Wojna domowa na Ukrainie 3.09.2017r.- 921 dzień od nowego rozejmu.

Widocznie rządowi PiS już tak bardzo zaczął doskwierać brak gotówki na dalszą realizację obiecanek wyborczych, że w odruchu tonącego brzytwy się chwyta.

Tą brzytwą mają być reparacje od Niemiec za szkody Polski powstałe w wyniku niemieckiej okupacji.

Tenże pomysł, jak zwykle podchwycił ochoczo, pełniący obecnie rolę szefa MON Antoni Macierewicz, który po wyczerpaniu się jego poprzednich omamów (a więc poszukiwanie wszędzie gdzie się da- a szczególnie wśród konkurentów i oponentów politycznych pseudo prawicowej i pseudo patriotycznej sekty stworzonej na początku lat 80-tych przez prezesa PiS J.Kaczyńskiego- agentów, agentury i ruskich szpiegów, następnie przerodziło się to w postępowanie hien cmentarnych, które żyją z wykorzystywania zmarłych, ostatnio zaś zbudowany został mit o jakoby istniejącym zagrożeniu dla Polski ze strony wrogiego i agresywnego sąsiada ze wschodu, na a obecnie przybrało to fazę walki o uzyskanie od Niemiec reparacji wojennych)przystąpił z całą energią do mamienia swoich wyznawców jakoby możliwym uzyskaniu do Niemiec odszkodowań za straty wojenne.

Oczywiście inicjatywa taka jest jak najbardziej słuszna, tylko że już całkowicie nierealna, z czego zdaje sobie sprawę oczywiście Antoni Macierewicz, ale czując wiatr w żaglach postanowił obecnie wykorzystać ten sposób na dalsze trwanie w życiu politycznym naszego kraju.

A więc, co twierdzi w sprawie reparacji szef MON (widocznie będąc znawcą dosłownie od wszystkiego), a tym razem od prawa międzynarodowego?

Otóż w przedwczorajszym programie telewizji polskiej TVP Info, zapytany o publikację niemieckiej gazety „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, mówiącą o tym, że eksperci Bundestagu uznali, iż Polska nie ma podstaw do odszkodowań od Niemiec i że w 1990 r. była „milcząca zgoda” Polski na zrzeczenie się reparacji, Macierewicz odpowiedział, że jest „to w sposób oczywisty jest nieprawda”. Jak następnie stwierdził, w kwestii reparacji strona niemiecka odwołuje się do decyzji „państwa marionetkowego, państwa okupacyjnego, czyli PRL, które nie miało znamion suwerenności”.

Ale najważniejsze, wg. Macierewicza, w tym wszystkim jest to, że nie ma żadnego dokumentu, nawet PRL-owskiego, który by potwierdzał zrzeczenie się reparacji. Bo trudność uznać artykuł w „Trybunie Ludu” za oficjalne, udokumentowane stanowisko państwa PRL-owskiego w tamtym czasie. „Jest oświadczenie, i owszem, ale strony sowieckiej, rządu sowieckiego. Ci politycy, bądź ci prawnicy którzy by uważali, że oświadczenie rządu sowieckiego w imieniu Polski jest dokumentem wystarczającym narażają się na śmieszność”– doprecyzował w ten sposób swój punkt widzenia Antoni Macierewicz. Odniósł się przy tym do opinii, że polskie żądania reparacji są „zaprzeczeniem wspólnego, spoglądającego w przyszłość projektu między Niemcami i Polską”. Gdyż uważa n, że „jest dokładnie przeciwnie, to jest warunek wspólnego projektu – podkreślił szef MON.

Jak uzasadniał dalej, nie da się zrekompensować finansowo straszliwych strat z czasów II Wojny Światowej, powołał się m.in. na 6 mln zamordowanych obywateli polskich (przypomnę w tym ponad 3 mln żydów, którzy do dziś dnia nie mogą odzyskać zwrotu, od władz suwerennej już Rzeczypospolitej, swoich utraconych majątków, w tym utraconych w wyniku przepisów wprowadzonych przez- jak twierdzi Macierewicz- „państwa marionetkowego, państwa okupacyjnego, czyli PRL, które nie miało znamion suwerenności”) oraz zrównanie z ziemią Warszawy, Wielunia i dziesiątków innych miast:

„Nie ma takich pieniędzy, które pozwolą zrekompensować tego typu straty, nie mówiąc o dramatycznych cierpieniach całej ludności Polski i utraty niepodległości na ponad 50 lat” – powiedział.

No to jako to jest? Nie ma takich pieniędzy, a więc co dalej? Czy Niemcy mają nas wszystkich z całym dobrodziejstwem, w tym obarczonych rządem PiS, wziąć wzt. na dożywotnie utrzymanie?

Nie wiem jak sobie to wszystko wyobraża to Antoni Macierewicz, i pomysłodawca tego pomysłu czyli prezes PiS, ale sądzę, że mieści się to dokładnie w takiej samej konwencji jak narracja propagandowa o „zamachu smoleńskim” i „poległych tam bohaterach III RP”.

Dodam jeszcze, że w omawianym przez Antoniego Macierewicza tekst opublikowany 1 września br. na łamach niemieckiej gazety „Frankfurter Allgemeine Zeitung” (FAZ)napisano powołując się ekspertyzę tzw. służby naukowej niemieckiego parlamentu, iż najpóźniej z podpisaniem traktatu „dwa plus cztery” w 1990 r. (chodzi tu o traktat zjednoczeniowy Niemiec) utraciły moc ewentualne roszczenia odszkodowawcze związane z niemieckimi zbrodniami popełnionymi w czasie II wojny światowej, co wynika z tego, że „Polska w ramach negocjacji traktatowych przynajmniej milcząco wyraziła zgodę na zrezygnowanie z dochodzenia odszkodowań”. Jak stwierdza dalej gazeta będąca w posiadaniu tej ekspertyzy, „jednomyślnie stwierdzono wówczas, że traktat ten «do dzisiaj zamyka drogę wszelkim roszczeniom reparacyjnym wobec Niemiec”. Poza tym, pisze FAZ: „takie żądania byłyby przedawnione”.

Dodam, że temat niemieckich odszkodowań wojennych dla Polski w ostatnich kilkunastu latach kilkakrotnie pojawiał się w polsko-niemieckiej debacie. W 2004 roku specjalna komisja powołana przez ówczesnego prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego oszacowała, że w samej tylko stolicy straty wyrządzone przez Niemców przekraczają 45 miliardów dolarów. Odkąd Prawo i Sprawiedliwość w 2015 roku przejęło władzę w Polsce, temat znowu nabrał aktualności. Prezes partii Jarosław Kaczyński już na początku ubiegłego roku wspominał w jednym z wywiadów, że sprawa odszkodowań nigdy nie została zakończona. Odpowiedzią na te słowa był list ówczesnego szefa niemieckiej dyplomacji Franka-Waltera Steinmeiera, który stwierdził, że Polska nie ma podstaw do jakichkolwiek żądań odszkodowawczych. Steinmeier przypomniał, że już w 1953 roku władze Polski zrzekły się roszczeń wobec zachodniego sąsiada.

Miesiąc temu, a więc raz po ogłoszeniu kolejnej osłony programu rządu PiS, której mają być niemieckie reparacje wojenne, rzeczniczka niemieckiego rządu Ulrike Demmer pytana o ewentualne polskie żądania odszkodowawcze powiedziała, że Niemcy poczuwają się do politycznej, moralnej i finansowej odpowiedzialności za drugą wojnę światową. Zaznaczyła jednak, że „kwestia reparacji została w przeszłości ostatecznie uregulowana. Prawnie i politycznie”.

No i znów dzięki polityce PiS znaleźliśmy się osamotnieni między sierpem a młotem. Oby tylko efekt tego nie był podobny na jaki nas skazano po 1 września 1939 roku. Choć wszystko w tym kierunku zmierza 😦

Na zakończenie przypomnę jeszcze historię reparacji wobec Polski po zakończeniu II Wojny Światowej.

A więc, w nocy 8 maja 1945 Niemcy podpisały bezwarunkową kapitulację. Oznaczało to, że poddadzą się wszystkim ustaleniom pokojowym.

O tym, że Niemcy będą obciążone reparacjami wojennymi zdecydowano jeszcze przed zakończeniem wojny na konferencji jałtańskiej (4-11.02.1945). Wtedy też Wielka Trójka, głosami swoich przywódców (Józefa Stalina – ZSRR, Winstona Churchilla – Wielka Brytania i Franklina Delano Roosevelta – USA), zadecydowała o pierwszych odszkodowaniach wojennych wobec Polski.

W zamian za utratę Kresów Wschodnich na rzecz ZSRR, Polska miała otrzymać ziemie: Lubuską, Pomorze Zachodnie, Prusy Wschodnie, Śląsk i Wolne Miasto Gdańsk.

Kolejne ustalenia zapadły na konferencji poczdamskiej (17.07.-02.08.1945), na której zmarłego w kwietniu Roosevelta zastąpił nowy prezydent USA, Harry Truman.

Wtedy ostatecznie obarczono Niemcy odpowiedzialnością za wywołanie II wojny światowej i nałożono na nie obowiązek częściowego naprawienia szkód i pokrycia strat. Reparacje miały być przez Niemcy spłacane głównie w naturze, a dopilnować ich realizacji miała Międzysojusznicza Komisja Odszkodowań w Moskwie.

Postanowiono, że 15 proc. wszystkich wypłacanych na rzecz ZSRR reparacji ma uzyskać Polska, przy czym o sposobie ich regulacji miał decydować ZSRR.

W lutym 1947 r. doszło do podpisania traktatu pokojowego (pokój paryski) pomiędzy sojusznikami III Rzeszy (Austrią, Bułgarią, Finlandią, Rumunią, Węgrami i Włochami), a aliantami. Traktaty wtedy przygotowywała Rada Ministrów Spraw Zagranicznych (utworzona na mocy ustaleń konferencji poczdamskiej w 1945 r.) i konferencję 21 państw. Poza wieloma, często bardzo znacznymi zmianami granic, ustalono m.in. wysokość reparacji, które miały zapłacić państwa współpracujące podczas II wojny światowej z III Rzeszą.

W świetle powyższego, dziś domaganie się przez Polskę wypłaty od Niemiec może spowodować, że niektórzy obywatele Niemiec zaczną się domagać zwrotu majątku pozostawionego na terenach utraconych przez Niemcy po II wojnie światowej, a w skrajnych przypadkach nawet weryfikacji granic.

Tutaj sprawa wydaje się jak na razie jednak zamknięta, ponieważ dotychczas nienaruszalność granic na Odrze i Nysie Łużyckiej gwarantują postanowienia traktatu podpisanego podczas konferencji „dwa plus cztery”, która odbyła się w 1990 r. i poprzedzała zjednoczenie Niemiec.

No chyba, że prezes PiS ma jeszcze w zanadrzu dekomunizację polskich granic? Bo przecież nie wiadomo dokąd to szaleństwo może nas jeszcze zaprowadzić.

http://www.faz.net/aktuell/politik/ausland/polen-macht-mit-reparationsforderungen-politik-15176037.html,

http://www.tvp.info/33819370/prof-ryba-reparacje-wojenne-po-prostu-sie-polsce-i-polakom-naleza,

***

Na tym kończąc ten wstęp, przechodzę teraz do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

Chyba już szefostwo kijowskiej junty uznało, że czas zakończyć „rozejm szkolny”, od wczoraj dało się zauważyć wzrost aktywności ukraińskich żołnierzy wzdłuż linii styku w Donbasie.

I tak, pierwszy ostrzał, w dniu wczorajszym, prowadzony z kierunku ukraińskich pozycji miał miejsce już około godziny 05:45. W czasie tego ostrzału w rejonie wsi Komiternowo, na południowym odcinku frontu donieckiego, spadło około 5 pocisków moździerzowych kaliber 120 mm.

Dosłownie pół godziny później (około 06:15), na tym samym odcinku frontu w okolicy wsi Bezimiennoje, ukraińscy żołnierze przy użyciu moździerzy kaliber 120 mm oraz granatników, ostrzeliwali punkt obserwacyjny misji Wspólnego Centrum Kontroli i Koordynacji Zawieszenia Broni(WCKiKZB). Pracownicy misji zmuszeni zostali do ukrycia się w schronie. Później, bo około 07:20, punkt kontrolny WCKiKZB został ponownie ostrzelany prze ukraińskich bojców, ale tym razem przy wykorzystaniu ciężkiej artylerii kaliber 152 mm oraz czołgów. Obserwatorzy nadal więc musieli przebywać w schronie.

Poniżej raport za ostatnią dobę udostępniony na Facebooku przez centrum prasowe sztabu ukraińskiego dowództwa prowadzącego przeciwko ludności rosyjskojęzycznej w Donbasie tzw. operację antyterrorystyczną (ATO):

Прес-центр штабу АТО
14 godz.

#АТОподії

„Зведення прес-центру штабу АТО станом на 18.00 2 вересня 2017 року
Упродовж сьогоднішнього дня у районі проведення АТО противник суттєво зменшив кількість вогневих провокацій. Від опівночі зафіксовані 4 випадки відкриття вогню з боку російсько-окупаційних угруповань. Ця цифра є найменшою за останні півтора місяці.
Також варто відзначити, що всі сьогоднішні обстріли на Донецькому напрямку були тільки зі стрілецької зброї. Зокрема бойовики відкривали не довготривалий та провокативний вогонь двічі неподалік шахти Бутівка і один раз у районі Авдіївської промзони.
На Маріупольському напрямку російські найманці близько 6 ранку застосовували гранатомет.
На решті позицій уздовж лінії розмежування з опівночі і до 18 години зберігалася тиша”.
Zobacz tłumaczenie

2 godz.

#АТОподії

„Зведення прес-центру штабу АТО за 2.09.2017 року.
Наприкінці минулої доби у районі проведення АТО противник збільшив обстріли українських позицій. Після 18 години бойовики активізували вогневі провокації з використанням стрілецької зброї як на Донецькому, так і на Приморському напрямках.
Зокрема у районі Авдіївської промзони противник 4 рази обстрілював наші опорні пункти зі стрілецької зброї та гранатомету. Також увечері та вночі під ворожим вогнем двічі опинялись наші укріплення на підступах до Зайцевого та Кам’янки і тричі – поблизу Майорська.
На Приморському напрямку ворог 4 рази з гранатомету, великокаліберного кулемету та стрілецької зброї обстріляв наші опорні пункти біля Водяного. Крім того, факти застосування бойовиками стрілецької зброї зафіксовані на околицях Талаківки і Гнутового. А в районі Широкиного двічі бив ворожий великокаліберний кулемет.
На Луганському напрямку було відносно спокійно. Проте і тут близько 20 години поблизу Новозванівки бандити застосовували гранатомет.
Загалом за минулу добу незаконні збройні формування 26 разів відкривали вогонь по позиціях сил АТО. Переважна більшість вогневих провокацій здійснювались зі стрілецької зброї і були не довготривалі. Втрат серед українських військових немає”.
Zobacz tłumaczenie

Na koniec tego wątku jeszcze krótka relacja filmowa z okolic Adwiejewki:

***

Na koniec kilka zdjęć:

Donieck- uroczyste obchody 80 rocznicy powstania dzielnicy Kirowskiej.

I jeszcze kilka aktualnych filmów:

***

Pozdrawiam.

© Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie, jego części lub całości, tylko pod warunkiem podania linku do źródła.