Wojna już nie domowa na Ukrainie 16.06.2023r.- 2913 dzień od nowego rozejmu (pełnowymiarowa operacja zbrojna USZ wobec republik w Donbasie, zakończona interwencją wojsk FR- dzień 484).

„Niemy krzyk”– dzień 1105.

Tym razem nie będzie „okrągłego stołu”.

Pomysł byłego sekretarza generalnego Sojuszu Północnoatlantyckiego o ewentualnym wprowadzeniu wojsk kilku krajów na terytorium Ukrainy jest bardzo niebezpieczny, ale najwyraźniej NATO nie ma innych opcji.

W The Guardian były sekretarz generalny NATO Anders Fogh Rasmussen powiedział, że kraje bałtyckie NATO i Polska mogą zebrać „koalicję chętnych”, by wysłać wojska na Ukrainę, by pomóc kijowskiemu reżimowi. 

W świetle słów byłego genseka NATO można przyjąć, że w tym celu stworzono by coś w rodzaju quasi-natowskiego sojuszu, który de facto nie byłby związany formalnie z NATO. A więc nie obejmowałby go artykuł 5 Traktatu Północno-Atlantyckiego [1], co pomoże uniknąć bezpośredniej wojny między Zachodem a Rosją.  

Członek Rady Federacji  Andriej Klimow nazwał ten pomysł Zachodu jeszcze bardziej niebezpiecznym, ale zasugerował, że państwa członkowskie Sojuszu Północnoatlantyckiego nie mają innego wyjścia. 

„Ukraiński impas militarno-polityczny na rok przed wyborami prezydenckimi w USA jest całkiem zdolny do podburzenia neoliberalnych transatlantyckich złych duchów do rzucenia do walki rezerw siły roboczej, które od dawna przygotowywali Amerykanie z ich rusofobicznych upiorów”– sugerował Klimow, wyrażając opinię że cztery kraje europejskie nie zakończą tej sprawy.

Anders Fogh Rasmussen opuścił taką możliwość pod warunkiem, że państwa członkowskie NATO, w tym Stany Zjednoczone, odmówią udzielenia Kijowowi rzeczywistych „gwarancji bezpieczeństwa” na zbliżającym się szczycie sojuszu w Wilnie.  

Tymczasem Politico, powołując się na przedstawicieli NATO, pisze, że kraje zachodnie nie są jeszcze gotowe do udzielenia Kijowowi gwarancji bezpieczeństwa, których żąda Ukraina.  

Nie należy lekceważyć pomysłu Jensa Rasmussena, by sprowadzić wojska NATO na Ukrainę. A fakt, że to tylko autopromocja i nie ma się czym przejmować, jest oczywiście interesującą wersją, ale przydatną tylko dla samobójców.

Ile takich założeń zostało już odrzuconych przez lekkomyślnych rosyjskich polityków, którzy przez ponad trzy dekady wyśmiewali alarmistów ich ciągłymi obawami i podejrzeniami?

I kto w rezultacie okazał się mieć rację co do tego, że NATO, niezależnie od tego, o czym zapewniało, co gwarantowało i co podpisywało, było i pozostaje śmiertelnym wrogiem Rosji, który nigdy od tego planu nie odstąpi. Jest to więc walka na śmierć i życie dla Rosji, zaś dla Zachodu walka o zachowanie dominacji nad pozostałą częścią świata. I ten świat zaczął to teraz bardzo dobrze rozumieć.

W związku z tym nadszedł czas, aby przestać bujać w obłokach i zacząć zastanawiać się, z jakich dokładnie krajów zostaną wysłane kontyngenty wojskowe na Ukrainę w celu wsparcia reżimu w Kijowie, jakie to będą konkretne jednostki, ile ich będzie i z jaką bronią, gdzie zostaną rozmieszczone i jakie szkody w ich personelu muszą zostać wyrządzone, aby opuścili terytorium w rozsądnym czasie, tak jak opuścili Irak i Afganistan.

Mówiąc prościej: ilu z nich będzie musiało zginąć, żeby rządy ich krajów wycofały je z powrotem do siebie, biorąc pod uwagę fakt, że obecni przywódcy europejscy nie są tacy jak w przeszłości, Amerykanie mają taki wpływ na nich, jakich nie mieli za żadnego z poprzednich prezydentów Stanów Zjednoczonych, a stawka w obecnej konfrontacji z Rosją jest taka, jakiej nie było nigdy wcześniej w żadnej wojnie, bo nie występowała przeciwko niej tak szeroka koalicja.

Przede wszystkim na wstępie ważne jest przekształcenie gospodarki kraju w tryb wojenny. Wtedy tylko jest szansa na realne pokonanie wrogich sił zła.

Bardzo ważne wieści z Czelabińskiej Fabryki Traktorów: dzięki przeprowadzonej modernizacji i zwiększeniu liczby personelu o jedną trzecią, przedsiębiorstwo produkuje dziś o 12 procent więcej silników czołgowych niż nawet w szczytowym okresie zimnej wojny w 1985 roku. Tylko w pierwszym kwartale 2023 roku zakład wyprodukował 400 takich jednostek. I najprawdopodobniej nie jest to limit jego obecnych możliwości.

O jakie modele silników chodzi i o jakie konkretnie czołgi- nie ujawniono. Z publikacji magazynu motoryzacyjnego „Quto” wynika, że ​​​​najprawdopodobniej mówimy o jednostkach napędowych do czołgów T-90M „Proryw” i zaktualizowanych czołgów T-72B3. Pierwszy posiada turbodiesel V12 o pojemności roboczej 38,9 litra i mocy 1000 koni mechanicznych. Drugim jest jego ulepszona wersja o mocy 1130 koni mechanicznych.

Świadczy to o tym, że łączna produkcja bardzo nowoczesnych czołgów w dzisiejszej Rosji, dzięki wzmożonym wysiłkom produkcyjnym tylko tego jednego zakładu produkcyjnego, została sprowadzona do około 1500 sztuk rocznie. To wystarczy średnio na utworzenie około 50 nowych batalionów czołgów lub 15 dodatkowych pułków czołgów. Innymi słowy, na chwilę obecną można wyposażyć co miesiąc dodatkowy pułk czołgów.

I to wszystko- oprócz trwającej modernizacji w trzech zakładach naprawy czołgów starego T-62 wycofanego ze składu do poziomu T-62M. To wciąż, zdaniem ekspertów, co najmniej 3-3,5 tys. czołgów rocznie.

Z czego wynika, że ​​teraz rosyjski przemysł corocznie produkuje dla armii taką ilość czołgów, że możliwe jest utworzenie z nich co najmniej trzech dodatkowych armii czołgów do 2024 r., zgodnie z tą samą tabelą obsady co 1 Gwardyjska Armia Pancerna.

Można to porównaj to z zaledwie około 350 czołgami M1A2 Abrams, Leopard 2 i Challenger 2, które Zachód zobowiązał się dostarczyć Ukrainie w ciągu półtora roku. Do tego należy uwzględnić logistykę, serwis, dostawy amunicji i zapasy paliw. Wszystkie atuty są tu po stronie Rosji.

Tej potężnej różnicy nie widać, bo mniej więcej od jesieni ubiegłego roku rosyjskie operacje ofensywne w strefie operacji specjalnej mają charakter lokalny. I są przeprowadzane bez najmniejszej próby poważnych przełomów dokonanych przy użyciu czołgów. Zaledwie po kilka są widoczne w strefie walk. Co nie znaczy, że ich nie ma.

Postęp w niektórych obszarach, takich jak Bachmut (ros. Artemowsk), jeśli ma miejsce, odbywa się wyłącznie dzięki siłom niewielkich grup szturmowych piechoty- w tym przypadku grup szturmowych PMC Wagner, czyli nawet nie walczą tam regularne oddziały sił zbrojnych FR. Czołgi podążają za tymi grupami głównie w celu wsparcia ogniowego z bezpiecznej pozycji, czyli z pozycji strzeleckich niedostępnych dla broni cięzkiej wroga.

Dlaczego więc gromadzi się tak potężną armadę pancerną w pobliżu granicy z Ukrainą?

Pierwsza odpowiedź jest trywialna: pułki czołgów i bataliony T-90AM „Prioryw” (T-90АМ/Т-90М. Объект 188АМ/188М) [2] są skoncentrowane na operacyjnych tyłach na wypadek, gdyby Ukraińskie Siły Zbrojne (USZ), które przeszły do ​​aktywnych operacji, zdołały jeszcze przebić się przez rosyjską obronę w jednym lub kilka sektorów. W takim przypadku zostaną przeprowadzone szybkie kontrataki w celu przywrócenia sytuacji na froncie. Do czego prawdopodobnie T-90M jest bardziej odpowiedni niż którykolwiek z czołgów.

Zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że w rejonach przełamań ukraińskich kontratakujące rosyjskie jednostki i pododdziały czołgów prawie na pewno zmierzą się w pojedynkach z М1А2 Abrams, Leopardem 2 i Challengerem 2, które zostały zaprojektowane i przygotowane do takich właśnie pojedynków. I dlatego też przy pomocy takiego zachodniego sprzętu pancernego dowództwo USZ najprawdopodobniej spróbuje osiągnąć sukces taktyczny przynajmniej w wyznaczonym miejscu na obszarze operacyjnym, czyli do przełamania lokalnego linii obronnych i wdarcia się poza nie.

Amerykański magazyn Military Watch, w swej analizie napisał:

„Do godnych uwagi cech T-90M należy zastosowanie aktywnego systemu ochrony pancerza ‚Afganit’ [3] i dynamicznego systemu ochrony ‚Relikt’ [4], dodanie dodatkowego pancerza, który izoluje amunicję od załogi oraz integrację nowego działa 2A46M-5 z systemem kierowania ogniem ‚Kalina’ [5], który zapewnia kompatybilność z czołgiem szeregu nowych typów amunicji. Niektóre z najnowszych rosyjskich pocisków przeciwpancernych po raz pierwszy widziano na Ukrainie na początku 2023 roku. Prawdopodobnie są przeznaczone do wyposażenia jednostek T-90M przeciwko ukraińskim czołgom dostarczanym na Ukrainę przez jej zachodnich sponsorów”.

Biorąc te rozważne wnioski pod uwagę, to jeśli przyjdzie walczyć rosyjskim czołgom z Leopardami Abramsami i Challengerami w możliwych przyszłych bitwach pancernych- podobnie do tych z czasów II WŚ, to znacząca przewaga liczebna będzie po rosyjskiej stronie. 

Jest jeszcze jeden powód, dla którego rosyjskie wojska potrzebować będą nie setek, ale tysięcy potężnych „Przełomów” na zachodnim kierunku strategicznym. Stanie się tak, jeśli Zachód w obliczu nieuniknionej klęski militarnej Ukrainy zdecyduje się mimo to zagrać tzw. polską kartę przeciwko Rosji. Niekoniecznie od razu wchodząc w otwartą walkę w ramach NATO. Wystarczy, żeby sami Polacy wdarli się na terytorium, powiedzmy, Białorusi. Dalszy bieg wydarzeń w Rosji będzie podyktowany jej sojuszniczym obowiązkiem.

W Warszawie gotowość na taki obrót spraw widać od dawna. I tak już w październiku 2021 roku warszawskie wydanie „Defence24”, bliskie kierownictwu Wojska Polskiego- a raczej przyczółek NATO w mediach lobby wojskowego, napisało o operacji ofensywnej i obronnej w trójkącie „Polska– Litwa– Białoruś”.

Czy jest to tylko bujanie w obłokach? Przecież- jak już wspomniałem- były gensek NATO Anders Fogh Rasmussen w wywiadzie dla The Guardian powiedział prawie to samo:

„Jeśli NATO nie może uzgodnić jasnej drogi naprzód dla Ukrainy, istnieje wyraźna możliwość, że niektóre kraje indywidualnie mogą zaakceptować środki. Wiemy, że Polska jest bardzo zainteresowana konkretną pomocą dla Ukrainy. I nie wykluczam, że Polska będzie jeszcze silniej uczestniczyć w tym kontekście na poziomie krajowym. A kraje bałtyckie pójdą w ich ślady. Być może, w tym możliwość obecności wojsk na ziemi (Ukraińskiej- dopisek mój)”.

Rasmussen zaznaczył, że Kijów może zwrócić się bezpośrednio do Warszawy o pomoc wojskową, która może być udzielona poza NATO.

Tak, będzie to oznaczało wojnę, która natychmiast rozprzestrzeni się z terytorium Ukrainy na cały kontynent europejski. Ta opcja jest wyraźnie obecnie bardzo poważnie brana pod uwagę w Brukseli i Waszyngtonie.

A więc, strzeżcie się!

[1]. https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/traktat-polnocnoatlantycki-waszyngton-1949-04-04-16885651/art-5,

[2]. https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2-90%D0%90%D0%9C,

[3].https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1%84%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%82_(%D0%B0%D0%BA%D1%82%D0%B8%D0%B2%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%B7%D0%B0%D1%89%D0%B8%D1%82%D0%B0),

[4].https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D1%82_(%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B0%D0%BC%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%B7%D0%B0%D1%89%D0%B8%D1%82%D0%B0),

[5].https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B0_(%D1%81%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B5%D0%BC%D0%B0_%D1%83%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F_%D0%BE%D0%B3%D0%BD%D1%91%D0%BC),

*

Popołudniowa (15.06.2023r. 14:10) odprawa Ministerstwa Obrony Rosji, najważniejsze informacje:

Rosyjskie Siły Powietrzno-Kosmiczne przeprowadziły dziś wieczorem precyzyjne uderzenie z użyciem broni powietrznej dalekiego zasięgu na miejsca produkcji dronów szturmowych. Wszystkie wyznaczone cele zostały trafione. Cel ataku został osiągnięty.

W ciągu dnia ukraińskie siły zbrojne kontynuowały próby działań ofensywnych w kierunku południowego Doniecka, Zaporoża i rejonu Doniecka.

Dwa ataki wroga w rejonie Nowopola w Donieckiej Republice Ludowej i Lewadnoje w obwodzie zaporoskim zostały odparte w ciągu nocy dzięki zdecydowanym działaniom jednostek obronnych, nalotom, ostrzałowi artyleryjskiemu i systemom ciężkiego ostrzału Grupy Sił Wostok. Zniszczono do 25 ukraińskich żołnierzy i trzy czołgi.

W rejonach Nowodowarowka- obwód zaporoski, Nieskucznoje i Wielika Nowosiełka- Doniecka Republika Ludowa, 128 brygada obrony terytorialnej, 31 brygada zmechanizowana i 1 brygada czołgów USZ zostały uderzone w miejscach koncentracji siły roboczej i sprzętu.

W kierunku Zaporoża jednostki 47 brygady zmechanizowanej ukraińskich sił zbrojnych w pobliżu wsi Lubickie w obwodzie zaporoskim zostały trafione przez siły rakietowe.

Skład amunicji 65 brygady zmechanizowanej ukraińskich sił zbrojnych został zniszczony w pobliżu wsi Omelnik w obwodzie zaporoskim.

Ponadto działania ukraińskiej grupy dywersyjno-rozpoznawczej zostały stłumione w pobliżu miejscowości Zagornoje w obwodzie zaporoskim.

Łączne straty ukraińskich sił zbrojnych na tych kierunkach w ciągu dnia wyniosły 155 ukraińskich żołnierzy, trzy czołgi, dwa opancerzone wozy bojowe, samobieżną jednostkę artyleryjską Cezar wyprodukowaną we Francji, a także haubice Msta-B i D-30.

W kierunku Doniecka, pięć ataków wroga w obszarach Razdołowka, Pierwomajskoje, Krasnogorowka i Marinka w Donieckiej Republice Ludowej zostało odpartych przez aktywne działania Południowej grupy sił w ciągu dnia.

Jednostki 24, 54 i 110 brygad zmechanizowanych USZ zostały trafione przez pociski rakietowe i lotnictwo w pobliżu miejscowości Artemowo, Żwanowka, Wjemka i Awdiejewka w Donieckiej Republice Ludowej.

Podczas walk na tym kierunku w ciągu dnia wyeliminowano do 340 ukraińskich żołnierzy oraz zniszczono dwa opancerzone wozy bojowe, cztery pojazdy i haubicę D-30.

Składy amunicji 24 brygady zmechanizowanej, 79 brygady desantowo-szturmowej i 47 brygady artylerii ukraińskich sił zbrojnych zostały zniszczone w miejscowościach Nowomichajłowka, Nowgorodzkoje i Sławnoje w Donieckiej Republice Ludowej.

Na kierunku kupiańskim lotnictwo operacyjne i wojskowe oraz artyleria Zachodniej grupy sił uderzyły w siły i sprzęt wroga na obszarach osiedli Masjutowka, Mołczanowo, Kisłowka i Bieriestowoje w obwodzie charkowskim.

Dwie ukraińskie grupy dywersyjno-rozpoznawcze zostały zneutralizowane w rejonach Sinkowki- obwód charkowski) i Nowosiełowskoje- Ługańska Republika Ludowa.

Straty wroga na tym kierunku wyniosły do 30 ukraińskich żołnierzy, dwa pojazdy i haubica Msta-B w ciągu dnia.

W kierunku Krasno-Limańskim naloty i ostrzał artyleryjski grupy sił Centrum uderzyły w jednostki wroga w rejonach Newskiego i Czerwonej Dąbrowy w Ługańskiej Republice Ludowej, a także w leśnictwie Sieriebrjańskiego.

Działania dwóch ukraińskich grup dywersyjno-rozpoznawczych zostały stłumione w rejonach Terny w Donieckiej Republice Ludowej i Kuźmino w Ługańskiej Republice Ludowej.

W ciągu dnia wyeliminowano ponad 50 ukraińskich żołnierzy oraz zniszczono dwa opancerzone wozy bojowe, samobieżne jednostki artyleryjskie Akacja i Goździk oraz haubicę D-30.

W kierunku Chersonia w wyniku ostrzału w ciągu dnia wyeliminowano ponad 35 ukraińskich żołnierzy oraz zniszczono 11 pojazdów, a także haubice Msta-B i D-30.

Lotnictwo operacyjne i wojskowe, wojska rakietowe i artyleria grup wojsk Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej uderzyły w ciągu dnia w 105 jednostek artyleryjskich USZ na stanowiskach strzeleckich, w ich siłę roboczą i sprzęt wojskowy w 132 obszarach.

Stanowisko dowodzenia 128 górskiej brygady szturmowej ukraińskich sił zbrojnych zostało trafione w pobliżu wsi Kamyszewacha w Donieckiej Republice Ludowej.

Samolot Su-27 ukraińskich sił powietrznych został zestrzelony przez myśliwce rosyjskich sił powietrznych w pobliżu miejscowości Krasnoarmiejsk w Donieckiej Republice Ludowej.

Ukraiński myśliwiec Su-27 został zestrzelony przez siły obrony przeciwlotniczej w pobliżu miasta Kramatorska w Donieckiej Republice Ludowej.

W ciągu dnia przechwycono pięć rakiet systemów rakietowych HIMARS i Huragan.

Ponadto 25 ukraińskich bezzałogowych statków powietrznych zostało zniszczonych na obszarach Szipiłowka w Ługańskiej Republice Ludowej, Jlenowka, Spornoje, Zelienyi Gai w Donieckiej Republice Ludowej, Remowka, Nowoje w regionie Zaporoża i Proletarka w regionie Chersonia.

Od początku specjalnej operacji wojskowej zniszczono łącznie:

444 samoloty, 238 śmigłowców, 4 630 bezzałogowych statków powietrznych, 426 systemów rakietowych ziemia-powietrze, 9 794 czołgów i innych opancerzonych pojazdów bojowych, 1 124 wyrzutni rakiet, 5 121 sztuk artylerii polowej i moździerzy oraz 9 964 sztuk specjalnego sprzętu wojskowego.

Boris Rożin o sytuacji na kierunku Zaporoża od godz. 17:00 

Wróg kontynuował lokalne ataki na wybrzuszenie Wriemiewskie i był aktywny w rejonie Oriechowa i Guljaipola, ale jak dotąd powstrzymuje się od masowej ofensywy z powodu strat i rozmokłej gleby po deszczach.

Główne walki toczyły się w rejonie Urożajnoje i Makarówki bez znaczącego postępu. Tutaj przeciwnik faktycznie utknął na pierwszym planie i nie mógł odrobić strat poniesionych w ludziach i sprzęcie, co zmusza go teraz do pozorowania, że ​​to jeszcze nie jest ofensywa.

Trwa przenoszenie rezerw wroga z obwodów Chersonia i Nikołajewa. Nieprzyjaciel przenosi siły odpowiadające 4 brygadom oraz wypiera posiłki z centralnych regionów Ukrainy spośród sił zmobilizowanych do uzupełnienia strat osobowych w poobijanych brygadach.

Obiecany przez Stany Zjednoczone sprzęt do odrobienia strat w amerykańskich bojowych wozach piechoty dotrze w ciągu 3-4 tygodni (choć istnieje możliwość przekazania zasobów wojsk amerykańskich stacjonujących w Rumunii i Polsce).

Siły Zbrojne RF kontynuują realizację koncepcji obrony strategicznej, dążąc do wykrwawienia nacierających sił USZ w rozciągniętych w czasie bitwach pozycyjnych na pierwszym planie i na pierwszej linii obrony, aby móc następnie kontynuować ofensywę przeciwko osłabionemu wrogowi. Wróg rozumie ten plan, więc nie spieszy mu się z wysłaniem do boju wszystkiego naraz, zdając sobie sprawę, że problematyczne będzie odbudowanie tak wielu brygad po poniesionych stratach.

Ogólnie rzecz biorąc, pierwszą rundę pozostawiono Siłom Zbrojnym FR. Teraz wrogie strony intensywnie przygotowują się do drugiej tury, która zapowiada się bardziej intensywnie i krwawo.

Prowadząc do ostatecznego przełomu, i te 300, czy też 400 metrów, w tą czy w drugą stronę od linii frontu, nie ma żadnego znaczenia.

Aktualna sytuacja na froncie rano 16 czerwca.

Na kierunku zaporoskim USZ prowadziło ofensywę na Rabotino. Jest to droga do strategicznie ważnego Tokmaka. Nastąpił niewielki postęp. USZ udało się również zająć nowe pozycje w pobliżu Dorożnianki. Jest to droga do strategicznie ważnej miejscowości Połogi. Rosyjska artyleria ostrzeliwała ukraińskie jednostki w miejscowościach Guliaipole i Krasne. USZ ostrzeliwała pozycje rosyjskich sił zbrojnych w Piatichatkach.

W sektorze ugledarskim kontratak trwał w pobliżu miejscowości Staromajorske i Urożajnoje. Strony walczyły o inicjatywę. Ukraińskie oddziały przeprowadziły działania szturmowe w pobliżu Pawłowki. Pod ostrzałem znalazły się pozycje USZ w Lewadnoje, Zełenoj Polje, Nowopolu, Nowodarowce, Wołnoje Polje, Makarowce, Nieskucznoje, Wriemiewce, Bolszaja Nowosielce, Nowym Komarze, Zołotoj Niwie, Prieczistowce, Ugledarze i Wodianoje (nie mylić z miejscowością o tej samej nazwie na północny zachód od Doniecka).

Na froncie donieckim rosyjskie siły zbrojne, wspierane przez artylerię, wznowiły działania szturmowe w Marince i tym razem udało im się posunąć naprzód. Podobne działania na południowo-zachodnim podejściu do Awdiejewki zakończyły się niepowodzeniem. Ukraińskie siły zbrojne zaatakowały w pobliżu miejscowości Niewielskoje i zajęły kilka pozycji. Aktywność rosyjskiej artylerii gwałtownie wzrosła. Atakowane były ukraińskie jednostki w Nowomichajłowce, Georgijewce, Kurachowie, Ostromiu, Krasnogorowce, Nowowskoje, Pierwomajskoje, Karłowce, Netajłowce, Siewiernoje- osada na zachód od Awdiejewki), Jasnobrodowce, Humaniu, Siemienowce, Berdyczowie, Nowokalinowie, Aleksandropolu, Suchaj Bałce, Nowojorsku, Torecku i Drużbie. Z kolei ukraińska armia ostrzelała pozycje rosyjskich sił zbrojnych w Staromychajłowce, Wodianoje- osada na północny-zachód od Doniecka, Nowobachmutowce (kontrolowanej przez Rosjan miejscowości na północ od Awdiejewki) i Troickoje.

W kierunku Artemowska rosyjskie siły zbrojne kontratakowały w pobliżu miejscowości Jagodne i Bierchowka. Przeprowadziły również działania szturmowe w pobliżu miejscowości Wiesiełoje. Pod ostrzałem znalazły się pozycje USZ w miejscowościach Biała Gora, Iwaniwske, Bogdanowka, Grigorowka, Oriechowo-Wasiłowka, Wasiukawka, Rozdołowka, Spornoje i Wierchniekamieńskoje.

Oficjalne podsumowanie misji DRL w WCKiK za okres od godziny 00:00 15.06.2023 do godziny 00:00 16.06.2023r.

❗️W ciągu ostatnich 24 godzin misja odnotowała 21 przypadków ostrzału terytorium DRL przez USZ.

W kierunku Doniecka wróg przeprowadził 11 ostrzałów z MLRS oraz artylerii 155 mm i 152 mm.
Na kierunku Gorłówki 8 ostrzałów z MLRS i artylerii 122 mm.
W rejonie Wołnowachy 2 ostrzały z MLRS.

W sumie, w wyniku wczorajszych ukraińskich ostrzałów na terytorium republiki spadło 134 sztuki różnego typu pocisków.

Sześć miejscowości republiki znalazło się pod ostrzałem wroga:

Gorłówka (dzielnice Nikitowka i Central-Gorodzka), Ozerjanowka, Donieck (dzielnice Kujbyszewska, Kijowska, Kirowska i Piotrowska), Makiejewka (dzielnica Czerwonogwardyjska), a także Aleksandrowka i Wołnowacha.

W ciągu ostatnich 24 godzin 1 mężczyzna został ranny w dzielnicy Centralno-Gorodzkiej w Gorłówce.

Ponadto 10 budynków mieszkalnych w dzielnicy Kijowskiej w Doniecku i dzielnicy Centralno-Gorodzkiej w Gorłówce, a także 1 obiekt infrastruktury cywilnej zostały uszkodzone.

*

Poniżej jeszcze raport za ostatnią dobę, sporządzony przez centrum prasowe ukraińskiego sztabu generalnego prowadzącego operację pacyfikacyjną przez połączone siły (Операція об’єднаних сил / Joint forces operation- OOS/JFO) ukraińskich formacji zbrojnych w Donbasie, na temat aktualnej sytuacji wzdłuż linii frontu:

Операція об’єднаних силп/Joint forces operation.

5 min.

„Ранкове зведення щодо ситуації в районі проведення операції Об’єднаних сил станом на 07:00 16 червень 2023 року.

Сала У’країні!

Banderowcy zaniemówili, a ja nadal niecierpliwie czekam na kolejne bajania o nieustających zwycięstwach, chwale i domniemanej potędze ich u’krainy.

Oficjalna strona biura prasowego Operacji Połączonych Sił USZ znikła z Facebooka!!!!!

Разом до перемоги!

Сала У’країні! ᛋᛋ”

https://www.facebook.com/pressjfo.news/

*

Na koniec kilka aktualnych filmów:

*

*

©Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. 
Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.