszczą sobie w przyszłości problem ekspansji religijnej na Wschód. Nie odpuszczą sobie z tej prostej przyczyny, że KK nigdy dotychczas bez walki nie oddawał swojego stanu posiadania. A obecnie sytuacja na Ukrainie, jest szansą na to, że przy jej aspiracjach zachodnioeuropejskich zmuszona zostanie do przyjęcia również roli misji rozszerzania wpływów cywilizacji łacińskiej na Wschodzie. Nikt nie pozwoli na dłuższą metę na zamknięcie się Ukrainie w jej ksenofobicznym nacjonalizmie- tak pod względem narodowym, jak i kulturowym i religijnym.

No i właśnie obecna reakcja Watykanu jest na to dowodem, że następuje powrót polityki wschodniej sprzed Rozbiorów, a więc z czasów kontrreformacji końcowej fazy Rzeczpospolitej Obojga Narodów (RpON), w efekcie której było- na terenie jakie zajmuje współczesna Ukraina- podjęcie działań kontrreformacji wobec prawosławia, w tym narzucenie tam Kościoła unickiego. Które to działania doprowadziły do wybuchu powstania Chmielnickiego, co skrzętnie wykorzystała Rosja, traktując obronę prawosławia jako wygodny pretekst do rozpoczęcia wojny polsko-rosyjskiej, w latach: 1654–1667. W efekcie rozpoczął się proces upadku RpON.

Jak widać historia lubi się powtarzać.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Unia_brzeska,

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_unicki,

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_unicki_w_I_Rzeczypospolitej,

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kontrreformacja_w_Polsce.

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W ciągu minionej doby ukraińscy żołnierze prowadząc ostrzał na donieckim odcinku frontu, w godzinach, od 15:10 do 18:45, przy użyciu: moździerza kaliber 82 mm (3 miny) oraz granatnika AGS-17 (10 granatów) i RPG-7 (5 granatów, a także opancerzonego wozu bojowego BMP-2 (300 wystrzałów), broni maszynowej, w tym ciężkiej, 7 razy naruszyli warunki rozejmu.

Ostrzeliwane były: osiedle Gołmowskij na obrzeżach Gorłówki oraz Mineralnoje, Jasinowata i Jelenowka- w okolicy Doniecka, a także; Oktiabr, Komiternowo i Sachanka- na południowym odcinku frontu.

Łącznie na terytorium DRL spadło 318 pocisków (wobec 46 z dnia poprzedniego), co spowodowało uszkodzenie dwóch zabudowań gospodarczych w Jenenowce przy ulicy Depowskiej nr. 7, domu jednorodzinnego na osiedlu Gołmowskij przy ulicy Szkolnej nr. 11 oraz został ranny jadąc swoim samochodem, w prawą nogę od odłamka granatu AGS-17, 36-letni mężczyzna zameldowany pod adresem Donieck ul. 50-tej Gwardyjskiej Dywizji. Tam też pocisk z broni maszynowej kaliber 7,62 mm przebił drzwi w innym samochodzie osobowym.

Poza tym, w ciągu minionej doby na ługańskim odcinku frontu, ukraińscy żołnierze prowadząc ostrzały przy użyciu: moździerza kaliber 120 mm oraz opancerzonego wozu bojowego i granatników RPG-7, a także broni maszynowej, 3 razy naruszyli warunki rozejmu.

Ostrzeliwane były okolice Kalinowa i Kalinowa-Borszczowatoje. Strat i szkód jak dotąd nie odnotowano.

Poniżej raport za ostatnią dobę, sporządzony przez centrum prasowe ukraińskiego sztabu generalnego prowadzącego operację pacyfikacyjną przez połączone siły (Операція об’єднаних сил / Joint forces operation- OOS/JFO) ukraińskich formacji zbrojnych w Donbasie, na temat aktualnej sytuacji wzdłuż linii frontu:

Операція об’єднаних сил / Joint forces operation

1 min.

„Зведення станом на 07:00 06 травня 2019 року.

05 травня збройні формування Російської Федерації 11 разів порушили режим припинення вогню, з них двічі – із застосуванням заборонених Мінськими угодами 120 мм мінометів. Ворог також обстрілював наших захисників з озброєння бойових машин піхоти, протитанкових ракетних комплексів, гранатометів різних систем, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї.

В районі відповідальності оперативно-тактичного угруповання „Схід” противник сім разів обстріляв позиції Об’єднаних сил:
з 120 мм мінометів – біля міста АВДІЇВКА;
двічі з ручних протитанкових гранатометів, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї – біля населених пунктів ТАЛАКІВКА і ПАВЛОПІЛЬ;
двічі з автоматичних станкових гранатометів, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї – поблизу населеного пункту ЛЕБЕДИНСЬКЕ;
з гранатометів різних систем, великокаліберних кулеметів та стрілецької зброї – поблизу населеного пункту БОГДАНІВКА;
з автоматичних станкових гранатометів та стрілецької зброї – біля населеного пункту ПИЩЕВИК.

В районі відповідальності оперативно-тактичного угруповання „Північ” позиції наших захисників були обстріляні чотири рази:
з 120 мм мінометів – біля села НОВОЗВАНІВКА;
з озброєння бойових машин піхоти та гранатометів різних систем – поблизу населеного пункту НОВООЛЕКСАНДРІВКА;
двічі з протитанкових ракетних комплексів – біля населеного пункту КРИМСЬКЕ.

Втрат серед військовослужбовців Об’єднаних сил немає. На кожний обстріл противник отримав адекватну відповідь. За даними розвідки Об’єднаних сил, 05 травня одного окупанта знищено, ще п’ятьох – поранено.

Від початку поточної доби ворожих обстрілів позицій Об’єднаних сил не зафіксовано.

Об’єднані сили надійно контролюють противника на лінії зіткнення, дотримуючись при цьому умов припинення вогню.

Докладніше про події в районі проведення операції буде поінформовано представником Об’єднаних сил під час щоденного брифінгу.

Ми об’єднані та сильні!

Слава Україні!”

Zobacz tłumaczenie

***

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.