Wojna domowa na Ukrainie 28.10.2016r.- 611 dzień od nowego rozejmu.

 

„Tzw. przesmyk suwalski, jedyna droga lądowa łącząca kraje bałtyckie z resztą NATO, jest brany pod uwagę przy planowaniu obronnym” – zapewnił wczoraj sekretarz generalny Sojuszu Jens Stoltenberg na zakończenie spotkania szefów MON państw NATO w Brukseli.

 

W czwartek (27.10.2016r.) w kwaterze głównej NATO w Brukseli zakończyło się spotkanie ministrów obrony Sojuszu, poświęcone głównie realizacji ustaleń z Warszawy.

Na kończącej spotkanie konferencji prasowej, dziennikarze z krajów bałtyckich zapytali Jensa Stoltenberga, czy nie obawia się, że tzw. przesmyk suwalski, czyli kilkudziesięcio-kilometrowy odcinek granicy polsko-litewskiej w sąsiedztwie obwodu kaliningradzkiego i Białorusi, uniemożliwi NATO przyjście z pomocą Bałtom w razie ewentualnego konfliktu.

„Bierzemy pod uwagę to wyzwanie przy naszym planowaniu wojskowym. Jesteśmy świadomi istnienia przesmyku suwalskiego. Wiemy, jak sobie z tym faktem poradzić. To jeden z powodów, dla których NATO odpowiada na wyzwania w sposób, w jaki to czyni” – odpowiedział Stoltenberg, odnosząc się do rozmieszczenia batalionów.

„Bierzemy to pod uwagę, gdy prowadzimy NATO-wskie planowanie obronne. Jednym z powodów, dla których zwiększamy naszą obecność we wschodniej części NATO, a także zwiększamy jakość i gotowość bojową naszych sił, jest to, że musimy sobie radzić ze zdolnościami anty-dostępowymi Rosji”– zapewnił Jens Stoltenberg.

Na pytanie „PAP”, jakie decyzje szczytu w Warszawie NATO będzie realizowało w dalszej kolejności, po rozmieszczeniu batalionów w Polsce i państwach bałtyckich, Stoltenberg wskazał na wzmocnienie tzw. sił do użycia w dalszej kolejności oraz poprawę infrastruktury:

„Najbliższa decyzja, jaką wdrażamy w życie, to ustanowienie i rozmieszczenie batalionów na wschodniej flance. Co potem? Nie podjęliśmy decyzji o jeszcze większej obecności, ale pracujemy np. nad siłami do wykorzystania w dalszej kolejności – chodzi o ich jakość, szkolenie i interoperacyjność – a także pracujemy nad takimi rzeczami jak infrastruktura oraz rozmieszczenie sprzętu i uzbrojenia”

Jakie więc decyzje podjęto na spotkaniu szefów MON w Brukseli?

Przede wszystkim, ministrowie obrony krajów paktu NATO zdecydowali o rozmieszczenia w krajach bałtyckich i w Polsce czterech batalionowych grup bojowych NATO, gotowych do odparcia hipotetycznej agresji. W ramach tego w  Orzyszu ma zostać rozlokowana grupa dowodzona przez Amerykanów, składająca się z trzech kompanii na transporterach „Stryker”, dysponująca też wozami wsparcia ogniowego z armatami 105 mm.

Dodatkowo amerykańska grupa bojowa otrzyma wsparcie artylerii, logistyczne i w  broni przeciwpancernej, w jej skład wejdą też pododdziały brytyjskie i rumuńskie. Polskie Siły Zbrojne będą uczestniczyć w działaniach grupy bojowej na Łotwie dowodzonej przez Kanadyjczyków. Pozostałe dwie jednostki – kierowane na Litwie przez Niemcy i w Estonii przez Wielką Brytanię – również będą mieć charakter wielonarodowy.

Łącznie na wschodniej flance znajdzie się co najmniej 4-5 tys. żołnierzy, zgrupowanych w cztery samodzielne jednostki, dysponujących wsparciem artyleryjskim i logistycznym. Wydaje się to poważnym wzmocnieniem obrony, szczególnie krajów bałtyckich, choć oczywiście wymaga posiadania zdolności uzyskania poważnego wsparcia w krótkim czasie przez siły główne NATO.

Amerykanie potwierdzili już, że do Polski będą rotowane brygady pancerne (z których każda dysponuje około 90 czołgami M1A2 Abrams, 130 BWP/BWR Bradley oraz 18 haubicami M109). Każda z tych brygad w okresie działań zostanie podporządkowana dowództwu US Army Europe i będzie prowadzić działania na jego korzyść.

Z kolei  z informacji przekazanych przez MON wynika, że w Polsce znajdą się elementy 10. Brygady Lotnictwa Bojowego US Army. Projekt budżetu Departamentu Obrony USA na 2017 rok przewiduje, że rotacje mają objąć m.in. śmigłowce Apache, Black Hawk i Chinook.

Jak zadeklarował sekretarz obrony USA Ashton Carter, sprzęt dla kolejnej brygady pancernej, stanowiącej rezerwę US Army, będzie rozlokowany na zachodzie Europy. Wszystko to układa się w obraz znaczącego wzmocnienia zdolności reagowania NATO na zagrożenia na kontynencie, choć nie zastępuje ono dążenia do podwyższenia ogólnego poziomu możliwości Sojuszu.

Jeszcze w zeszłym roku Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej ostrzegało, że rozmieszczenie w państwach Europy Środkowej i Wschodniej ciężkiego uzbrojenia USA może doprowadzić do nowej konfrontacji militarnej z niebezpiecznymi skutkami. W ocenie rosyjskiego MSZ pojawienie się informacji o takich planach „potwierdza, że USA we współdziałaniu ze swoimi sojusznikami najwyraźniej na poważnie nastawiły się na ostateczne przekreślenie Aktu Stanowiącego Rosja-NATO z 1997 roku, zgodnie z którym Sojusz zobowiązał się do nierozmieszczania na stałe znaczących sił bojowych” na terytorium tych krajów.

„Zarówno Waszyngton, jaki i stolice europejskie zdają sobie sprawę, że rosyjskie zagrożenie jest jedynie mitem (…) Wygodnie jest wykorzystywać go do ukrywania odpowiedzialności USA za antykonstytucyjny przewrót na Ukrainie i za działania tych w Kijowie, którzy nie są gotowi do powstrzymania bratobójczej wojny w Donbasie (…) USA potęgują emocje i starannie pielęgnują u europejskich sojuszników antyrosyjskie fobie również po to, by wykorzystać obecny niełatwy moment do dalszego rozszerzenia swojej obecności militarnej – a w konsekwencji także wpływów – w Europie”– napisano jeszcze w zeszłym roku w komunikacje MSZ FR.

Zdaniem MSZ FR „rośnie ryzyko, że amerykańska strategia wojskowa na wschodniej flance NATO zacznie żyć własnym życiem, w oderwaniu od realiów i politycznych interesów narodów Europy, uzyskując inercję, którą potem trudno będzie powstrzymać”. Rosyjskie MSZ wyraziło również nadzieję, że rozum weźmie górę i że sytuację w Europie uda się powstrzymać przed spełzaniem ku nowej konfrontacji militarnej, która może mieć niebezpieczne skutki.

Tak więc zeszłoroczne nadzieje w opamiętaniu się jakie miała rosyjska dyplomacja i doszło do tego najgorszego, a więc to, „że amerykańska strategia wojskowa na wschodniej flance NATO zacznie żyć własnym życiem, w oderwaniu od realiów i politycznych interesów narodów Europy, uzyskując inercję, którą potem trudno będzie powstrzymać”.

W tym samym czasie koordynator zarządu inspektorów generalnych Ministerstwa Obrony Rosji generał armii Jurij Jakubow, przestrzegał:

„Jeśli amerykański ciężki sprzęt bojowy w postaci czołgów, systemów artyleryjskich i innego sprzętu bojowego rzeczywiście pojawi się w szeregu krajów bałtyckich i Europy Wschodniej, będzie to najbardziej agresywny krok Pentagonu i NATO z czasów zimnej wojny w ubiegłym stuleciu. Rosji nic nie pozostaje jak tylko zwiększać swoje siły i środki na zachodnim kierunku strategicznym”.

Dodał przy tym, że „w pierwszej kolejności zostanie wzmocnione ugrupowanie wojsk wzdłuż zachodniej granicy Rosji, w tym nowe formacje pancerne, artyleryjskie i lotnicze (…) brygada rakietowa w obwodzie kaliningradzkim zostanie w przyspieszonym tempie przezbrojona i wyposażona w nowe systemy operacyjno-taktycznych rakiet Iskander, zostanie znacznie zmienione rosyjskie ogólno-wojskowe ugrupowanie na Białorusi i tak dalej”

Generał podkreślił, że Rosja ostatecznie wycofała się z Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE) i przy podjęciu działań odwetowych nie będzie związana żadnymi ograniczeniami flankowymi, jak było to wcześniej, pod względem liczby czołgów, samolotów i systemów artyleryjskich w przygranicznych regionach. Przypomniał on, że Rosja do 2007 roku przestrzegała ustaleń CFE i mogła rozmieszczać w zachodniej części Europy ściśle ograniczoną ilość ciężkiej broni, w tym czołgów i samolotów.

„Całkowicie wycofaliśmy się z tego traktatu, którego wiele krajów europejskich nie przestrzegało. Teraz mamy wolne ręce, aby podejmować działania odwetowe w celu umocnienia zachodnich granic” — oznajmił generał.

Takie są efekty działań podejmowanych w naszym kraju i w tej części Europy przez amerykańskich strategów politycznych rękoma swoich bezwzględnie lojalnych marionetek, które są wykorzystywane w celu ukrycia prawdziwych zamiarów światowego hegemona za propagandową frazą „wspólnego zagrożenia”, a by w ten sposób odwrócić uwagę opinii publicznej od jego niszczycielskich wojen i agresywnych poczynań wobec swoich urojonych przeciwników, lub po prostu przerzucenia za to odpowiedzialności na innych.

W tych trybach, po 1989 roku Polska otwarcie znalazła się, pełniąc rolę bezwolnego pionka, gdzie w wyniku prowokacji wobec bardzo nielicznych sił amerykańskich, wyznaczono jej rolę państwa frontowego, które w obliczu poważnej możliwości przejścia w fazę wojny z użyciem broni atomowej, w dużej części zniknie nie tylko na 125 lat, ale znacznie dłużej, z map świata.

 

 

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

Sytuacja wzdłuż linii styku w Donbasie w ciągu ostatniej doby stała się bardzo napięcia i zaczęła przypominać to, co działo się na jesieni 2014 roku, gdy ukraińskie siły ATO prowadziły drugą fazę operacji pacyfikacyjnej wobec rosyjsko-języcznej ludności Zagłębia Donieckiego.

W rezultacie ostrzału, przeprowadzonego przez ukraińskich żołnierzy przy użyciu ciężkiej artylerii kaliber 152 i 122 mm oraz moździerzy kaliber 120 mm, części zamieszkanej miejscowości Makiejewka, zostało zabitych dwóch cywilów, kolejnych siedmiu odniosło rany, w tym dwoje dzieci. Ponadto zniszczonych lub w znacznym stopniu uszkodzonych zostało tam siedem domów, w tym na ulicy Kokkinaki, Bohaterów Stalingradu i przy prospekcie Prasowym. W rejonie tym samych pocisków kaliber 152 mm spadło ponad 100 sztuk.

Natomiast w wyniku nocnego ostrzału Zajcewa, znajdującego się na północnych przedmieściach Gorłówki, zostały zniszczone trzy domy jednorodzinne, przy ulicy Obruczewa nr. 48 oraz Karbuszewa nr. 84 i 98. Ostrzał ten nie spowodował żadnych ofiar wśród ludności cywilnej.

Łącznie w godzinach od 18:00 do 02:30, ukraińskie wojsko przy użyciu ciężkiej artylerii kaliber 152 i 122 mm oraz czołgów, moździerzy kaliber 120 i 82 mm, opancerzonych wozów bojowych, granatników ręcznych i automatycznych wyrzutni granatów, wyrzutni rakiet p.panc, ciężkich karabinów maszynowych i broni ręcznej przeprowadziło ostrzał następujących miejscowości: jelenowki, Trudowskiego, Staromichajłowki, Aleksandrowki, Spartakusa, Leninskoje, Beziminiennoje i dzielnicy przemysłowej w Jasinowatej.

Łącznie w rejonie tych miejscowości spadło około 590 pocisków ciężkiej artylerii, moździerzowych i wystrzelonych przez czołgi.

Podczas walk sprowokowanych przez stronę ukraińską w strefie odcinka donieckiego frontu zginął jeden, a trzech zostało rannych żołnierzy ATO.

Natomiast na odcinku ługańskim frontu w wyniku ostrzelania przez ukraińskich żołnierzy przy użyciu moździerzy kaliber 120 mm oraz wyrzutni rakiet p.panc w rejonie wsi Kalinowo został ranny jeden powstaniec z oddziału Milicji Ludowej ŁRL.

Poniżej raport dobowy sporządzony przez biuro prasowe ukraińskiego dowództwa wojskowego prowadzącego tzw. operację antyterrorystyczną (ATO) w Donbasie:

Na koniec tego wątku jeszcze dwa filmy dokumentujące aktualną sytuację w ostrzelanej z broni ciężkiej przez ukraińskich żołnierzy Makiejewki:

***

Tak jak wspominałem wczoraj, dotarł do Donbasu 57 konwój z rosyjską pomocą humanitarną dla mieszkańców zbuntowanych republik:

***

Na koniec kilka zdjęć:

Skutki wczorajszego ostrzelania przez ukraińskich żołnierzy miejscowości Makiejewka.

 

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

 

 

Pozdrawiam.