Wojna już nie domowa na Ukrainie 28.10.2022r.- 2684 dzień od nowego rozejmu (pełnowymiarowa operacja zbrojna USZ wobec republik w Donbasie, zakończona interwencją wojsk FR- dzień 254).

„Niemy krzyk”– dzień 888.

Według niemieckich ekspertów indeks koniunktury w Niemczech spadł do rekordowo niskiego poziomu w ciągu ostatnich 2,5 roku, a nastroje w krajowej gospodarce stają się bardziej niż ponure. 

Zdaniem ekspertów szybki wzrost cen konsumpcyjnych wywiera poważną presję na przedsiębiorstwa. W związku z rosnącymi kosztami energii roczna inflacja w Niemczech już przyspieszyła do najwyższego poziomu od połowy XX wieku. Analitycy są pewni, że jednym z powodów było ograniczenie dostaw surowców z Rosji. Tymczasem ekonomiści nie wykluczają, że w dłuższej perspektywie sytuacja może się jeszcze pogorszyć, jeśli Niemcy stracą status największego hubu gazowego w Europie i scedują tę rolę na Turcję. 

Nastroje biznesowe w Niemczech pogorszyły się najbardziej w ciągu ostatnich 2,5 roku, ogłoszone we wtorek, 25 października, w niemieckim Instytucie Badań Ekonomicznych Ifo.

Według organizacji, w październiku wskaźnik koniunktury w Niemczech spadł do 84,3 pkt. Ostatni raz podobny poziom można było zaobserwować w maju 2020 r., kiedy kraj doświadczał skutków pandemii koronawirusa.

Jak zauważyli eksperci Ifo, pesymizm utrzymuje się w przemyśle, usługach i budownictwie. Jednocześnie firmy są coraz mniej zadowolone z obecnego stanu swojej działalności.

„Nastrój gospodarczy w Niemczech pozostaje ponury (…) nadchodzące miesiące nadal budzą ich (spółki. – RT ) zaniepokojenie. Zima niemieckiej gospodarki będzie trudna”– napisano w analizie Ifo.

Do podobnego wniosku dzień wcześniej doszli niezależnie od niemieckich analiz, ekonomiści amerykańskiej agencji S&P Global Market Intelligence. Według przedstawionych szacunków, w październiku wskaźnik aktywności biznesowej (PMI) w sektorze przemysłowo-usługowym w Niemczech spadł do 44,1 pkt., najniższego poziomu od maja 2020 r.

Od czterech miesięcy wskaźnik ten utrzymuje się nieprzerwanie poniżej krytycznego poziomu 50 punktów. Ta sytuacja tradycyjnie wskazuje na pogarszającą się sytuację gospodarczą.

„Wstępny indeks PMI pokazuje przyspieszenie spadku aktywności gospodarczej w Niemczech na początku czwartego kwartału. To kolejna oznaka zbliżającej się recesji w największej gospodarce strefy euro”– powiedział Phil Smith, zastępca dyrektora ds. ekonomicznych w S&P Global Market Intelligence.

Jak wyjaśniła S&P Global Market Intelligence, niemieckie oczekiwania biznesowe pozostają wyjątkowo negatywne ze względu na wyższe stopy procentowe i utrzymującą się silną presję inflacyjną. Tym samym w ciągu ostatnich 12 miesięcy ceny konsumpcyjne towarów i usług w Niemczech wzrosły średnio o 10%. Wcześniej tak wysoki poziom rocznej inflacji notowano pod koniec 1951 r., wynika z materiałów Federalnego Urzędu Statystycznego Niemiec.

Jak obliczono, koszty nośników energii najbardziej w ciągu roku wzrosły w Niemczech– średnio o 43,9%. Jednocześnie cena energii dla gospodarstw domowych wzrosła szczególnie silnie, bo aż o 51,8%.

Jedną z głównych przyczyn obserwowanej dynamiki był gwałtowny wzrost kosztów gazu w Europie w wyniku ograniczenia dostaw surowców z Rosji. 

Przypomnijmy, że wcześniej pompowanie rosyjskiego gazu rurociągiem Jamał-Europa zostało całkowicie wstrzymane z powodu ograniczeń z Polski, a Ukraina zmniejszyła o połowę tranzyt paliwa z Rosji do UE przez swoje terytorium. Co więcej, pod koniec września doszło do sabotażu na trzech rurach gazociągu bałtyckiego Nord Stream 1 i 2. W ten sposób przesył gazu tą drogą do Niemiec, stał się niemożliwy.

Tak więc spośród gazociągów zorientowanych na Europę z pełną przepustowością działa dziś tylko Turkish Stream. Jednak ten przesyłu gazu pozwala na pompowanie tylko 16 miliardów metrów sześciennych rocznie, podczas gdy np. przez oba systemy Nord Stream można by przetransportować rocznie ok. 110 mld m sześc rocznie. A więc prawie 7 razy więcej.

Jeśli eksport z Rosji pozostanie ograniczony, ceny gazu w Niemczech i innych krajach UE pozostaną wysokie w nadchodzących latach. Wynika to z tej prostej przyczyny, że możliwości zastąpienia rosyjskich dostaw są dziś ograniczone, a konkurencja na rynku skroplonego gazu ziemnego może wzrosnąć dopiero wraz z ze zwiększeniem się popytu na LNG przez Chiny.

W takiej sytuacji UE pozostaje już nic innego, jak tylko oszczędzać gaz. Zaś oszczędności i wyższe ceny nieuchronnie odbijają się negatywnie na przemyśle i w niemieckiej gospodarce, przede wszystkim na branżach energochłonnych i sektorach, w których gaz jest bezpośrednio włączany w cykl produkcyjny.

Na uwagę zasługuje fakt, że w chwili obecnej niemieckie magazyny gazu są zapełnione w 97,53%, a zasoby całej Unii Europejskiej zaopatrywane są w surowce w 93,61%. Takie dane prezentowane są na stronie internetowej Europejskiego Stowarzyszenia Infrastruktury Gazowniczej (GIE). Jednak nawet taka ilość rezerw może nie wystarczyć do pomyślnego zakończenia obecnego sezonu grzewczego, bo faktycznie te zapasy- bez ich bieżącego uzupełniania- mogą starczyć co najwyżej na dwa miesiące zapotrzebowania zimowego.

Presja popytu w nadchodzących miesiącach zimowych będzie bardzo silna. Tymczasem nawet jeśli magazyny w Europie będą w 100% zapełnione, kraje piętnastki nadal będą potrzebowały nowych dostaw gazu. Przy obecnym poziomie zużycia surowców dostępne ilości pozwolą na wykorzystanie rezerw średnio tylko przez dwa do trzech miesięcy. Czego nikt nawet na Zachodzie nie ukrywa, bo to jest oczywiste.

Podobną ocenę podziela Gazprom. Jak zauważył wcześniej Aleksey Miller, szef firmy, nawet jeśli nadchodzące miesiące są stosunkowo ciepłe, nagłe pojawienie się nienormalnego chłodu trwającego od pięciu do siedmiu dni może „zamrozić całe miasta” w Europie. Jednocześnie, w zależności od warunków atmosferycznych, do końca sezonu grzewczego (marzec 2023 r.) w magazynach UE może pozostać tylko 5% gazu.

„Tak- Europa przetrwa. Ale co się stanie z przetrwaniem do zimy 2023-2024? A potem staje się jasne, że kryzys energetyczny nie nadszedł na krótki czas”– powiedział szef Gazpromu.

Według niego przez wiele lat dobrobyt gospodarczy Europy, a w szczególności Niemiec, opierał się właśnie na dostawach surowców z Rosji po stosunkowo niskich cenach. Jednak obecnie UE nie ma możliwości, aby zapewnić biznesowi i ludności tanią energię.

„To trwało ponad 50 lat (…) Tani surowiec energetyczny – gaz– w Niemczech dał ponad stokrotną dźwignię dla pomyślnego finansowania niemieckiego przemysłu. W rzeczywistości jest to (obecna wysoka cena gazu- dopisek mój) cios dla modelu ekonomicznego, który istniał do niedawna. Bardzo poważny cios”– podkreślił Miller.

Ciekawe, że na tym tle władze europejskie nadal deklarują konieczność rezygnacji z rosyjskiego gazu i jednocześnie proponują ustalenie pułapu cenowego na surowce z Federacji Rosyjskiej, który ma polegać na tym, że na surowce energetyczne z Rosji będzie ustalana odgórnie relatywnie niska cena, zaś w tym samym czasie inny eksporterzy (Norwegia, Katar czy też USA) będą sprzedawać swoje surowce energetyczne po cenach rynkowych. Jak by tego nie oceniać, to kierownictwo UE wciąż nie rozumie, że era tanich źródeł energii z Rosji dobiegła końca.

Utrata łączności energetycznej z Moskwą już ma szkodliwy wpływ na gospodarkę UE. Kluczowa przewaga Niemiec blednie na naszych oczach, a przez około 30 lat był to największy hub gazowy, który kontrolował przepływy energii z Rosji i redystrybuował je w Unii Europejskiej. Oczywiście solidnie na tym zarabiając, a dzięki czemu niemiecka gospodarka i odbiorcy indywidualni mieli wyjątkowo tani gaz. Teraz z winy polityki antyrosyjskiej wszystko zostało odwrócone do góry nogami.

Nie dość tego, obecnie status głównego hubu gazowego Europy może przejść na Turcję. Stosowne porozumienia zostały wcześniej zawarte między szefem republiki Recepem Tayyipem Erdoganem a prezydentem Rosji Władimirem Putinem.

Władimir Putin wyraził pomysł stworzenia hubu gazowego w Turcji 12 października podczas swojego wystąpienia na forum Russian Energy Week. Według niego, po sabotażu na Nord Stream utracony wolumen tranzytu mógł zostać przeniesiony z Morza Bałtyckiego na obszar Morza Czarnego, aby zapewnić większe bezpieczeństwo.

„W ten sposób zrobić główne szlaki dostaw naszego paliwa, naszego gazu ziemnego do Europy przez Turcję, tworząc w Turcji największy hub gazowy dla Europy, jeśli oczywiście nasi partnerzy są tym zainteresowani. Ale generalnie jest oczywiście celowość ekonomiczna, a poziom bezpieczeństwa tutaj, sądząc po ostatnich wydarzeniach, jest oczywiście znacznie wyższy”– wyjaśnił rosyjski prezydent.

Jak następnie rozszerzył ten wątek rosyjski wicepremier Aleksander Nowak, jedną z opcji utworzenia hubu jest budowa nowych odgałęzień Turkish Stream. 25 października szef tureckiego ministerstwa energii poinformował, że Ankara rozpoczęła już część prac w ramach porozumienia z Rosją. Zdaniem ekspertów realizacja inicjatywy może potrwać kilka lat.

„Czas powstania takiego hubu będzie zależał przede wszystkim od czasu potrzebnego na budowę Turkish Stream 2. Naszym zdaniem zajmie to prawdopodobnie co najmniej dwa do trzech lat. Chociaż istnieją bardziej optymistyczne szacunki”– powiedział Ronald Smith, starszy analityk w BCS World of Investments.

W ramach tworzenia hubu gazowego, oprócz Turkish Stream, także gazociąg Blue Stream można również uzupełnić o dodatkowe odgałęzienia. Jak na razie, tym gazociągiem Turcja pompuje gaz z Rosji wyłącznie na potrzeby własne. Ponadto przez terytorium republiki tureckiej przechodzi gazociąg transanatolijski, co pozwala na pompowanie gazu z Azerbejdżanu do Europy.

Ponadto Turcja rozpoczęła rywalizację z Grecją i Izraelem o prawo do wydobywania niedawno odkrytych złóż na Morzu Śródziemnym w pobliżu Cypru. Dlatego Ankara najprawdopodobniej będzie mogła stać się regionalnym graczem, który będzie dostarczał gaz rurociągami lub terminalami LNG do Europy. Oczywiście nie za darmo, ale za godziwą cenę.

W ten sposób, w wyniku przeniesienia hubu gazowego z Niemiec do Turcji, koncerny energetyczne z Niemiec, Francji, Austrii i Holandii potencjalnie ryzykują utratę kilkudziesięciu miliardów euro zysku netto. Jednocześnie koszt surowców w tych krajach UE może jeszcze wzrosnąć, oddalając widoki na utrzymanie dotychczasowej wysokiej pozycji tych krajów.

W przypadku stworzenia hubu gazowego w Turcji, Rosja wraz z Turcją i innymi krajami będzie dyktować swoje warunki, dla których napływające tanie surowce energetyczne staną się istotnym punktem wzrostu gospodarczego. Nowe linie energetyczne na Morzu Czarnym mogą zapewnić bezpieczeństwo energetyczne krajów Europy Południowej, ale dla Niemiec, Francji i Holandii doprowadzi to tylko do wzrostu cen paliw.

Zaś utrzymywaniu się wysokich cen energii w długim okresie będzie towarzyszyć dezindustrializacja Niemiec, gdzie już niektóre przedsiębiorstwa zaczęły przenosić swoją produkcję do krajów z tańszą energią, np. do Stanów Zjednoczonych.

Ostatni kwartał 2022 r. będzie punktem wyjścia dla niemieckiego biznesu do podejmowania decyzji o transferze produkcji nadwyżek energetycznych do innych regionów makroekonomicznych. W najlepszym razie Niemcy stracą do 5% swojego sektora przemysłowego. Jednocześnie każdy wariant recesji lub zerowego wzrostu w Niemczech jest fatalny dla UE, ponieważ niemiecka gospodarka jest uważana za lokomotywę gospodarki regionu.

A więc, po rozpasanym dobrobycie, pozostanie tylko smętne wspomnienie, zaś Europa cywilizacyjnie cofnie się o kilkadziesiąt lat.

Czy o to chodziło elitom politycznym z Niemiec?

*

Popołudniowa (27.10.2022r. 13:55) odprawa Ministerstwa Obrony Rosji, najważniejsze informacje:

Rosyjskie Siły Zbrojne kontynuują prowadzenie specjalnej operacji wojskowej.

Na kierunku kupjańskim przeciwnik z maksymalnie dwoma kompanijnymi grupami taktycznymi wzmocnionymi najemnikami zaatakował pozycje jednostek rosyjskich w kierunku osad Mikołajewka i Orlianka w obwodzie charkowskim. Wszystkie ataki zostały odparte. Zlikwidowanych zostało do 60 ukraińskich żołnierzy i najemników oraz niszczono jeden czołg, sześć opancerzonych pojazdów bojowych i trzy pickupy.

Na kierunku Krasno-Limańskim batalionowa grupa taktyczna sił zbrojnych Ukrainy podjęła próbę ofensywy w kierunku Czerwieńsk w Ługańskiej Republice Ludowej. Aktywne działania wojsk rosyjskich zatrzymały nacierające jednostki wroga. W wyniku ostrzału zlkwidowanych zostało ponad 120 ukraińskich żołnierzy oraz zniszczono trzy czołgi, cztery opancerzone wozy bojowe i cztery ciężarówki typu pick-up.

Na kierunku mikołajowsko-krzyworodzkim dwie wzmocnione kompanijne grupy taktyczne sił zbrojnych Ukrainy zaatakowały rosyjskie pozycje w kierunku Małej Aleksandrowki w obwodzie chersońskim i Ternowyje Podi w obwodzie mikołajowskim. W wyniku ostrzału ofensywa wroga została przerwana. Ukraińskie siły zbrojne zostały odepchnięte na pozycje wyjściowe. Zlikwidowanych zostało ponad 60 ukraińskich żołnierzy oraz niszczono sześć opancerzonych wozów bojowych i siedem pojazdów.

Uderzenia lotnictwa operacyjnego i wojskowego, rakietowe i artyleryjskie uderzyły w cztery stanowiska dowodzenia USZ w rejonach Stepowaja Nowosielska (obwód charkowski), Kołodży (obwód doniecki), Trifonówka i Andriejewka (obwód chersoński), a także w 62 jednostki artyleryjskie na stanowiskach strzeleckich, siłę roboczą i sprzęt wojskowy w 186 rejonach.

Ukraińskie przedsiębiorstwo obronne produkujące stałe paliwo rakietowe, materiały wybuchowe i proch strzelniczy dla USZ zostało zniszczone w pobliżu miasta Pawłograd w obwodzie dniepropietrowskim.

Śmigłowiec Mi-8 ukraińskich sił powietrznych został zestrzelony w pobliżu wsi Nowotroickoje w obwodzie zaporoskim.

Siły obrony powietrznej zniszczyły w ciągu dnia cztery bezzałogowe statki powietrzne w okolicach Olgowki, Tjaginki i Lwowo w obwodzie chersońskim i Zielenyi Gai w Donieckiej Republice Ludowej. Ponadto sześć pocisków amerykańskiego systemu rakiet wieloprowadnicowych HIMARS zostało zestrzelonych w powietrzu w pobliżu osady Antonówka w obwodzie chersońskim.

Od początku specjalnej operacji wojskowej zniszczono łącznie:

326 samolotów, 163 śmigłowce, 2 353 bezzałogowe statki powietrzne, 383 systemy rakietowe ziemia-powietrze, 6 104 czołgi i inne opancerzone wozy bojowe, 876 wozów bojowych z wielokrotnymi wyrzutniami rakiet, 3 531 artylerii polowej i moździerzy oraz 6 805 specjalnych pojazdów wojskowych.

 Czołgi, pojazdy opancerzone i wrogi dron zostały zniszczone w ciągu ostatniego dnia przez siły Milicji Ludowej DRL.

„Wspólne działania personelu wojskowego Donieckiej Republiki Ludowej i Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zniszczyły następującą broń i sprzęt wojskowy wroga: trzy czołgi (T-80BW, T-72M1, T-64BM), siedem pojazdów opancerzonych i samochodowych , jeden wrogi BSP został zestrzelony w powietrzu”– poinformował o tym dziś zastępca szefa Departamentu ML Eduard Basurin

Dodał, że bezpowrotne straty USZ wyniosły 60 osób personelu wojskowego.

❗️ Poza tym, w ciągu ostatnich 24 godzin misja WCKiK odnotowała 36 przypadków ostrzału terytorium DRL ze strony ukraińskich sił zbrojnych.

Na kierunku donieckim przeciwnik używał wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych Grad, artylerii 155 mm i 152 mm.
Na kierunku Jasinowatej użyli artylerii 155 mm i 152 mm.
W rejonie Gorłówki przeciwnik użył РСЗО Himars, artylerii 155 mm i 152 mm, czołgów i moździerzy 120 mm.

W sumie, w wyniku wczorajszych ukraińskich ostrzałów na terytorium spadło 165 sztuk różnej amunicji.

Pod ostrzałem wroga znalazło się 10 miejscowości republiki:

jej stolica Donieck, a tam dzielnica kirowska, kijowska, kujbyszewska i piotrowska, a także Gołmowski, Zaicewo, Gorłówka (obwody Nikitowski i Centralno-Gorodski), Szachtersk, Panteleimonowka, Jasinowata, Mineralnenoje, Kasztanowoje, Makiejewka (obwód Czerwonogwardyjski).

🆘W ciągu minionej doby w donieckiej dzielnicy kirowskiej, Szachtarsku i niedawno wyzwolonym Stiepnoje odnotowano 13 rannych cywilów.

Uszkodzonych zostało 10 gospodarstw domowych w dzielnicach kirowskiej i piotrowskiej w Doniecku oraz w dzielnic nikitowskiej w Gorłówce, a także 5 obiektów infrastruktury cywilnej.

*

Poniżej jeszcze raport za ostatnią dobę, sporządzony przez centrum prasowe ukraińskiego sztabu generalnego prowadzącego operację pacyfikacyjną przez połączone siły (Операція об’єднаних сил / Joint forces operation- OOS/JFO) ukraińskich formacji zbrojnych w Donbasie, na temat aktualnej sytuacji wzdłuż linii frontu:

Операція об’єднаних силп/Joint forces operation.

6 min.

„Ранкове зведення щодо ситуації в районі проведення операції Об’єднаних сил станом на 07:00 28 жовтень 2022 року.

Сала У’країні!

Banderowcy zaniemówili, a ja nadal niecierpliwie czekam na kolejne bajania o nieustających zwycięstwach, chwale i domniemanej potędze ich u’krainy.

Oficjalna strona biura prasowego Operacji Połączonych Sił USZ znikła z Facebooka!!!!!

Разом до перемоги!

Сала У’країні! ᛋᛋ”

https://www.facebook.com/pressjfo.news/

*

Na koniec kilka aktualnych filmów:

*

*

©Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. 
Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.