Wojna domowa na Ukrainie 3.05.2015r.- 73 dzień od nowego rozejmu.

„Nie pozwólmy, aby ktokolwiek naszą prawdę historyczną deformował lub ją zmieniał. To trzeba naszym dzieciom, naszym wnukom, od najmłodszych lat przekazywać – jako element wychowania, ale także element budowania miłości do swojego kraju” – powiedziała premier  Ewa Kopacz podczas obchodów Dnia Flagi w Radomiu.

Pani premier polskiego rządu apelując wczoraj w Radomiu o to „aby ktokolwiek naszą prawdę historyczną deformował lub ją zmieniał”, powiedziała rzecz oczywistą dla przeciętnego Polaka, tylko że jednocześnie nie kto inny jak właśnie rząd III RP jak i inne organa władzy państwowej tą prawdę historyczną wypaczają. Bo czyż liczne białe plamy jakie jeszcze pozostały, lub obecnie są tworzone, w odniesieniu do problemów naszej historii nie deformują „prawdę historyczną”?

Jak sądzę problem polega na tym, że jak przyznała pani Ewa Kopacz, dodając w swoim przemówieniu na temat prawdy historycznej jedno słowo: „naszą”.

„Naszą”– to znaczy czyją?Chciałoby się przy jej okazji zapytać.

Może rządu, może elit politycznych obecnie sprawujących władzę, a może też chodzi o taką wizję jakiej sobie życzą władze UE?

Nie ma czegoś takiego jak „nasza prawda historyczna”, bo prawda historyczna- tak jak i wszelkie inne prawdy- jest tylko jedna i obiektywna, gdyż w innym przypadku staje się ona wyłącznie narzędziem propagandowym służącym do jej odpowiedniego podretuszowania, zakłamania  i zmanipulowania w celu osiągnięcia oczekiwanych efektów politycznych. Dowodem na to może być przemilczana i wypaczana kwestia zbrodni popełnionych na polskiej ludności Kresów Wschodnich przez ukraińskich nacjonalistów i ich sympatyków w czasie II Wojny Światowej i po jej zakończeniu.

Więc o jaką tu więc „prawdę historyczną” wg. premier naszego rządu chodzi?

Na to pytanie każdy musi znaleźć odpowiedź we własnym sumieniu posiłkując się obiektywną prawdą historyczną.

A teraz przechodzę do relacji z kolejnego dnia wojny domowej na południowo-wschodniej Ukrainie.

W dniu wczorajszym ukraińska artyleria prowadziła bardzo intensywny ostrzał z broni ciężkiej celów cywilnych w Doniecku. Ogień prowadzono z dużą częstotliwością: pociskami kaliber 203 mm co dwie minuty i z armat kaliber 122 mm i 152 mm co 2/3 sekundy. Ostrzał prowadzony jest również za pomocą rakiet „Grad”, które spadały w rejonie dzielnicy Kijowskiej. Celem ukraińskiej artylerii były dzielnice mieszkaniowe i przemysłowe: Priwokzalna, Azotnaja, Kijowska, Kijowska, Piotrowska, Oktriabskaja, rejon mostu Putiłowskiego, okolice lotniska i zachodnie przedmieścia w rejonie miejscowości Marinka. Obstrzał Doniecka wczoraj w nocy:

Jednocześnie z tym bardzo intensywnym ostrzałem prowadzonym przez ukraińską ciężką artylerię, rozpoczął się atak piechoty wspomaganej bronią pancerną na stanowiska obronne sił powstańczych w rejonie miejscowości Marinka, Piaski, Spartakusa oraz z Awdiejewki na północne obrzeża Doniecka.

Tak więc ukraińskie wojsko prowadzi obecnie ofensywę na Donieck z trzech kierunków: z zachodu, z północnego-zachodu i północy. Siły powstańcze odpierają te ataki i jak na razie utrzymują linię pozycji obronnych. Najgorsza sytuacja panuje w mieście, gdzie pod silnym ogniem ciężkiej artylerii doszło do bardzo dużych zniszczeń i był to jednocześnie najbardziej intensywny jak do tej pory ostrzał Doniecka od wejścia w życie ostatniego zawieszenia broni w dniu 15 lutego br.. Na razie liczba ofiar tego ostrzału nie jest znana, nadal trwa szacowanie strat i zniszczeń.

Dziś od godzin rannych słychać na północnych obrzeżach  Doniecka ostrzał  ciężkich karabinów maszynowych oraz trwa nadal ostrzał okolic miejscowości Andriejwki.

Według informacji przekazanych dziś rano przez przedstawiciela Ministerstwa Obrony DRL Edwarda Barusina, w dniu wczorajszym ukraińskie wojsko 36 razy naruszyło warunki zawieszenia broni: 5 razy za pomocą ostrzału ciężką artylerią, 16 razy przy użyciu moździerzy kaliber 82 mm, 3 razy przez opancerzone wozy bojowe, 6 razy z czołgów, 5 razy z ciężkich karabinów maszynowych i automatycznych wyrzutni granatów oraz jeden raz za pomocą działek przeciwlotniczych. Pod obstrzałem ukraińskiej ciężkiej artylerii znalazło się dziewięć dzielnic i osiedli w Doniecku oraz następujące miejscowości: Spartakus, Piaski, Gorłówka, Jasinowataja, Nowomarjewka, Nikołajewka, Sachanka, Grigorowka i Szirokino.

Ministerstwo Obrony DRL miało z przedstawicielami ukraińskich władz wojskowych uzgodnić przerwanie ognia o godzinie 00:00, ale nadal strona ukraińska prowadziła ostrzał na pozycje sił powstańczych. Od dzisiejszego rana intensywność ostrzału spadła.

Nie wiadomo tylko na jak długo?

Wczoraj również kolumna samochodów obserwatorów misji OBWE znalazła się pod obstrzałem ukraińskiego wojska:

W rejonie frontu południowego w dniu wczorajszym dowództwo ukraińskiego pułku „Azow” mimo protestów ze strony przedstawicieli misji OBWE, odmówiło wycofania swoich oddziałów rozlokowanych 4 km na północny-zachód od miejscowości Szirokino skąd prowadzony jest obecnie ostrzał tego miasta.

W wyniku wczorajszego ostrzału przez ukraińską artylerię pozycji obronnych i stanowisk zajmowanych przez żołnierzy powstańczych sił zbrojnych zginął jeden powstaniec, a kolejny został poważnie ranny.

Wczoraj w Kijowie odbyła się demonstracja, w której wzięło udział ponad pięć tysięcy osób, upamiętniającej ofiary zbrodni dokonanej rok temu przez ukraińskich nazistów i ich zwolenników w Domu Związków Zawodowych w Odessie, w którym zostali zabici protestujący przeciwko polityce narodowościowej kijowskich władz wyłonionych po zamachu stanu.

Uczestnicy wczorajszego marszu w Kijowie zachęcali innych mieszkańców do wzięcia udziału w proteście:

„Nie bójcie się! Niech junata boi się nas!”

A co mają do powiedzenia liderzy ukraińskich nazistów na temat mijającej wczoraj rocznicy tragicznych zdarzeń w Domu Związków Zawodowych w Odessie?

Jeden z nich, obecny deputowany ukraińskiego parlamentu, Igor Mosiczuk zamieścił wczoraj taki oto tekst na swoim profilu na Facebooku:

Tłumaczenie powyższego tekstu: „2 maja jest znaczącym dniem szczególnie dla Odessy w  i ogólnie dla Ukrainy. 2 maja minionego roku ukraińscy patrioci obronili Odessę przed okupacją najeźdźców i ich pomocników. Narażając własne życie i zdrowie patrioci potwierdzili, mimo intryg złych sił, przynależność naszej Odessy jako ukraińskiej południowej placówki nad Morzem Czarnym. Później była wojna z separatystami i okupantami w Donbasie. Były zwycięstwa i porażki. Było dużo bohaterstwa i zwycięstwo. Ale pierwszym zwycięstwem odniesionym dla Ukrainy, był wygrany bój odeskich patriotów, którzy ochronili miasto przed wrogiem. Ja pamiętam! Jestem dumny! Gratulacje, panowie!” 

http://voicesevas.cdnvideo.ru/img/b567dc8e35f868768b43b81f7644f44a.jpg https://www.facebook.com/photo.php?fbid=818979064845529&set=a.537088073034631.1073741826.100002003280271&type=1&comment_tracking={%22tn%22%3A%22O%22}&pnref=story

W sprawie rocznicy odeskiej zbrodni wypowiedział się również wczoraj  dowódca powstańczego batalionu „Somalia” ps. „Giwi”:

Brytyjczyk Richard Bronson, właściciel znanej firmy Virgin Group Corporation również jest  gorącym sympatykiem demokratycznej Ukrainy. Tak bardzo pokochał ten kraj, że ostatnio podczas wykładu jaki poprowadził w Akademii Kijowsko-Mogiliańskiej zaproponował zalegalizowanie na Ukrainie narkotyków. Ciekawe czy na jego wykładzie obecny był lider organizacji „Prawy Sektor” Dmitrij Jarosz?

Francuskie pismo satyryczne „Charlie Hebdo” pomimo ostatniego zamachu na jego redakcję ma się dobrze i nadal publikuje swoje teksty i karykatury. Pojawiły się też informacje, że pismo to ma zamiar wydawać na Ukrainie swoją ukraińsko-języczną wersję. Poniżej próbka pierwszego numeru tego pisma w języku ukraińskim:

Na widocznej powyżej tytułowej karykaturze widzimy panów bardzo lubiących firmę ‚Ukranafta”: Igora Kołomojskiego, Mustafę Najema i Petra Poroszenką siedzących jeden za drugim na rurze przesyłowej ropę naftową, nad którymi znajduje się napis: „Głęboka prywatyzacja po ukraińsku” Na koniec kilka zdjęć:

Ostrzeliwany dzisiejszej nocy przez ukraińską artylerię Donieck.

I filmów:

Pozdrawiam.